ΟΤΑΝ ΑΓΓΙΞΑΝ ΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΗΣ...

 

Μέσα στους επιβάτες του αεροπλάνου που ανατινάχθηκε και τρόμαξε τα σύννεφα ήταν και ο άνδρας της Ελίνας, ένα πολλά υποσχόμενο ταλέντο της λογοτεχνίας. Η 32χρονη μητέρα ενός εξάχρονου κοριτσιού χήρεψε στο άνθος της ηλικίας της.Και η ζωή της άλλαξε μεμιάς. Όσο περνούσαν οι ημέρες μετά την απώλεια του Αλέξη, όσο κρύωνε ο χαμός του, τόσο περισσότερο η χήρα έβλεπε διαφορετικά τον κόσμο γύρω της.

Κτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν πάλι η Μερόπη, που τους τελευταίους μήνες, μετά το τρομοκρατικό κτύπημα στο αεροπλάνο εν πτήσει, που κόστισε το θάνατο και του Αλέξη, της δείχνει ειλικρινή αισθήματα φιλίας και συναισθηματικής στήριξης. Ο άντρας της 40χρονης Μερόπης, μητέρας δυο δίδυμων αγοριών, ήταν από τους στενούς φίλους του Αλέξη. Φανερό, όμως, ότι η προσέγγιση, η ανθρώπινη προσέγγιση του ζευγαριού προς την χήρα, πρέπει να έγινε με πρωτοβουλία της Μερόπης.

Σενάριο χωρίς αγκάθια η ζωή της Ελίνας η οποία ποτέ δεν συναντήθηκε με το σκληρό πρόβλημα. Με κάθε είδους πρόβλημα, οικονομικό, αισθηματικό, επαγγελματικό, οικογενειακό. Δεν υπήρξε κάτι που να την σκίασε.Να την ταλαιπώρησε στη ζωή. Σήμερα, όμως, μόνη, πλέον, χωρίς τον Αλέξη, νοιώθει να βαθαίνει σε κενό.

Πρόσωπο αναγεννησιακό, κορμί καλλίγραμμο που δεν ακύρωνε την εύθραυστη φιγούρα της. Το τελευταίο που σκεπτόταν ήταν το σεξ. Δεν περίμενε ότι με το πού έχασε τον άντρα της θα γνώριζε την πολιορκία από κάποιους, μάλιστα γνωστούς στον κύκλο της.

«Έτσι συμβαίνει σε κάθε γυναίκα που πρόωρα μένει χωρίς άνδρα ή παίρνει διαζύγιο...» την προσγειώνει η Μερόπη. «Την πέφτουν στην χήρα θεωρώντας ότι γυναίκα χωρίς άντρα αποτελεί αφύλακτο φρούριο και δεν σκέπτεται τίποτα άλλο παρά το πως θα καλύψει το κενό του πρώην συζύγου της... Θα έπρεπε να το περιμένεις, μάλιστα όταν είσαι μια γυναίκα τόσο ελκυστική...».

Δεν ξέρει πώς να ελέγξει τον ερωτικό πόθο της για την Ελίνα η Μερόπη, γυναίκα με πλούσια σεξουαλική δραστηριότητα προ και μετά το γάμο της. Ούτε καν σκοτίστηκε αν πράγματι λειτουργεί σα λεσβία επειδή την αναστατώνει η ιδέα να τριφτεί με την Ελίνα. Η ίδια δεν θεωρεί τζίβα τον εαυτό της. Μέχρι σήμερα, άλλωστε, δεν βρέθηκε με περισσότερες από τρεις γυναίκες κι όχι με τη δική της πρωτοβουλία. Την φλερτάρανε κι αυτή απλά ανταποκρίθηκε και δεν το μετάνοιωσε.

Στην Μερόπη κατέβηκε η ιδέα να πάρει μαθήματα μασάζ. Σ' αυτή τη σκέψη της ποντάριζε πολλά, και μακάρι να της έβγαινε.

Καλοκαίρι. Οι δυο γυναίκες έχουν κάνει τις βουτιές τους στην πισίνα. «Το κορμί σου, Ελίνα, χρειάζεται χαλάρωση..., αυτοί οι μήνες ήταν εξαντλητικοί για σένα. Προτείνω να κάνεις ένα ζεστό, όσο σε παίρνει καυτό μπάνιο, και μετά θα σου κάνω το μασάζ, το έχεις ανάγκη...».

Είχε δίκαιο η Μερόπη. Ξαπλωμένη μπρούμυτα, γυμνή, μονάχα με το σλιπάκι και το σουτιέν της, παραδομένη στις παλάμες της φίλης της η Ελίνα ένοιωθε υπέροχα, ανάλαφρα, ενώ της ερχόταν μια υπνηλία... Και τα αγγίγματα της Μερόπης πάνω στο κορμί της έβγαζαν την απαίτηση της σάρκας της για σεξ...

Είναι αλήθεια ότι η Ελίνα είχε εγκαταλείψει ολότελα τον εαυτό της. Και να, που τούτη τη στιγμή ξυπνάει μέσα της η επιθυμία - τι περίεργο! - αν είναι δυνατόν, από την επαφή με χέρι γυναικείο... Πραγματικά, αν ήταν άνδρας ο μασέρ και σταματούσε να της κάνει μαλάξεις κι άρχισε να την χαϊδεύει, να την φιλάει, δεν θα του αρνούνταν τίποτα.

«Πως αισθάνεσαι...» ρωτάει την Ελίνα, χαμηλόφωνα, ψιθυριστά η Μερόπη, με το φόβο λες μην την ξυπνήσει.

- Πως αισθάνομαι, αλήθεια θαρρείς είμαι σε θέση τούτη τη στιγμή να σου πω τι ακριβώς αισθάνομαι...

«Μου επιτρέπεις να κάνω μασάζ σε... κάθε γωνιά του σώματός σου, και στα απαγορευμένα σημεία, που λένε...» την ξαναρωτάει η Μερόπη με ακόμα περισσότερο αισθησιακό τρόπο...

- Μη με ρωτάς τίποτα…, κάνε σε παρακαλώ το καλύτερο..., και μη σταματάς, είμαι σε όνειρο...

Η Μερόπη έλυσε το στηθόδεσμο της Ελίνας και τρυφερά την έστρεψε ανάσκελα. Όταν τα χέρια της 40χρονης κάλυψαν το στήθος της, η Ελίνα έχοντας πάντα κλειστά τα μάτια, σπαρτάρισε, κι ένας σπασμός ταρακούνησε το κορμί της.

Έβγαλε το φανελάκι της η Μερόπη και συνέχισε να κάνει ακριβώς εκείνο που ζητούσε το πεινασμένο γυμνό κορμί της χήρας.

Διαβαστε ακομα:

Η ΑΠΑΤΗ ΜΕ ΤΟ ΤΙΜΙΟ ΞΥΛΟ