ΑΥΤΟ, ΑΓΑΠΗΤΑ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΤΟ... ΠΡΩΗΝ ΠΟΤΑΜΙ
Το βλέπανε οι άνθρωποι που κάθε μέρα περνούσαν από το συγκεκριμένο δρόμο και έξυναν το κεφάλι τους. Απείρακτο το πεύκο, απείρακτο και το χώμα πάνω στις ρίζες του, έλα που βρέθηκε δυο μέτρα προς τη μέσα πλευρά του δρόμου. Η φωτιά! Τι άλλο; Το πέρασμα της φωτιάς έκαψε και ρήμαξε. Το συγκεκριμένο δένδρο δεν το τραυμάτισε αλλά με το χώμα και το τσιμέντο το... μετακίνησε.
Λεπτομέρεια, θα πεις. Καλύτερα να πεις ότι αλλάζει, και θα αλλάξει χίλια τα εκατό η ζωή μας. Θα μας ξεπατώσουν τα λεγόμενα ακραία καιρικά φαινόμενα. Στην Κρήτη προχθές με τις πλημμύρες μετακινήθηκε ένα βουνό. Πήγε για καφέ. Θα δούμε κι άλλα τρελά, που μόνο τρελά δεν είναι.
Η δασκάλα στην Δ’ δημοτικού έχει καρφιτσώσει το χάρτη της περιοχής και λέει στα παιδιά: ''Αυτό είναι το ποτάμι τάδε''. Λάθος, κυρά δασκάλα! Μόνο στο χάρτη, που είναι φτιαγμένος πριν 50 χρόνια υπάρχει το τάδε ποτάμι. Άλλο έπρεπε να πει η δασκάλα στους ανήλικους μαθητές:
- Αυτό είναι το πρώην τάδε ποτάμι…
Διαβαστε ακομα: