ΤΟ ''ΟΧΙ'' ΗΤΑΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ, ΟΧΙ... ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ

 

Η Γερμανία είναι σήμερα σύμμαχος της Ελλάδος. Όπως και η Ιταλία. Είμαστε μαζί, μία κομπανία, τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όσο και στο ΝΑΤΟ. Ακόμα συμμετέχουμε μαζί τους και στις ποδοσφαιρικές ευρωπαϊκές διοργανώσεις, champions league και σία.

Αυτά σήμερα. Το 1940 τα πράγματα ήταν αλλοιώς. Στις 28 Οκτωβρίου σα σήμερα, η Ιταλία, ισχυρώτερη στρατιωτικά από την Ελλάδα και πιο ετοιμοπόλεμη, ζήτησε να την αφήσουμε να περάσει. Η Ελλάδα είπε «ΟΧΙ». Και δεν το είπε με το στόμα. Το είπε με τη ψυχή, με την καρδιά, διότι έτσι της έβγαινε.

Το «ΟΧΙ» των Ελλήνων το 1940 δεν το είπαν στο... φασισμό, στο ναζισμό, στον κομμουνισμό, στον κάθε καλό, κακό ολοκληρωτισμό, αλλά ήταν ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ άρνηση. Ένα πατριωτικό «ΟΧΙ». Αυτά τα πονηρά και λεχρίτικα, ότι το ''ΟΧΙ'' ήταν η απάντηση στο... φασισμό, τα λένε όσοι κάνουν το πολιτικό, πιο σωστά κομματικό τους παιχνίδι. Δηλαδή, τι; Θέλει να μπουκάρει ο άλλος στο σπίτι μου και εγώ δεν θα τον αφήσω επειδή είναι φασίστας; Θα τον αφήσω να περάσει επιδή είναι... δημοκράτης; Ο εχθρός είναι εχθρός όποια ταμπέλα έχει κρεμάσει στο λαιμό; Οπότε δεν θα του πω ''Παρακαλώ, περάστε, γιατί συμφωνούμε, γιατί δεν διαφωνούμε... ιδεολογικά, θρησκευτικά, πολιτικά... ''.

Η Ελλάδα, αυτό το μεταπολεμικό σύχαμα, καμία σχέση με την Ελλάδα του Α’ και Β’ παγκοσμίου πολέμου, ΑΚΟΜΑ δεν έχει προσκυνήσει την εποποιία του 40 στο αλβανικό μέτωπο. ΑΚΟΜΑ δεν έχουν καταμετρηθεί οι ζωές, οι απώλειες της Ελλάδος. Άγνωστοι, όχι μόνο πασίγνωστοι Έλληνες, αντιστάθηκαν στην Ιταλία κι άφησαν τα τίμια κοκκαλάκια τους στο αλβανικό μέτωπο. Είναι ακόμα εκεί. Τα κοκκαλάκια τους.

Ελλάς-Γερμανία-Συμμαχία, και για να μη ξεχνιόμαστε, μέχρι χθες δανειοδοτημένη και μνημονιακή χρεοκοπία.

Διαβαστε ακομα:

ΖΟΥΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥΣ ΟΙ... ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ