ΑΓΑΜΟΣ ΑΡΧΙΕΡΕΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ... ΕΡΩΤΙΚΗ ΕΚΣΤΑΣΗ

''Δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα από τον αληθινό, τον πραγματικό έρωτα και την αγάπη μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας που οδηγεί στην τεκνοποιία, δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα... ''. Ποιος το λέει αυτό; Ένας... μητροπολίτης!  Δεν έχει σημασία ποιος είναι, ο οποίος είναι άγαμος και, βέβαια, δεν συζεί με καμιά γυναίκα. Την αξία αυτής της κουβέντας να μας την πει άνδρας ή γυναίκα που βιώνει τον έρωτα, και την αγάπη με το ταίρι του.

 

Ο παπάς, ο χωρίς ερωτικό σύντροφο, νόμιμο ή παράνομο, λέει αυτά που λέει, επειδή καταφέρεται εναντίον της... ομοφυλοφιλίας. Αισθάνεται, λέει, την υποχρέωση να τα πει διότι είναι… ποιμένας. Για να μην πούμε κάτι βαρύτερο, αντιληπτό ότι η υπόθεση έχει τη σουρεαλιστική διάσταση της. Ελάτε να γελάσουμε με τον δυστυχή μητροπολίτη, τον γραφικό. Τον συγκεκριμένο της ιστορίας μας, ο οποίος αναφέρεται στην ερωτική έκσταση ανάμεσα σε άνδρα και γυναίκα.

 

Συνέβαινε στους πολύ παλιούς καιρούς- κι όχι μόνο. Με το προνόμιο του… ποιμένα ο ιερέας, ο αρχιερέας του Χθες αλλά και του Σήμερα αισθάνεται πως απευθύνεται σε πρόβατα, και σε κατσίκες, σε άβουλα πλάσματα. Ανοίγει το στόμα του και επί παντός επιστητού αμολάει τις μπούρδες του. Φοβερό. Πιο σωστά ψυχιατρικό είναι το πράμα. Να αισθάνεται κανείς ότι… οφείλει να οδηγήσει στο δρόμο της ηθικής έναν άλλον ο οποίος άλλος πιθανόν να είναι περισσότερο ηθικός από τον ιερέα και πιο κοντά στον Θεό.