ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ... , ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Μ' αρέσουν πολύ τα Χριστούγεννα, είπε μια μοντέλα κατά προσκήνιον και βιζιτού κατά παρασκήνιον. Της αρέσουν, τι να κάνουμε τώρα; Όπως σε σένα αρέσει ο μπακλαβάς, έτσι και σε αυτήν της αρέσουν τα Χριστούγεννα. Ο κόσμος είναι ωραία ντυμένος, τα πάντα είναι στολισμένα, η μοναξιά επιτείνεται, κι άρα οι τιμές ανεβαίνουν για την παροχή της υπηρεσίας που προσφέρει η οπαδός των Χριστουγέννων.

Αυτό βέβαια που δεν μας είπε η καλλιτέχνις του πωπού, είναι αν της αρέσει κάτι άλλο, πέραν της φουσκωμένης αμοιβής της. Όπως δεν θα μας το πουν και τα εκατομμύρια πιστοί που κατακλύζουν τους ναούς και τα λοιπά λατρευτικά κέντρα. 

Ξεφτύλα πρώτη που κανείς δεν ακολούθησε στην χρονιά που πέρασε, το κεντρικό νόημα της διδασκαλίας του γιου του Θεού. Θυμήθηκε κανείς την αγάπη ή την επιβίωση του πρωτίστως; Ξεφτύλα δεύτερη, που στολίζει ο μαλάκας τα έλατα. Τα περήφανα δένδρα που τους έλαχε να πεθάνουν αποξηραμένα, δίπλα στην φωτιά τύπου Άουσβιτς σε χαμηλής έντασης θερμοκρασίας υψικάμινου, που σήμερα λέγεται καλοριφέρ. Ξεφτύλα τρίτη, που εκτός από τα δένδρα που γίνονται κλόουν αυτήν την εποχή, η θυσία των γαλοπούλων, που πιστεύω ότι έχουν καταλάβει τον προορισμό τους αντί του αρνιού του Πάσχα, που όμως κι αυτό δεν πολυξεφεύγει.

Οι ξεφτύλες είναι αμέτρητες, αν το σκεφτείς. Και πρέπει να το σκεφτείς αφού το παίζεις ότι δεν είσαι βιζιτού. Βουρ στον πατσά της κατανάλωσης. Με λαμπιόνια, φωτάκια, στρας, μίνι, κολλάν, γραβάτες, κουραμπιέδες κι έτοιμους τους διαιτολόγους, μπας και σε επαναφέρουν μέχρι τα Φώτα, που θα λήξει το πανηγύρι. Πώς θα αντικρύσεις τα γκομενιλίκια μετά, αυτά που κρύβεις με τόσα τριγλυκερίδια που θα κουβαλάς; Ίσα που μπορεί και να φας για δίαιτα καμιά χυλόπιττα.

Κρύβεις όλη την χρονιά πράματα, κύρια από τον εαυτό σου. Κι έρχονται κι αυτά τα Χριστούγεννα και κινδυνεύεις να σκάσεις από το φαγητό πρώτα αλλά και τα δώρα που θα κάνεις, μπας και δείξεις ότι είσαι κάποιος. Ο απόλυτος ξεφτύλας δηλαδή, που ούτε την αγάπη για τον συνάνθρωπο σου σκέφτεσαι, αλλά ούτε και κάνεις και μια στέρηση έστω για μερικές μέρες, προσφέροντας κάτι σε αυτούς που το έχουν πραγματική ανάγκη. Και μετά μιλάμε για το πνεύμα της γιορτής. Που αγαλιάζεις μαζί με την φύση. Αλλά σφάζεις δένδρα και ζώα, φουσκώνεις την κοιλιά σου και δεν προσφέρεις κάτι ενώ τρως όλη την χρονιά. Πράγματι είσαι κάποιος.

Για τους Έλληνες, δεν χρειάζονται πολλά. Αρκεί η εικόνα των δρόμων αυτές τις ημέρες. Λεφτά δεν υπάρχουν αλλά ίσα που έκανες τρία χιλιόμετρα σε κανά δίωρο. Οι γνωστοί καραγκιόζηδες τεμπελαχανάδες, που σαν άμοιροι μοιραίοι, πήραν ένα βολάν στα χέρια τους κι είπαν να επαναστατήσουν ενάντια σε όσους έχουν κανονική δουλειά αυτήν την εποχή. Πού να προλάβεις να κάνεις κάτι ουσιαστικό; Έχουμε Χριστούγεννα και πρέπει να σου αλλάξουμε την Παναγία. Δεν το έκανε ο άλλος και ανέλαβε την δικαιοσύνη ο πιστός. Βγάζοντας την τραγικότητα της φιγούρας του, που θέλει να πείσει ότι πιστεύει, αλλά ψηφίζει Τσίπρα που είναι λογικά άπιστος. Μην μπερδευόμαστε όμως. Εμείς. Για εμάς μιλάω. Συνέλθετε διαφορετικοί. Που δεν γιορτάζουμε αέρα μπανά χωρίς να ξέρουμε τι κάνουμε.

Την γλυτώνεις; Φυσικά και δεν την γλυτώνεις. Εδώ θα κάτσεις να πεθάνεις είπε ο πιστός ορθόδοξος, που ακόμα δεν έχει λύσει τα θέματα για το περιστέρι. Ποιός το πρωτοπετάει δηλαδή. Και θα λύσει το θέμα της αγάπης; ... κι από δώ πάνε κι άλλα. Κατανάλωση για να αποδείξουμε ότι υπάρχουμε. Χριστούγεννα και τα μυαλά στα κάγκελα. Πιωμένοι όλοι στην ανομολόγητη δυστυχία της προσωπικής τους μοναξιάς. Του πρόωρου μασκαρέματος της ψυχής τους. Με γιορτινές εκφάνσεις στις μπουζουκλερί και στην επιτυχία της κατανάλωσης. Γιορτάζοντας τους μάγους με τα δώρα, που κι αυτοί μια τρόικα ήταν.