ΛΙΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΟΝΤΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑΡΕΣ ΑΜΕΣΑ ΔΙΑΘΕΣΙΜΕΣ...

Η περίσταση ήταν ιδιαίτερα σημαντική. Οι εν γένει περιστάσεις όμως, ακόμα πιο περίεργες. Ήταν η εποχή που στο νησί διέμεναν κοντά 70.000 σλαβόφωνοι των πρώην σοβιετικών δημοκρατιών με απροσδιόριστες δραστηριότητες, οι πινακίδες ήταν γραμμένες στα ελληνικά και τα ρώσικα!, και το ευρώ μαζί με το ρούβλι έρεαν άφθονα. Έλα όμως που η μητροπολιτική Ελλάδα είχε βαρέσει κανόνι προ διετίας και κάτι ανησυχίες υπήρχαν για τα κανόνια του Ναβαρόνε που επρόκειτο να ακολουθήσουν στην Τράπεζα Κύπρου από το μακαρίτη(;) Βγενόπουλο.

 

Παρά ταύτα πλανιόταν μία αισιοδοξία στην ατμόσφαιρα, διάχυτη παντού ήδη από την προσγείωση στο αεροδρόμιο της Λάρνακας. Ιδίως από την στιγμή που έσκασε στον έλεγχο διαβατηρίων μία διμοιρία από δίμετρες κοπελάρες, φανερά ορμώμενες από τις εύφορες σιβηρικές στέπες. Συγκράτησα με κόπο το σαγόνι μου που είχε ανοίξει δέκα πήχες και ρώτησα τον σοφέρ, που είχε έρθει από το ξενοδοχείο να με παραλάβει, μήπως η Victoria’s Secret είχε καμία επίδειξη εσωρούχων εκεί κοντά. Η απάντηση του «Αυτές δεν είναι τίποτα... », συνοδευόμενη δε από ένα ελαφρύ υπομειδίαμα, μου φάνηκε ύποπτη.

 

Κατέλυσα στην παραλία με τους φοίνικες στην κοσμοπολίτικη Λεμεσό, που είχε πλημμυρίσει εκείνες τις μέρες από πολιτικούς και διπλωμάτες από την Ευρώπη, επιχειρηματίες από την Ρωσία, Αφρική, Μέση Ανατολή και τον Κόλπο, τυχοδιώκτες, απατεώνες και χρυσοθήρες από παντού και έμοιαζε με την χολιγουντιανή Καζαμπλάνκα, έτσι που έστεκε σε μία παράξενη ισορροπία ελπίδας και απελπισίας, λίγους μόλις μήνες πριν την πτώχευση της Κύπρου. Στη διαδρομή κοιτούσα τον κόσμο από το παράθυρο της λιμουζίνας και ένιωθα σαν τον Μάικλ Κορλεόνε στην Αβάνα, λίγο πριν την επανάσταση.

 

Φόρεσα το λινό κουστούμι μου με ανοιχτό το πουκάμισο (το καλοκαίρι στην Κύπρο κάνει ΠΟΛΥ ζέστη) και το παναμά σκιάδιον μου ολίγον στραβά, σε στυλ Χάμφρευ Μπόγκαρτ και κατέβηκα στην πισίνα για το πρώτο απεριτίφ, όπου και αμέσως αντιλαμβάνομαι ότι δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει δουλειά τις επόμενες ημέρες αλλά καλαμπαλίκι.

 

Στρωμένες παντού να λιάζονται και να περιφέρονται ατελείωτες γυναικάρες, άμεσα διαθέσιμες. Πληροφορούμαι από τον μπάρμαν ότι έχουν αποβιβιβαστεί στο νησί περί τις 1.000 για να καλύψουν τις ανάγκες των εορταστικών εκδηλώσεων, πλην όμως η ζήτηση είναι τόσο μεγάλη που δεν πρόκειται να καλυφθεί.

 

Αφήνομαι να θαυμάσω τις δημιουργίες του Μεγαλοδύναμου σε στιγμές κεφιού Του. Μέγας είσαι Κύριε και θαυμαστά τα έργα Σου. Μιλάμε τώρα για γυναικάρες που δεν χωράγανε στις ξαπλώστρες ούτε στο μήκος, ούτε στο φάρδος ούτε στο πλάτος. Σε κάθε γύρισμα από ανάσκελα σε μπρούμυτα, καταγράφονταν σεισμικές δονήσεις από τα πλούσια ελέη, που τα μικροσκοπικά μαγιό αδυνατούσαν να τιθασεύσουν και να συγκρατήσουν.

 

Και εκεί έρχεται το μεγαλύτερο σοκ.  Θα χρειαστεί να επανέλθω.

Διαβαστε ακομα:

ΑΝΤΑΡΤΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΘΕΟ Ο ΣΑΤΑΝΑΣ