ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΚΟΒΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΑΡΚΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΟΝΑΣ

 

Στη φώτο, Δημήτρης Σταρόβας με Πασχάλη Τερζή στο γήπεδο, μια ζωή Ηρακλής, βέβαια. Αφήνουμε το ποδόσφαιρο και την ηρακλάρα και πάμε σ΄ άλλο γήπεδο, που είναι άσχετο από οπαδισμό αλλά σε σκλαβώνει πιο λατρευτικά. Στο γήπεδο του τζόγου. Στο καζίνο. Στη μαγεία της ρουλέτας. Στη μάγισσα και ερωμένη ρουλέτα που σε γδύνει, σου κόβει κομμάτια από τη σάρκα και δεν πονάς. Στα παίρνει κι εσύ δεν φεύγεις από κοντά της. Και μακριά της μια σκέψη έχεις, πότε θα ξαναβρεθείς κοντά της. Πότε να αδειάσεις την τσέπη σου και να της τα ακουμπήσεις.

Όποιος διάβασε τον πρώην συνάδελφο ρουλετοπαθή κύριο Δημήτρη Σταρόβα ένοιωσε σα να μιλάει ο ίδιος. Και τα είπε άριστα ο καλλιτέχνης, που δεν είναι μόνο μουσικός, είναι και ηθοποιός, και παρουσιαστής, και μάγειρας. Αν μιλούσε, όμως, για την όποια δραστηριότητα του δεν θα τα έλεγε τόσο καλά, τόσο αληθινά, όσο όταν εξομολογήθηκε ως τζογαδόρος. Ως παθών.

Και μαγκιά του που δεν παρουσιάστηκε ως θύμα. Και μπράβο του ξανά μανά διότι, έστω και ηττημένος, έστω και βαρειά χαμένος, τελικά βγήκε νικητής. Ναι, νίκη είναι, θρίαμβος είναι ο παίκτης να παραδεχθεί τελεσίδικα ότι η ρουλέτα δεν νικιέται. Και το άλλο, το γιγαντιαίο που βγαίνει από τα λόγια του του 60χρονου Σταρόβα. 'Οτι πέρασε καλά παρέα με τη ρουλέτα. Έχασε λεφτά, είχε παραδοθεί στη μέθη της ρουλέτας, είχε βάλει πρώτα αυτή και δεύτερη την κοπέλλα του, αλλά δεν εκτροχιάστηκε. Πρόλαβε να πηδήξει από το τραίνο, εγκαταλείποντας τα μάγια της ρουλέτας και τα βότανα που του πάσαρε και για 2-3 χρόνια τον είχε κάνει προσκυνητή της.

Να, του Σταρόβα η κουβέντα: «Είχα πάθει αυτή την αρρώστια. Δεν καταστράφηκα οικονομικά αλλά μου έτρωγε πάρα πολύ χρόνο. Πήγαινα στη Θεσσαλονίκη, γιατί η σχέση μου ήταν τότε εκεί, έφτανα στις 4 το απόγευμα, με περίμενε η κοπέλα και εγώ πήγαινα στις έξι το πρωί. Ένα 24ωρο μπορεί να μην έχω καθίσει στο καζίνο αλλά κάτι 12ωρα έχω φάει. Έχει κάτι μαγικό, όμως δεν το προτείνω σε κανέναν. Δεν είμαι τζογαδόρος άρρωστος. Έχω γνωρίσει ανθρώπους εκεί που είναι ένας άλλος κόσμος, μια κοινωνία διαφορετική. Ήμουν 6 ώρες όρθιος σε μια ρουλέτα. Δεν καταλαβαίνεις τον χρόνο. Δεν υπάρχουν ρολόγια, δεν υπάρχουν παράθυρα».

Διαβαστε ακομα:

Η ΠΡΩΤΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΚΑΡΤΑ