ΜΕ ΤΑ TWEET Η ΖΩΗ ΕΓΙΝΕ ΦΑΙΔΡΗ
Γιατί βρήκε γήπεδο, γηπεδάρα να λες, μάλιστα τόσο γρήγορα και παίζει μπάλα στην καθημερινότητα μας το twitter. Από το όνομα του δεν μπορείς να το πάρεις στα σοβαρά. Έστειλε, λέει, ένα tweet.Με την ίδια ευκολία που ο άλλος τη βγάζει, στη δημόσια τουαλέτα, αλλά διακριτικά και σεμνά, να κάνει την ανάγκη του. Έτσι, λοιπόν, στο άνετο, λες και κάνει κάτι απολύτως φυσιολογικό και αποδεκτό, τουητάρει και το πιο σημαντικό πράμα. Φόρα παρτίδα χωρίς κώδικα, μέσω twitter ο πρωθυπουργός γνωστοποιεί ότι θα αλλάξει έναν υπουργό. Ο πρόεδρος ΠΑΕ διαμαρτύρεται για το κοράκι, ο δημοσιογράφος απαντάει στην κατηγορία ότι είναι διαπλεκόμενος, Ο σελέμπριτης ότι πάει για καφέ. Η παρουσιάστρια ότι χώρισε και είναι πλέον μόνη. Από κοντά κάνει το ίδιο κάθε χάλιας στο σωρό.
Το’ χουν κάνει ούρηση το έργο. Όπως δεν μπορεί κάποιος να κρατηθεί στο ψιλό, αλλά και στα χοντρά, έτσι και οι δικοί σου με το twitter. Εκφράζονται. Εκτονώνονται. Αισθάνονται ότι κάτι σπουδαίο διαπράττουν κι αξίζει να δημοσιοποιηθεί. Και είναι σίγουροι πως παρεμβαίνουν, και τους διαβάζουν τα πλήθη. Τα social media, δηλαδή, περιμένουν πως και πως να αναρτήσουν την καινούργια πορδή που έκανε αίσθηση και έδωσε άρωμα στον αέρα.
Το σύμπαν προετοιμάστηκε να δεχτεί το μέγα γεγονός π.χ. της προκήρυξης των εκλογών. Σε κατάσταση εφ' όπλου λόγχης κόσμος και κοσμάκης είναι οπλισμένος, μόλις ακουστεί το μπαμ από τον πρωθυπουργό, να πουν τις μαλακίες τους. Τα δήθεν σχόλια, χλευαστικά και επαινετικά. Παραμύθια. Ποιες εκλογές. Οι εκλογές και ό,τι άλλο είναι η αφορμή. Αν δεν ήταν αυτό, θα ήταν κάτι άλλο. Δεν κρατιούνται οι δικοί σου, ψοφάνε να τουητάρουν.
Μου είναι αδιανόητο, και δεν δέχομαι, μ' αυτό το τόσο πρόχειρο και απλοϊκό τρόπο, να επικοινωνεί π.χ. με το παγκόσμιο ακροατήριο με πυρηνικά ο Πούτν, ή ότι ο Ντόναλντ Τραμπ δεν έχει κερατώσει την Μελάνια (φώτο). Με tweet υπογράφει το νέο.
Μόλις πριν λίγα χρονάκια δεν υπήρχαν τουήτ και τσίου-τσίου. Στο γήπεδο, στο σινεμά, σε προεκλογική συγκέντρωση,όπου βρισκόσουν, άκουγες φανταστικές ατάκες. Γνήσιο χιούμορ, δικέ μου. Τη μια εξυπνάδα, και δεν το λέω ειρωνικά, μετά την άλλη. Να έχεις επάνω σου χαρτί και μολύβι να τις καταγράψεις. Για τόσο ευφάνταστες ατάκες.
Διαβαστε ακομα: