ΕΡΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΛΙΑΣ ΑΘΗΝΑΣ
Όλα τα αξιοπρεπή μπουρδέλα της πόλης γνωρίζουν τον κύριο Βρασίδα, τον περισσότερο επιθυμητό επισκέπτη τους. Λιγομίλητος, βλοσυρός, αρχοντάνθρωπος ο εργοστασιάρχης έχει τις δικές του προτιμήσεις τις οποίες μετά χαράς ικανοποιεί κάθε κορίτσι της ''δουλειάς''. Επειδή ο κύριος Βρασίδας είναι ανοιχτοχέρης και το σπουδαιότερο καμία πόρνη δεν παραπονέθηκε ποτέ για ό,τι ξεχωριστό απαιτούσε ο εκλεκτός πελάτης. Δεν επιδιώκει γνωριμίες και φιλίες ο πράγματι αντικοινωνικός κύριος Βρασίδας. Πολύ περισσότερο δεν του περνάει καν σκέψη για γάμο, για οικογένεια. Μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο, όπου εκεί έμαθε την τέχνη της υφαντουργίας. Και μετά το στρατό δεν έβαλε τίποτα άλλο στην ζωή του εκτός από τη δουλειά. Από τα 24 του κιόλας είχε στήσει τη δική του επιχείρηση.
Περιμένει τα νέα από την κυρία Ελπινίκη ο Βρασίδας στο σπίτι του, έξω από την πόλη. Παρά τα χρόνια της και τα κιλά της η προξενήτρα απλώνει την κομψότητα και τη διακριτικότητα που την χαρακτηρίζει λόγω της καταγωγής της. Με τον τρόπο της, λοιπόν, έφερε τα νέα.
- Κύριε Βρασίδα, το κορίτσι δεν είναι μπλεγμένο σε καμία ερωτοδουλειά, όμως... Η μητέρα της, διότι αυτή αποφασίζει, όχι η μικρά, αφού σ' ευχαριστεί για την τιμητική σου πρότασή, φρονεί ότι ένας τέτοιος γάμος δεν θα έχει ευτυχή συνέχεια... Επειδή η Πασχαλιά είναι άπειρη, ύστερα γιατί, το καταλαβαίνετε, υπάρχει μι κάποια διαφορά ηλικίας...
''Αρκετά, κυρία Ελπινίκη... '' την διέκοψε με θυμό. Ο Βρασίδας αισθάνθηκε τιποτένιος. Προσβεβλημένος. Ο αυτοδημιούργητος, ο πετυχημένος, ο μη έχων ανάγκη κανέναν, γκρεμίζεται απ' εκεί όπου θαρρεί πως βρίσκεται. Ένα κορίτσι δίχως στον ήλιο μοίρα τον αρνείται.
- Κύριε Βρασίδα μου, με την κυρία Νότα, την μητέρα της Πασχαλιάς είπαμε κι άλλα..., τολμάει να συνεχίσει την κουβέντα η έμπειρη προξενήτρα.
''Τι άλλα είπατε... '' ρωτάει άκεφα.
Η προξενήτρα διαβλέπει ότι ο άνδρας δεν έχει διάθεση να συνεχίσει μια καταδικασμένη κουβέντα. Το ρισκάρει, όμως...
- Κύριε Βρασίδα μου! Με στείλατε να σας προξενέψω..., επειδή γι' αυτή την υπόθεση συναντήθηκα δυο-τρεις φορές με την κυρία Νότα θέλω να σας πω..., κομπιάζει η πάλαι ποτέ γόνος τρανής οικογένειας. Κύριε Βρασίδα μου, διαπίστωσα, αν μου επιτρέπεται, ότι η κυρία Νότα είναι το κατάλληλο πρόσωπο δι' εσάς. Νεότατη, μόλις 40 χρονών, μου προκάλεσε άριστες εντυπώσεις...”.
''Τι ακριβώς θέλετε να πείτε;''.
Η Πασχαλιά ήταν απούσα. Μια ώρα αργότερα η Ελπινίκη δήλωσε την ανάγκη, υπεράνω της προσωπικής της επιθυμίας, να αποχωρήσει. Ο Βρασίδας μόνος με την Νότα, γυναίκα με προσωπικότητα, εύκολα κατάλαβε με ποια είχε να κάνει. Συμφώνησαν να ανταποδώσει η Νότα την επίσκεψη στην οικία του ανδρός. Στο δρόμο της επιστροφής ο Βρασίδας σκεπτόταν πως μία γκομενάρα σαν την Πασχαλιά δεν θα μπορούσε να έχει άλλη μάνα παρά την ισάξια της Νότα! Όσο σκεπτόταν την κυρία Νότα, τόσο περισσότερες σεξουαλικές υποσχέσεις του μετέδιδε.
Η Νότα στο σαλόνι του Βρασίδα. Μετά από τρεις ώρες η γυναίκα προχώρησε στην πρώτη κίνηση. Του έπιασε το χέρι με νόημα. Κι αυτός το ίδιο. Την φίλησε στο στόμα, το πρώτο φιλί της ζωής του σε γυναίκα. Κράτησε περισσότερο από ενάμισυ λεπτό. Η Νότα αρχίζει να του αφαιρεί τα ρούχα, αργά, αποφασιστικά, τελετουργικά. Αρνείται κάθε άγγιγμα του, κάθε χάδι του. Δεν είχε αυτός κανένα δικαίωμα επάνω της. Δεν χρειάζεται τίποτα απ' αυτόν. Εκείνη κρατάει τη μπαγκέτα του μαέστρου, παίζει μουσική δωματίου με τη γλώσσα της στα αυτιά του, στο λαιμό του κι αμέσως μετά το γυρίζει στη ρούμπα στο ολόγυμνο κορμί του.
Εκείνη τη νύχτα ο Βρασίδας γνώρισε την καλύτερη πόρνη της ζωής του. Μετά από ένα μήνα, μετά από 30 βραδιές μεθυστικές παντρεύτηκε την Νότα. Ούτε υποψιάστηκε ποτέ ότι η Νότα από παλιόφιλη πουτάνα είχε πληροφορηθεί τα ερωτικά χούγια του εργοστασιάρχη.
Διαβαστε ακομα: