ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΦΕΡΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΔΙΩΞΕ Ο... ΛΑΟΣ

 
Ημέρα σήμερα αφιερωμένη στην 21η Απριλίου 1967. Τη ξεχάσαμε; Οφείλουμε να τη θυμόμαστε, τουλάχιστον να σκεφτούμε πόσο - κι αν- έχουμε αλλάξει. Τι ακριβώς συνέβη και γιατί σε μια Ελλάδα ίδια ή διαφορετική; 

Στην Ελλάδα ποτέ δεν καταδικάστηκε στην πραγματικότητα το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου, από τη λεγόμενη συνείδηση του κόσμου. Υποκριτικό τουλάχιστον να νοιώθει πράγματι μαγκιά και τιμή ο Έλληνας ότι ανέτρεψε την χούντα, όταν δεν είχε αντισταθεί στους επίορκους αξιωματικούς, οι οποίοι σα σήμερα, το 1967, άρπαξαν νταηλίκι την κυβερνητική εξουσία.

Μακριά από παράτες και λόγια παχειά και μπουρδοειδή, η αλήθεια είναι ότι ο γίγας ελληνικός λαός κράτησε παθητική στάση. Σ' όλη τη διάρκεια της επταετίας. Το πιο σωστό είναι να πεις ότι ο κόσμος ήταν αδιάφορος, ενώ ένα ισχυρό ποσοστό ήταν ανοιχτά υπέρ της δικτατορίας.

Μιλάμε δημοκρατικά. Άρα, καταδικαστέο είναι ό,τι μη εκλεγμένο. Ας ψηφίζουν στις κάλπες πολίτες φασίστες. 
Ντροπή των αριστερών, των αντιστασιακών διότι δεν ήταν αντίθετοι των χουντικών, αλλά επειδή προέρχονταν από το λεγόμενο χώρο της δεξιάς, της ακροδεξιάς. Αυτό τους ενοχλούσε, όχι επειδή ήταν πραξικοπηματίες.

Το άλλο. Η χούντα έπεσε μόνη της. Ούτε ο ''λαός'' την έφερε στην εξουσία, ούτε την έδιωξε. Το παραμυθάκι ότι ο ''λαός'' είναι κυρίαρχος το παίζουν αυτοί που δουλεύουν τον κόσμο.

Και σήμερα αν γίνει μία ακόμα δικτατορία στην Ελλάδα, δεν θα βρει αντίσταση από τις μεγάλες μάζες του κόσμου, ακόμα κι αν διαφωνούν. Επιτέλους! Οι λαοί δεν γεννήθηκαν για να κάνουν επαναστάσεις, ούτε για να τα βάζουν με καθάρματα που με τα τανκ την έχουν δει σωτήρες.

Διαβαστε ακομα:

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΚΑΙ ΑΠΟΘΕΩΣΗ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ...