ΓΥΜΝΑ ΚΟΡΜΙΑ ΜΕ ΣΚΕΨΕΙΣ ΗΘΙΚΕΣ

 

Κάλλος. Λέξη τεράστια, κρατάει ακόμα σε πείσμα της επίθεσης που δέχεται διαχρονικά.

Κάλλος. Ουδεμία σχέση με το Καλός. Άλλο το όμορφος, εκείνος που έχει ωραία μορφή. Άλλο και το ωραίος. Κάλλος είναι κάτι πολύ πιο ακριβό, πλησιάζει το τέλειο, το θείο.

Η αρχαία Ελλάδα προσκύνησε το κάλλος. Το ανέδειξε. Όπως και το μέτρο. Το κυρίαρχο στοιχείο που διακρίνει κανείς στη σημερινή Ελλάδα, σε κάθε έκφρασή της, είναι η απουσία αισθητικής.

Αισθητική. Ό,τι  «συνομιλεί» με τις αισθήσεις μας. Ό,τι γεννιέται και δημιουργείται ποιοτικά, καλλιτεχνικά από τις αισθήσεις. Κι αυτό ορίζει το κάλλος. Και ορίζεται από το κάλλος.

Τα είπαν «καλλιστεία». Νεαρά κορίτσια... διαγωνίζονται σε κάλλος, έστω σε ομορφιά, στην πραγματικότητα στα μπούτια τους, στα βυζιά και στον κώλο τους. Στο κορμί τους. Από το κάλλος προέρχονται και οι λέξεις καλλονή, καλλυντικά, καλλωπίζω κ.α. Κόλλησαν στο κόλπο και τα... καλλιστεία.

Σα σήμερα 19 Σεπτεμβρίου το 1888 έχει καταγραφεί ότι έγινε για πρώτη φορά «διαγωνισμός ομορφιάς». Συνέβη στην πόλη Σπα του Βελγίου και «νικήτρια» ήταν 18χρονη από την Γουατεμάλα. Κέρδισε 5.000 ελβετικά φράγκα και ένα... εξώφυλλο. Μια φωτογραφία της σε περιοδικό και έκανε θραύση.

Στην Ελλάδα τα πρώτα «καλλιστεία» διοργάνωσε η εφημερίδα ''Το Έθνος'' το 1925. Μις Ελλάς η κυρία Ασπασία Καρατζά, η οποία μετά από τέσσερα χρόνια πήρε τη δεύτερη θέση στον διαγωνισμό Μις Ευρώπη.

Σήμερα, για να αποενοχοποιηθούν τα «καλλιστεία», οι νικήτριες δεν κρίνονται μόνον για τα σωματικά τους προσόντα. Βέβαια. Πέραν από τις αναλογίες τους στο στήθος π.χ. και στη μέση, μετράνε και οι  γνώσεις, τα πιστεύω, η ηθική, η ευρύτητα του πνεύματός τους. Κωλομπαρίστικα πράγματα, αλλά στόχος είναι να δικαιολογήσουν την έκθεση του γυμνού, του ημίγυμνου σώματος. Και να τη σπάσουν στις... φεμινίστριες, να μη να ξαναβιώσουν οι σουφραζέτες και οι διαδηλώσεις τους, εποχή που έσπαγαν βιτρίνες καταστημάτων.

Διαβαστε ακομα:

ΤΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ... ΛΑΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ