Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΣΤΟ ΣΙΚΑΓΟ

Το εθνικό άθλημα των Αμερικανών είναι το μπάσκετ, όχι το μπαίηζ-μπωλ, για το οποίο θα μιλήσουμε σήμερα, λόγω του Έλληνα που καταράστηκε την ομάδα του. Φοβερή ιστορία.

Το μπαίηζ-μπωλ, λοιπόν, είναι στις ΗΠΑ το παιχνίδι των φτωχών, διότι κρατάει και πέντε και έξι ώρες. Περνάει την ώρα του στο γήπεδο ο άλλος, τρώει και κανένα λουκάνικο, ένα χοτ-ντογκ και φτηνιάρικα την βγάζει μια χαρά και δυο τρομάρες.

Το φούτμπωλ, το αμερικάνικο, όχι το κανονικό, όχι το ευρωπαϊκό, είναι το γηπεδικό παιχνίδι των executivies, των τεχνοκρατών, των golden boys. Των πολύ πλούσιων το golf και των πολύ τσαμπουκάδων το χόκεϋ. Επί του θέματος.

Σου λέει κάποιος "Να 'χεις την ευχή μου, παιδί μου. Να σ' έχει καλά ο Θεός". Τι είναι αυτό; Ύβρις, λέω εγώ. Με ποιο δικαίωμα, κύριε, μιλάς στο όνομα του Θεού; Τον ρώτησες τον παππού αν πράγματι θέλει να είναι καλά αυτός στον οποίον εσύ, ως ο αντ' Αυτού, εύχεσαι το καλύτερο στον άλλον;

Ποιος είσαι εσύ στο φινάλε, δηλαδή χωρίς να διαθέτεις όχι μόνο τη σχετική εξουσιοδότηση, αλλά και τη θεϊκή δύναμη, να εύχεσαι στον άλλον να γίνει καλά, να πιάσει δουλειά, το στοίχημα, να έχει καλό ταξίδι κλπ. κλπ. Έτσι είναι. Όπως, από την άλλη, κάποιος χρειάζεται να έχει τη δύναμη για να καταραστεί έναν άλλον, όπως την είχε ο Έλληνας Σιάνης. Ποιος είναι αυτός;

Λόγω της ημέρας, σήμερα 6 Οκτωβρίου, γράφουμε για την "κατάρα του τράγου", το 1945, κι αυτή ακόμα κάνει... δουλειά! Τα μάγια δεν έχουν λυθεί, και πως άλλωστε να συμβεί αυτό όταν ο καταραστής έχει πεθάνει πριν χρόνια, το 1971. Το στόρυ είναι πέρα για πέρα αληθινό.

Ένα φτωχόπαιδο, ο Βασίλης Σιάνης από το Παλαιόπυργο της Αρκαδίας έφθασε στο Σικάγο να βρει την τύχη του. Με 205 δολάρια, το 1934, αγοράζει το εστιατόριο Lincoln tavern και του δίνει το όνομά του, Billy Goat Tavern, και καταφέρνει να μαζέψει πελάτες τον καλύτερο κόσμο της περιοχής. Έγινε και οπαδός, ακόμα και μέλος, της ομάδας μπαίηζμπωλ Chicago Cubs.

Παρών σ' όλους τους αγώνες ο Μπίλυ, παρέα με τον Μέρφυ, τον τράγο του. Το όνομα του ρεστωράν Billy Goat, θα πει Ο Τράγος του Μπίλυ. Με τον τράγο του ο Βασίλης, που είχε μετονομαστεί σε Ουίλιαμ, παρακολουθούσε στο γήπεδο από το θεωρείο του, ας πούμε από τη σουίτα του, τα παιχνίδια της ομάδας.

Στον τελικό της 6ης Οκτωβρίου 1945 με αντίπαλο τους Detroit Tigers ο Μέρφυ τα έκανε επάνω του. Βρώμισε ο τόπος, ο πρόεδρος της ομάδας θύμωσε, έγινε επεισόδιο, τέλος πάντων είπανε στον Έλληνα εστιάτορα μη ξανάρθεις με το κατσίκι σου στο γήπεδο. Ο Σιάνης στεναχωρήθηκε και τους καταράστηκε. Να μη ξαναφθάσει η κωλομάδα σας στον τελικό. Τρεις φορές πρωταθλητές οι Chicago Cubs κι αυτή τη φορά ήταν η 16η πρόκριση της στον τελικό.

Με την πρώτη έπιασε η κατάρα του Σιάνη! Η ομάδα του Σικάγου χάνει το πρωτάθλημα και από τότε δεν ξανάφθασε στον τελικό. Υπ' όψιν ότι ο Μέρφυ ο τράγος ήταν τόσο αγαπητός στους φιλάθλους των Cubs, γι' αυτό πάντα πριν αρχίσει το ματς ο Σιάνης έκανε το γύρο του γηπέδου με το ζώο του!

Μετά την εκδίωξη του Μέρφυ από το γήπεδο, ο Ουίλιαμ Σιάνης έβαλε μια πινακίδα στο ρεστωράν του: "Δεν γίνονται δεκτοί οι ρεπουμπλικάνοι και οι φίλαθλοι των Chicago Cubs". Τα 'βαλε με το κόμμα επειδή ο πρόεδρος της ομάδας ήταν στέλεχος των ρεπουμπλικάνων.

Ο Σιάνης έγινε μέγας και τρανός. Η φίρμα του "Billy Goat" εξελίχθηκε σε αλυσίδα εστιατορίων. Και επειδή κρατούσε η κατάρα του για να "σπάσει" έφερναν... τράγους στο γήπεδο. Τελικά, απευθύνθηκαν στον ανηψιό του Μπίλυ, τον Σαμ Σιάνη, όταν αυτός κληρονόμησε τα εστιατόρια του μπάρμπα του, μήπως καταφέρει εκείνος να λύσει τα μάγια του μακαρίτη. Η κατάρα ακόμα κρατάει!

Διαβαστε ακομα:

ΤΑ ΖΩΑ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ....