ΠΟΙΟΙ ΦΤΑΙΝΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΘΙΣΜΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ
Εγώ θα σου πω τη μεγάλη αλήθεια. Γιατί η πιτσιρικαρία τρελαίνεται με το διαδίχτυο. Στα όρια του εθισμού. Κι ακόμα χειρώτερα. Μιλάμε για κανονική εξάρτηση. Η πρώτη «δουλειά» το πρωί και η τελευταία το βράδυ. Για τέτοιο πράμα μιλάμε. Μόλις ανοίξει τα μάτια του το παιδί να θέλει να πάρει τη δόση του. Και πριν πάει για ύπνο να είναι σα να αποχωρίζεται κάτι που θα του λείψει.
Οι άνθρωποι γεννιούνται καλοί, λευκό χαρτί, δεν έρχονται με κουσούρια στη ζωή, αλλά στην πορεία το χαρτί γίνεται γκρι, μαύρο. Πήρες χαμπάρι; Η πουτάνα η φύση και οι πούστιδοι οι μεγάλοι με το που παραλαμβάνουν τον μικρό αρχίζουν και τον χαλάνε κι αυτός όταν μεγαλώσει χαλάει την επόμενη γενΙά. Έτσι πάει. Αυτή είναΙ, σε μετάφραση αποδυτηριάκια, η εξήγηση των ψυχολόγων, και σα σύγχρονοι σε μεγάλο βαθμό άνθρωποι αποδέχονται το διαδίκτυο διότι σήμερα είναι βασικός τρόπος επικοινωνίας, κοινωνικοποίησης και διασκέδασης. Και, βέβαια, πηγή πληροφοριών και ενημέρωσης.
Τι λέτε, βρε κορόιδα! Τι λέτε, βρε αρχιμαλάκες να τα βράσω τα πτυχία τους. Πόσοι, ρωτάω, από τους νέους, τους κολλημένους με τις ώρες στο μαραφέτι. το χρησιμοποιούν για ενημέρωση και πληροφόρηση; Σου λέω ότι είναι σπουδαίο πράμα και η γνώση, και η ενημέρωση. Όμως! Δεν εισπράττεται μέσα από ηλεκτρονικά μέσα. Αυτό θα το κάνει μόνον
ο συνειδητός ψάχτης, τέτοια ανάγκη δεν την έχει ο ανώριμος πιτσιρικάς.
Να πει και ο αποδυτηριάκιας τη γνώμη του. Τη δική του αλήθεια. Τι είναι εκείνο που φταίει. Είναι η έλλειψη φόβου. Και η απουσία αγωνίας του πιτσιρικά στα 10 και 12 χρόνια του, ακόμα και στα 16 και 18, τι τον περιμένει στη ζωή.
Φόβος. Το μέγα δώρο του κάθε ζώου. Ο τρόμος. Μ' αυτή την προίκα γεννιέται κάθε ζώο. Όλα τα ζώα. Εκτός από τον άνθρωπο. Που είναι εξασφαλισμένος, τι θα φάει, τι θα ντυθεί, πού θα κοιμηθεί. Όλα καθαρισμένα από τους γονείς του. Κι έρχεται η κοινωνία και του πιπιλάει το μυαλό του πιτσιρικά και του λέει «Έχεις δικαιώματα». Δεν του λέει Προετοιμάσου! Ούτε Δούλεψε!
Η άγνοια κινδύνου, λοιπόν, του παιδιού τον στρέφει να ασχολείται, να ξοδεύεται σε πράγματα περιττά. Άχρηστα. Και να νοιώθει ότι έχει μια υπεροχή απέναντι των γονιών του, αφού εκείνοι στα χρόνια τους, όταν ήταν πιτσιρικάδες δεν είχαν πιάσει στα χέρια τους τα ηλεκτρονικά μαλακιστήρια.
Διαβαστε ακομα: