ΓΡΑΦΤΟ ΗΤΑΝ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ Σ' ΑΛΛΗ ΦΑΣΗ

Κάθεται στα γόνατα του 54χρονου η Πετρή, πρώτη φορά μαζί του σε τέτοια επαφή σωματική, τόσο έντονη. Με θρασύτητα και συνάμα αθωότητα κωλοπετσωμένης γυναίκας, όλο τσαχπινιά η νεαρά, λέει στον άνδρα, που δεν είναι βέβαιο πως είναι πραγματικός της θείος

- Θείε, θέλω να σου ζητήσω μία χάρη...

Το ελαφρύ νυχτικό αφήνει ακάλυπτους τους ζουμερούς μηρούς της. Από το μάτι του αρσενικού δεν κρύβονται τα ανθηρά στήθη της, για τα οποία θα ήταν υπερήφανη κάθε κοπέλλα. 

Δύο καθάρματα, η ''ανηψιά'' και ο κηδεμόνας της, έχουν αποφασίσει ότι ήρθε η ώρα να ανοίξουν λογαριασμό. Τι θέλει, τι περιμένει ο καθένας από τον άλλον. Η Πετρούλα από μωρό υιοθετήθηκε από τον ξάδελφο (;) του πατέρα της, όταν αυτή έχασε τους γονείς της σε δυστύχημα αυτοκινητικό.

Αρκετά μεγάλη πια η Πετρούλα μεταφράζει δίχως αμφιβολίες εδώ και ένα-δύο χρόνια το βλέμμα του θείου της όποτε τον συλλαμβάνει να την κλεφτοκοιτάει. Μόλις πριν λίγες ημέρες χάθηκε η Μάρω, η επίσημη αγαπημένη του κηδεμόνα της, αφού τα τελευταία πέντε χρόνια είχε εγκατασταθεί στο σπίτι τους. Δεν φαινόταν ότι θα χώριζαν, τελικά προέκυψε ο χωρισμός τους, μάλιστα τόσο απρόσμενα.

Αποτυχημένος τραγουδιστής στα νιάτα του ο Χρήστος, πετυχημένος νταραβεριτζής και μέσα σ’ όλα, σε μπίζνες καλλιτεχνικές, νόμιμες και σκοτεινές. Με συναλλαγές ατζέντη, όχι μόνον στη showbiz. Πρόσωπα που η Πετρούλα τα έβλεπε στην τηλεόραση, τα συναντούσε και στο σπίτι τους, άκουγε και τον θείο της να συνομιλεί τηλεφωνικά μαζί τους. Τυχερή που τον έχει ''προστάτη''  και ζει στο σπίτι του, και δεν είναι κόρη του.

- Θείε, θέλω να σου ζητήσω μία χάρη..

«Δεν σου υπόσχομαι τίποτα, αν προηγουμένως δεν ξέρω τι εσύ έχεις να μου ανταποδώσεις...» της αποκρίνεται με κέφι και πονηρά.

- Εγώ τι έχω να σου δώσω, καλέ θείε;

«Στο έχω πει κι άλλες φορές. Άτομο με αξιοπρέπεια και ανεξαρτησία, όπως εσύ φιλοδοξείς να γίνεις, ποτέ δεν ζητάει κάτι, από τον οποιονδήποτε, αν δεν είναι σε θέση να αποδείξει πως είναι άξιο του δώρου, της χάρης που περιμένει...»

Με λοξό χαμόγελο ο άνδρας την ψάχνει στα μάτια. Την ζυγίζει πόσο έτοιμη, πόσο ώριμη είναι να προχωρήσει σε ό,τι επιφυλάσσει τούτο το πρωτόγνωρο σκηνικό ανάμεσα τους. Ποια θα ΄ναι η αντίδραση της σε περίπτωση που αυτός γίνει τολμηρός....

- Να μου αγοράσεις ένα ρολόι σαν κι αυτό που φορούσε η Μάρω..., λέει με μάτι υγρό η Πετρή

Ο άνδρας σκέπτεται γοργά. Μήπως το ρολόι είναι αφορμή να έρθει τόσο «κοντά» του, να δέχεται κάθε «πατρικό» χάδι του, να μη δείχνει ότι «καταλαβαίνει» τον ερωτισμό κάθε χειρονομίας του στο σχεδόν ημίγυμνο κορμί της.

«Ρολόι γυναικείο...Μπα!...».

-Θα μου κάνεις τη χάρη; Το ίδιο ρολόι θέλω, όπως της Μάρως.

«Σύμφωνοι! Αρκεί να μου δώσεις ένα φιλί...».

Πριν προλάβει να ολοκληρώσει το αίτημά του, εκείνη έπεσε ολόκληρη επάνω του και του χάρισε ένα ρουφηκτό φιλί στο μάγουλο.

«Τι ήταν αυτό! Με κοροϊδεύεις...» της είπε μ’ ένα ευτυχισμένο παράπονο. «Στο μάγουλο φιλί δεν πιάνεται! Αξίζεις το ρολόι όταν με φιλήσεις στα χείλη...».

Η «απαίτηση» του θείου κράτησε την ατμόσφαιρα στον ίδιο τόνο. Τον ευχάριστο, τον διασκεδαστικό. Κι έντονη η διάθεση ελευθεριότητας και στους δύο. Το κορίτσι δίστασε για ενάμισυ δευτερόλεπτο, όχι πως δεν το άκουσε καλά, απλά αιφνιδιάστηκε όταν της ζήτησε να τον φιλήσει, όπως κάνουν ένας άνδρας και μια γυναίκα.

Ακούμπησε προσεκτικά τα χείλη της στα δικά του. Όταν αποτραβήχτηκε η Πετρή τον κοίταξε στα μάτια, εξεταστικά. Σιωπηλά. Σε κατάσταση αναμονής.