ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΚΟΡΥΦΕΣ ΤΩΝ ΒΟΥΝΩΝ

Ορειβάτης, λέει. Φυσιολάτρης, λέει. Ανεβαίνει στο βουνό να βρει τον εαυτό του. Να χαρεί τη φύση, μακριά από τις πόλεις και τον πολιτισμό. Εκεί υψηλά, όσο γίνεται υψηλά, και δεν νοιώθει μοναξιά. Απεναντίας βρίσκει τον εαυτό του, αυτόν που του τον κλέβει ο σημερινός τρόπος ζωής.

Στα βουνά πέφτεις επάνω σε βρωμιές. Ό,τι θέλεις βρίσκεις στις κορυφές. Και στις πιο υψηλές. Και στα Έβερεστ του πλανήτη. Ποιος άλλος να αφήνει μπουκάλια, χαρτιά, κονσέρβες και ό,τι άλλο δεν μπορεί να φανταστεί κανείς. 

Ανεβαίνει υψηλά, πολύ υψηλά, κοντά στα όρια του ουρανού και... ξεχνάει πίσω του άχρηστα, μεταχειρισμένα πράγματα. Το κάνει. Ο εραστής, υποτίθεται της φύσης.

ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟ ΓΙΑ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ