ΛΙΓΟΣΤΕΥΕΙ ΤΟ ΛΑΔΙ, ΤΟ ΝΕΡΟ...

Ο πλανήτης κυκλοφορεί, όπως κυκλοφορεί, γράφοντας στους όρχεις του τις κάθε ανάγκες του δίποδου. Να ξέρουμε τι λέμε. Η γη τάιζε και συνεχίζει να ταίζει τον κοσμάκη των δίποδων και των τετράποδων. Δεν συμβαίνει το κόντρα πλάνο, ο άνθρωπος κα τα ζώα να συντηρούν τη διαχρονικότητα του πλανήτη.

Ανεβαίνει η τιμή του λαδιού. Επόμενο. Κάτι οι πόλεμοι, κάτι οι ξηρασίες. όλο και... φταίει η ακρίβεια του ελαιόλαδου. Τι, δηλαδή; Στην ίδια τιμή κι όταν παίζει ανομβρία; Και μετράνε σε ποια χώρα η τιμή του προϊόντος είναι η μεγαλύτερη. Στην Πορτογαλία π.χ. ή στην Ελλάδα. 

Όλα παίζουν. Τίποτα δεν είναι σταθερό. Σήμερα έτσι, αύριο γιουβέτσι. Το νερό. Σήμερα λιγοστεύει κι αυτό. Και αλλάζει το ποσοστό των υδάτινων πόρων που κατευθύνεται γι αυτές ή τις άλλες ανάγκες. Η γαμημένη ξηρασία. Που δεν είναι γαμημένη, αλλά την πηδάει, την προκαλεί η ανθρώπινη δραστηριότητα.  

ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΙΣ ΦΑΛΑΙΝΕΣ