ΦΑΝΑΤΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΕΣ Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ

Ο πολιτικός, όποιο αξίωμα έχει, δεν είναι τίποτα περισσότερο από έναν πολιτικό. Άρα, δύο μόνον πράγματα είναι σε θέση να κάνει μετά τρομοκρατικό κτύπημα των τζιχαντιστών, που παγώνει την Ευρώπη.

1. Να λέει παρλαπίπες. Θα κάνουμε και θα ράνουμε.
2. Να εξαγριώνει κι άλλο τους τζιχαντιστές, τους ορκισμένους αντιπάλους της Γαλλίας, της Γερμανίας, της κάθε ισχυρής χώρας στην Ευρώπη και βέβαια των ΗΠΑ.

Οι τζιχαντιστές είναι σε πόλεμο με τη Δύση. Πάντα. Οι απειλές τους δεν είναι λόγια του αέρα, πολιτικάντικα στη Βουλή, στο μπαλκόνι, στα κανάλια. Οι μαχητές του ισλαμικού κράτους σκοτώνουν. Αποκεφαλίζουν. Προκαλούν τον πολιτισμένο κόσμο. Και ο πολιτικός, ακόμα και πρόεδρος στην χώρα του, δηλώνει παρών μετα από κάθε μακελειό με τόσους νεκρούς και τόσους τραυματίες, για να μας πει ότι βρίσκεται σε πόλεμο η χώρα του.

«Θα καταστρέψουμε το ισλαμικό κράτος» απείλησε στη Βουλή της χώρας του ο τάδε. Αυτό σημαίνει ότι ανοίγει κι άλλο ο κύκλος του θανάτου. Αυτό σημαίνει ότι οι τζιχαντιστές ντοπάρονται με μεγαλύτερη μαστούρα. Είναι η αφέλεια να θεωρήσει κάποιος ότι οι τζιχαντιστές θα κάνουν πίσω. Θα πετάξουν τα όπλα και θα το ρίξουν στην κτηνοτροφία, θα βόσκουν πρόβατα και γίδια.

Οι τζιχαντιστές θα ξανακτυπήσουν. Γι' αυτό οι χώρες-στόχοι προσλαμβάνουν κι άλλους τόσους αστυνομικούς. Και τόσους επιπλέον τελωνειακούς φύλακες. Και πάλι δεν καταφέρνουν να αποφύγουν άλλο πολύνεκρο ισλαμικό κτύπημα, όταν είναι σίγουρο πως αυτό οργανώνεται και με τη συμμετοχή Ευρωπαίων πολιτών;

Οι τζιχαντιστές θεωρούν ότι πετυχαίνουν μια νίκη, οι δε Ευρωπαίοι πολιτικοί τους χαρακτηρίζουν δειλούς. Το ότι μια χώρα-στόχος για 3 μήνες π.χ. θα βρίσκεται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης είναι θρίαμβος για τους τζιχαντιστές. Και το 'χουν ρίξει στην ειρωνεία με τα μέτρα που παίρνουν για να τους αντιμετωπίσουν. Ότι θα αφαιρέσουν την υπηκοότητα από κάποιον ύποπτο με σχέση με τρομοκρατία. Ότι θα κάνουν απελάσεις.