Η ΠΕΝΗΝΤΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΝΗΝΤΑΡΑ!

Δεν τον ξέρω τον άνθρωπο. Πρώτη φορά τον συνάντησα και αφού είπαμε τα πρώτα, ακολούθησαν και τα άλλα, που μάλλον παρουσιάζουν ενδιαφέρον... Ας τον ακούσουμε τον άνθρωπο:

''Είμαι στα 55, παντρεμένος 16 χρόνια, τα τελευταία οκτώ αισθάνομαι να μην με τραβάει σεξουαλικά η γυναίκα μου. Δεν την ποθώ όπως παληά κα είναι δικό της το φταίξιμο. Κοιτάω άλλες γυναίκες, ας είναι και πενηντάρες και ζηλεύω τους άνδρες τους. Η δική μου έχει παρατήσει τον εαυτό της, έχει πάρει κιλά, δεν βάφεται, και δεν με πλησιάζει ερωτικά. Δεν την απασχολεί αν την θέλω, οι επαφές μας αραίωσαν. Κι εγώ χωρίς να το επιδιώξω, παρασύρθηκα απ΄ αυτήν και δεν προσέχω την εικόνα μου...Πάντως, της ξεκαθάρισα πως αν δεν αλλάξει κάτι θα βρω άλλη... ''.

Τι να συμβαίνει με την σύζυγο του παραπονιάρη άνδρα; Το πράγμα μιλάει μόνο του. Η κυρία στα 50 της έχει θέσει προτεραιότητα το ρόλο της μητέρας, της νοικοκυράς, της γιαγιάς, και σε δεύτερο ρόλο έχει βάλει την σύζυγο, την ερωμένη. Αδιαφορεί ότι παραμένει ακόμα γυναίκα, ικανή να ικανοποιήσει και να ικανοποιηθεί η ίδια σεξουαλικά. Μήπως φταίει ο σύζυγος; Δυο τα πρόσωπα, όχι μόνο ένα. Μήπως, λοιπόν, για τη στάση της γυναίκας του φταίει ο σύζυγος; 

Δεν κρίνεις αμερόληπτα, αν δεν ακούσεις και την άλλη πλευρά. Πέρα απ' αυτό. Μια σχέση για να συνεχίσει να λειτουργεί χρειάζεται και το... κάτι παραπάνω από τους δύο. Μια αλλαγή, γιατί όχι; Να αλλάξει π.χ. χτένισμα ο ένας από τους δυο! Κάτι! Να φροντίσουν και οι δυο να τραβήξουν την προσοχή του άλλου. Να δείξουν ο ένας στον άλλον ότι του αρέσει, ότι τον θέλει. 

ΣΥΖΥΓΙΚΟ ΕΡΩΤΙΚΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ...