ΣΠΕΣΙΑΛ ΣΕΡΒΙΣ ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Ο ΗΛΙΟΣ

Ξύπνησα σήμερα το πρωϊ και τι βλέπω, δικέ μου. Να με περιμένει μια αγκαλιά γλυκειά, γλυκύτατη. Το μυαλό σου πήγε σφαίρα σε γυναίκα. Αστόχησες. Υπάρχουν κι άλλες ζεστές και ευχάριστες αγκαλιές. Λέω γι’ αυτήν της σημερινής μέρας. Ακριβώς.

Από το πρωί η μέρα έδειξε ότι ήθελε να σε αγκαλιάσει. Σε περίμενε να βγεις έξω από το σπίτι χωρίς έγνοιες για να αγιάσει το αίμα που κυκλοφορεί μέσα σου και να δώσει ηθικό στο πνεύμα σου. Οκεϋ, δεν έχουμε τα λεφτά που είχαμε, όσα είχαμε. Κι αυτά τα όσα είχαμε ήταν περισσότερα απ’ αυτά που σήμερα έχουμε στην τσέπη.

Είναι αυτός λόγος να μη χαρούμε το δώρο που μας κάνει ο τόπος μας, όχι το κράτος μας, τα κόμματά μας, οι συμπολίτες μας; Ναι, ρε, ζούμε στο πιο ευλογημένο τόπο. Σε κανένα άλλο μέρος της γης ο ήλιος δεν σαλεύει τα ζώπυρά σου όπως σ’ αυτή τη γωνιά της Μεσογείου.

Διαβάστε ακόμα:

Ολος ο ήλιος δικός σου, όλη η θάλασσα δική σου