ΣΗΜΕΡΑ ΑΚΟΥΜΕ ΜΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΟΥ MOZART

Wolfang Amadeus Mozart. Στο όνομα αυτό κάνεις μια στάση. Έστω μονάχα ένα λεπτό. Ακινητοποιείσαι, εντελώς. Σβήνεις και την αναπνοή σου. Και προσεύχεσαι στο άπειρο. Στο άγνωστο.

Αυτή είναι η απόπειρα για την αγιοσύνη σου. Και σκέπτεσαι σ’ αυτά τα δευτερόλεπτα της σιωπής και της αταραξίας ψυχής ένα όνομα. Βόλφαγκ Αμαντέους Μότσαρτ.

Ένας αλητάμπουρας. Όπως το λέω. Τσογλαναράς. Ε, αυτός είναι «ο αγαπημένος των θεών», όπως χαρακτηρίστηκε στον αιώνα. Το μέγιστο παιδί θαύμα. Ποιος; Είπαμε. Δεν είπαμε; Ένας κωλοπαιδαράς. Να, όμως, που αυτόν επέλεξε ο Άγνωστος Δημιουργός για να γράψει Μεγάλη Μουσική.

Τα χέρια του, πιτσιρίκι τεσσάρων χρονών, δεν έφθαναν στο πιάνο, λέμε, και αυτός έπαιζε και μάγευε. Και συνέθετε αριστουργήματα από έξι χρονών.

Αυτές οι αράδες με αφορμή ότι σα σήμερα, παρουσιάζεται στη Βιέννη ο “Μαγεμένος Αυλός”. Γεννήθηκε 27 Ιανουαρίου 1756 και πέθανε 5 Δεκεμβρίου 1791, 35 χρονών. Δεν χρειαζόταν να ζήσει περισσότερο αποφάσισε ο Άλλος.

Για τον μεγαλύτερο συνθέτη στην Ιστορία της μουσικής, αυτόν που παρέδωσε στην ανθρωπότητα περισσότερα από 600 έργα, έγιναν πολλά το 1791, χρονιά του θανάτου του. Γεννιέται το έκτο του παιδί, που αυτό όπως κι ένα άλλο μόνο κατάφερε να ζήσει.

Ο τεράστιος Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ πεθαίνει και αφήνει ανολοκλήρωτο το Ρέκβιεμ, μια παραγγελιά από αριστοκράτη για τη νεκρώσιμη λειτουργία στην κηδεία της γυναίκας του. Έχουν γραφτεί απίθανα πράγματα για το ημιτελές Requiem και τα ερωτήματα που συνοδεύουν το κύκνειο άσμα του Μέγιστου θα μένουν αναπάντητα.

Μένουμε στην όπερα ο Μαγεμένος Αυλός, την “πιο μασονική” του Ουράνιου δημιουργού, διότι αποτελεί την απόλυτη αφορμή να πλησιάσει κανείς τον Μότσαρτ έξω από το σύμπαν της μουσικής. Πράγματι, άνθρωπος με κοινωνικές ευαισθησίες είχε στενή σχέση με τάγμα προοδευτικού ελευθεροτεκτονισμού, που τότε ακολουθούσε το ριζοσπαστικό ορθολογισμό του Διαφωτισμού και τις αξίες της γαλλικής επανάστασης, κόντρα στο συντηρητισμό του παπαδαριού.

Θεωρείται, λοιπόν, έργο “στρατευμένο” και γεμάτο μασονικούς συμβολισμούς ο Μαγεμένος Αυλός, το λιμπρέτο του οποίου έγραψε ο ελευθεροτέκτονας Εμάνουελ Σικανέντερ. Για παράδειγμα, η βασίλισσα της Νύχτας, οι κυρίες των Τιμών, ο Μονόστατος αντιπροσωπεύουν το κατεστημένο της εξουσίας και του κλήρου. Θεωρείται. Λένε.

Ο καθένας ό,τι θέλει λέει. Πώς να δεχθείς ότι έχει επιρροές από γήινα δρώμενα; ένας δημιουργός, που έχει επαφή με τα άστρα και δέχεται εμπνεύσεις από το υπερπέραν όταν γράφει μουσική θεϊκή και διαχρονική;

Η κυρία ας φιλήσει τον κώλο μου

Στα 21 του χρόνια ο Μότσαρτ καψουρεύθηκε την Αλοϊσια Ουέμπερ, σοπράνο, κόρη φιλόμουσης οικογένειας που φιλοξενούν στο Μανχάιμ τον νεαρό συνθέτη. Συμφωνούν να πάνε όλοι στην Ιταλία, ο Βόλφγκανγκ θα συνθέτει και αυτή θα τραγουδάει όπερες. Ο πατέρας του δεν την ήθελε για νύφη του, έτσι η σχέση με το κορίτσι δεν προχώρησε.

Μιλάμε για την θεότητα της μουσικής, τον Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, που γεννήθηκε στο Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας. Όταν άρχισε να συνθέτει από τα 6 του χρόνια τότε σταμάτησε να παριστάνει τον συνθέτη ο πατέρας του, αναπληρωτής διευθυντής ορχήστρας στην αυλή του αρχιεπισκόπου του Σάλτσμπουργκ. Ανέλαβε «μάνατζερ» του γιου του.

Συναντά τυχαία την Αλοϊσια στο Μόναχο κι εκείνη κάνει πως δεν τον βλέπει. Φοβερά πράγματα. Ο Μότσαρτ παίρνει θέση στο πιάνο και με πολύ δυνατή φωνή αρχίζει να τραγουδάει: «Η κυρία που δεν με θέλει, ας φιλήσει τον κώλο μου!».

Το επεισόδιο το αναφέρει ο βιογράφος του Μότσαρτ, ο οποίος μετά το θάνατό του, παντρεύεται την γυναίκα του, την Κωνστάντζε, την αδελφή της Αλοϊσια. Τι έγινε; Ο Μότσαρτ μόλις παντρεύτηκε η παληά αγαπημένη του Αλοϊσια, ζητάει σε γάμο την 19χρονη αδελφή της, την Κωνστάντζε, με την οποία έκανε 6 παιδιά, μόνον τα δύο έζησαν.

Διαβάστε ακόμα:

Ενας από τοους αθάνατους του σινεμά