ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΑΠΝΙΖΕΙ

Όταν είδα την ταινία Viva Zapata του ελληνικής καταγωγής Ελία Καζάν (Ηλίας Καζαντζόγλου στο όνομα), και την απολάμβανα με φανατικό ενθουσιασμό για τον Μάρλον Μπράντο, ήθελα να μάθω ποιος έγραψε το σενάριο. Το έργο έχει κάποιες σκηνές, κάποιες ατάκες και, βέβαια, ένα μαγικό φινάλε που θα το υπέγραφε μόνο ένας μάστορας γραφιάς. Ένας χαρισματικός συγγραφέας. Που γράφει καλά, που σε κερδίζει με το γραφτό του, με τους ήρωες που στήνει, και τη δράση του στόρυ, αλλά όλα αυτά στα δίνει με τέτοια τεχνική, ώστε να στα βιδώνει μέσα σου, εσένα τον αναγνώστη, και κάπου να σε οδηγούν. Ναι, δεν φτάνει μόνο η έμπνευση, η φαντασία, η τέχνη, στο προϊόν της λογοτεχνικής, της καλλιτεχνικής δημιουργίας χρειάζεται και η τεχνική.

Παντρεύτηκε ο αρχηγός της επανάστασης, ο πρωτόγονος και αγράμματος Εμιλιάνο Ζαπάτα και την πρώτη νύχτα του γάμου, στο κρεβάτι, λέει στην κυρα του, την ηθοποιό Τζην Τίρνεϋ, για τον Ηλία Μπαζίνα η πρώτη γυναίκα στην Ιστορία του σινεμά: “Θέλω να με μάθεις να διαβάζω...”.
John Ernest Steinbeck, ο σεναριογράφος. Αυτός έκανε μία συγγραφική προσέγγιση στον μεγάλο Μεξικανό επαναστάτη Ζαπάτα. Ο Τζων Στάινμπεκ που γεννήθηκε το 1902, σα σήμερα 27 Φεβρουαρίου, κι όταν πρωτοκατάλαβε τον κόσμο, μπολιάστηκε με το όνειρο να γίνει συγγραφέας. Έγινε μεγάλος συγγραφέας. Το μέγεθος.

Βραβείο Πούλιτζερ “Τα Σταφύλια της Οργής”, 1939, και βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1962. Αναφέρω τα πιο γνωστά του βιβλία, Ο Δρόμος με τις Φάμπρικες, 1945, Άνθρωποι και Ποντίκια, 1937, Ανατολικά της Εδέμ, 1952, που γυρίστηκαν και ταινίες.

Συνήθως οι μεγάλοι συγγραφείς κουβαλάνε μια τρέλα, έχουν μια προσωπική ζωή περίεργη, με υπερβολές, γραφικότητες, ακρότητες. Όχι και ο Στάινμπεκ, με δύσκολα παιδικά χρόνια, σε μία αγροτική πόλη, με οικονομικά προβλήματα. Πέθανε το 1968 από το τσιγάρο. Μανιώδης καπνιστής. Απόφραξη των στεφανιαίων αρτηριών. Δεν μπορούσε να γράψει χωρίς να καπνίζει.

Διαβάστε ακόμα:

Εκανε πιάτσα, ψώνισε τον άγνωστο δολοφόνο του