Η ΕΛΞΗ ΠΟΥ ΑΣΚΟΥΝ ΟΙ ΜΑΥΡΕΣ ΓΚΟΜΕΝΕΣ
17/07/2016
•
ΕΝΑ KEIMENO του αθάνατου γκουρού Γιώργου Παρασκευά.
«Όποιος δεν έχει δει του αλλουνού την πούτσα, βλέπει τη δικιά του σαν κατάρτι»!
Κυπριακή φράση, που αναφέρεται στους εγωιστές και υπερόπτες που θεωρούν την φράση κάτι τι «αλλότριο» ως υποδεέστερο του «ημετέρου». Εξ όσων γνωρίζω η μάνα μου δεν έχει πέος, αλλά χρησιμοποιώ την φράση για να της υποδείξω ότι είναι προκατειλημμένη σχετικά με την ανωτερότητα των ντολμάδων, της μηλόπιτας, του κουμ-καν και των λογιστικών ικανοτήτων της!
Βέεεβαια! Μόνο η μάνα μου μαγειρεύει με φαντασία. Όλες οι άλλες φτιάχνουν άγευστα σκατά στην καλύτερη! Κρατάει με ευλάβεια την μαγειρική σκυτάλη της φάρας. Μόνο που θα της μείνει στο χέρι. Δεν θα μπορέσει να την πασάρει σε κάποιαν αντάξια συνεχίστρια της παράδοσης διότι δεν έκανε κόρες, ενώ οι τρεις εγγονές της δεν δίνουν το δεξί αρχίδι ενός κόκορα αν η μαύρη κότα είναι πιο γευσάτη από την άσπρη, ή αν οι κομμένες υγρές μελιτζάνες πρέπει να στεγνώσουν πάνω σε λινή πετσέτα πριν μπούνε στο κόλπο του ιμάμ μπαϊλντί!
Χρησιμοποιώ τη συγκεκριμένη έκφραση και για εθνικιστές και σωβινιστές. Μόνο που σ’ αυτές τις περιπτώσεις το πέος παύει να είναι κατάρτι. Είναι ιστός πάνω στον οποίο κυματίζει η σημαία του «ποιος τους γαμάει τους άλλους»! Κακή νοοτροπία, που συχνά έχει σαν αποτέλεσμα η σημαία να κρεμαστεί μεσίστια, πριν τελικά υποσταλεί και χωθεί στον σωβινιστικό πρωκτό.
Προσωπικά δεν υποτιμώ κανέναν λαό, καμιά φιλοσοφία και θρησκεία. Τρέφω ιδιαίτερο, σέβας για ορισμένους λαούς και τους πολιτισμούς τους. Μου έχουνε πει αρκετές φορές ότι πρέπει να ήμουνα Ινδός σε μια προηγούμενη ζωή! Τέτοιος είναι ο σεβασμός μου για την Ινδία, τον Ινδικό λαό και φιλοσοφία.
Και η Αρχαία Αίγυπτος, όμως, μου προκαλεί δέος. Αν προσθέσουμε και την μεγάλη αγάπη που έχω για τους γάτους, ανεξαρτήτως φύλου ή χρώματος, ίσως αυτό να με έκανε υποψήφιο «τέως» Αιγύπτιο! Όσον αφορά την έλξη που ασκούν επάνω μου οι μαύρες γκόμενες, αυτό τι θα με έκανε; Έναν νταβατζή στο Τόγκο τον 19ο αιώνα, ή μια μεσαιωνική τσατσά στο Νταρ-Ες-Σαλαάμ;
Εν πάση περιπτώσει, μέγας λαός ο Ινδικός και μέγιστη η φιλοσοφία του. Ας αφήσουμε την αρχαιότητα, τις Ουπανισάδες και τις Βέδες, που είναι βιβλία ασύλληπτου βάθους και που είχαν γραφτεί αιώνες πριν ο Πλάτωνας πει «ουά… ουά»! Οι Ινδοί είναι ένας πράος, περήφανος λαός, του οποίου ο έμφυτος σεβασμός για τους άλλους συχνά παρεξηγιέται για δουλοπρέπεια.
Όταν ένας πρώην δεκανέας του Αγγλικού στρατού, ο συφιλιτικός καραγκιόζης Αμίν κατέλαβε την εξουσία στην Ουγκάντα, στην ανατολική Αφρική, η εύπορη Ινδική παροικία πλήρωσε την νύφη. Ο δικτάτορας Αμίν είδε τους Ινδούς με το ίδιο μάτι που ο Χίτλερ είχε δει τους Εβραίους: Ως αιτία για τα δεινά της χώρας. Εθνικοποίησε τις περιουσίες τους και άρχισε να τους διώχνει.
Την άλλη μέρα καθάριζαν τους σταθμούς του μετρό
Ως Άγγλοι υπήκοοι, οι Ινδοί στράφηκαν προς την Αγγλία. Οι Άγγλοι, όμως, αντέδρασαν αρνητικά στον ερχομό τους. Η οικονομική κατάσταση της χώρας δεν ήταν καλή και η περίφημη ομιλία του δημοφιλούς ρατσιστή βουλευτή Ενώχ Πάουελ στο Γουλβεχάμπτον, περί «ποταμών αίματος», ακόμα αντηχούσε στ’ αφτιά των ασπρουλιάρηδων. Οι Ινδοί δεν είχαν που να πάνε. Ήταν ένα πολύ πικρό ποτήρι να σε διώχνουν απένταρο κι αδέκαρο από μια χώρα, ενώ μια άλλη, της οποίας ήσουνα υπήκοος, να σου κλείνει την πόρτα.
Τελικά τακτοποιήθηκε η υπόθεση και ένας τεράστιος αριθμός Ινδών και Πακιστανών κατέληξαν στην αφιλόξενη Αγγλία για ν’ αρχίσουν από το μηδέν, χωρίς κεφάλαιο, σε ένα κλίμα ρατσισμού και μεγάλης οικονομικής ύφεσης.
Οι Ινδοί άρπαζαν όποια δουλειά εύρισκαν μπροστά τους. Τη μια μέρα οδηγούσαν Ρολς Ρόυς και Μερσεντές στην Ουγκάντα, αρκετοί είχαν και σωφέρ, και την επόμενη ήσαν εισπράκτορες σε λεωφορεία, ή καθάριζαν τους σταθμούς του μετρό του Λονδίνου. Δυο οικογένειες έμεναν μαζί σε μια σοφίτα. Η μια εργαζόταν την ημέρα και κοιμότανε το βράδυ, η άλλη είχε αντίστροφο ωράριο. Τα ίδια κρεβάτια εξυπηρετούσαν δυο οικογένειες. Ασύλληπτο δράμα!
Οι Ινδοί, όμως, είχαν διατηρήσει την περηφάνεια τους και έκαναν το παν για την μόρφωση των παιδιών τους. Έκαναν και κάτι άλλο: Φυλάγανε ένα μέρος του πενιχρού εισοδήματός τους για ν’ αρχίσουν ξανά μια επιχείρηση. Πίστευαν πως ό,τι είχαν καταφέρει στην Ουγκάντα θα τα κατάφερναν και στην Αγγλία! Ήξεραν τον τρόπο, είχαν σκοπό και όνειρα, φιλοσοφούσαν την ζωή. Η καταστροφή που τους βρήκε ήτανε μέσα στο παιχνίδι. Ήτανε το κάρμα τους!
Σε βολικές κάβες και σουπερ μάρκετς
Σιγά σιγά άρχισε η «επίθεση» στα ψιλικατζίδικα. Οι Ινδοί άρχισαν να αγοράζουν παραμελημένα μαγαζάκια, πολλές φορές δυο οικογένειες μαζί. Το κόλπο της βάρδιας του ύπνου συβάρδιας του ύπνου συνεχίστηκε, αυτή τη φορά με τις δικές τους επιχειρήσεις. Ολοένα και περισσότερα ψιλικατζίδικα άνοιγαν από τις πέντε το πρωί κι έκλειναν μετά τα μεσάνυχτα. Αυτό βόλευε τους Εγγλέζους πάρα πολύ!
Μέσα σε μια δεκαετία, τα περισσότερα «γωνιακά μαγαζιά» είχαν Ινδούς ιδιοκτήτες και όχι μόνο: Τα ψιλικατζίδικα εξελίχθηκαν σε βολικές κάβες και σουπερμάρκετς, τα δε Ινδικά εστιατόρια έγιναν τρόπος ζωής για τους Άγγλους. Η Ινδική παροικία του Λονδίνου κατάφερε ένα οικονομικά θαύμα!
Εδώ δεν μιλάμε για επιτυχημένη μετανάστευση, αλλά για διωγμό, για στάχτες μέσα από τις οποίες πετάχτηκε ένας βαρβάτος φοίνικας! Η Ινδική φιλοσοφία και η αντίληψη για τη ζωή έπαιξαν ένα βασικό ρόλο στην επιτυχία των Ινδών.
Μιλάμε για μια φιλοσοφία που «έβγαλε» έναν Μαχάτμα Γκάντι και μια σειρά ανεπανάληπτων φιλοσόφων και μυστών, άλλως γκουρού! Ο «Σρι» Ραμάνα Μαχάρσι (1879-1950) ήταν ένας τέτοιος, ΘΕΟΡΑΤΟΣ γκουρού.
Διαβάστε ακόμα: