ΔΕΝ ΗΞΕΡΑΝ ΚΑΝΕΝΑΝ ΧΡΙΣΤΟ

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ το θάνατο του Γιώργου Παρασκευά πριν από δέκα χρόνια, τέτοιες μέρες, αναδημοσιεύω ένα ακόμα κείμενό του, αυτή τη φορά για τον αρχηγό του, τον Χριστό.

Κάνω μια ανοικτή ερώτηση: «Ποιο είναι το πιο περίεργο πράγμα όσον αφορά το πρόσωπο και τον βίο του Χριστού;». Όχι, κύριε, μην συνεχίσετε παρακαλώ. Τι είπατε; Όχι, επιμένω ότι δεν θέλω ν’ ακούσω ο,τιδήποτε για ντόρτια σε μπαρμπούτι Ρωμαίων στρατιωτών και τέτοια. Άλλο πράγμα να είσαι αιρετικός κι άλλο βλάσφημος!

Εσείς, κύρια μου. Όχι εσείς, η άλλη κυρία, αυτή με τα λεπτά, σφιγμένα χείλη. Ναι, εσείς με το σκούρο ταγέρ. Πώς; Θα με τιμωρήσει ο Θεός; Τι να πω, κυρία μου; Προσωπικά πιστεύω ότι δεν υπάρχει τιμωρός Θεός.

Ο Θεός μας δίνει απόλυτη ελευθερία, γνωρίζοντας ότι αργά ή γρήγορα όλοι θα επιστρέψουμε από εκεί που ήρθαμε, βαδίζοντας σε οποιοδήποτε μονοπάτι μας βολεύει. Αρκεί να έχουμε καθαρή καρδιά και τότε πατάμε όπου γουστάρουμε χωρίς φόβο.

Να μην ξεφύγουμε από το θέμα, αλλά η ιδέα του τιμωρού Θεού είναι ασυμβίβαστη με την ιδέα της Παναγάπης. Ο τιμωρός Θεός είναι εφεύρεση αυτών που πουλούσανε, και ακόμα πουλάνε στη ζούλα, συγχωροχάρτια. Προσωπικά δεν φοβάμαι τον Θεό. Μεταξύ μας, μόνο τον εαυτό μου φοβάμαι!

Κάποιος άλλος; Ναι, κύριε μου, εσείς ο αξύριστος με το γιλεκάκι. Τι; Ο Χριστός είχε πάει στην Ινδία όπου είχε μελετήσει τα ίδια βιβλία που είχε διαβάσει ο Βούδας; Είχε πάει και στην Αίγυπτο όπου διδάχθηκε από τους ιεροφάντες της Μεγάλης πυραμίδας; Μμμμ… Το είχα υποψιαστεί ότι είστε κουλτουριάρηδες, αλλά σας είχα δώσει το προνόμιο της αμφιβολίας. Καθίστε κάτω!

Θα σας πω εγώ ποιο είναι το πιο περίεργο; Στα πρώτα πενήντα χρόνια της «Χριστιανικής Εποχής», ΤΙΠΟΤΑ δεν είχε γραφτεί για τον βίο του Χριστού! Τα Ευαγγέλια γράφηκαν δεκάδες χρόνια μετά την Σταύρωση. Τα χρονολογικά πιο παλιά Χριστιανικά κείμενα είναι οι Επιστολές του Παύλου που δεν αναφέρουν ο,τιδήποτε περί του βίου του Χριστού. Ούτε που γεννήθηκε, ούτε από ποια οικογένεια καταγόταν, ούτε τίποτε! Το μόνο που αναφέρεται είναι η Σταύρωση και αρκετή θεολογία. Από βιογραφικό μηδέν!

Και δεν είναι μόνο αυτό. Την εποχή εκείνη, υπήρχαν μεγάλοι ιστορικοί και χρονογράφοι στη Ρώμη. Εκτός από δυο - τρεις ανεπαρκείς εξαιρέσεις, δεν αναφέρουν τον Χριστό. Κάτι ανάλογο με το να μην έχει γραφτεί κάτι σοβαρό για τον Κένεντι ή για τον Μάρτιν Λούθερ Κιγκ, έστω για τον Τσε Γκεβάρα ή για τον Νέλσον Μαντέλα, μέχρι το έτος 2000. Δεν γίνεται.

Βέβαια, η Παλαιστίνη ήτανε μια απομακρυσμένη επαρχία της Ρώμης και οι ιστορικοί της εποχής είχανε πιο «σοβαρά» πρόσωπα και πράγματα για ν’ ασχοληθούν! Ο Τάκιτος αναφέρει την επέκταση της «επικίνδυνης δεισιδαιμονίας» του Χριστιανισμού σε Παλαιστίνη και Ρώμη και αναφέρει την εκτέλεση του ιδρυτή της, «κάποιου Χριστού», χωρίς λεπτομέρειες.

Ο Σουετόνιος αναφέρει μια εξέγερση στην Παλαιστίνη κατόπιν προτροπής «κάποιου Χριστού»! Τέλος, ο πολύ σοβαρός Πλίνιος ο Νεώτερος αναφέρει πολύ περιληπτικά μια «κίνηση» στην Παλαιστίνη με ιδρυτή «έναν Χριστό». Ο Πλίνιος, όμως, αναφέρει ότι οι οπαδοί του Χριστού τον θεωρούσαν «Θεό».  

Αναμφίβολα έζησε στην Παλαιστίνη εκείνη την εποχή

Κάποιος θα μπορούσε να σκεφτεί ότι οι «δημοσιογράφοι» της αρχαιότητας δεν είχαν ουσιαστικές διαφορές με τους δημοσιογράφους της σήμερον, ότι πολλοί απ’ αυτούς ακολουθούσαν την «γραμμή» της εξουσίας ή διαφόρων συμφερόντων! Θα ήταν προς το συμφέρον του Καίσαρα και της Συγκλήτου να μην διαδοθεί ευρέως η «υπόθεση Χριστός». Δύσκολο, βέβαια, να φούμαρε τέτοιο καπνό ο Πλίνιος, αλλά ας το δεχτούμε.

Ένας ιστορικός, όμως, που οπωσδήποτε έπρεπε να είχε γράψει λεπτομερειακά για τον Χριστό ήταν ο Φλάβιος Ιώσηφος. Ήταν ένας Εβραίος που «άλλαξε στρατόπεδα» στην εξέγερση της Παλαιστίνης. Είχε γράψει δύο κλασικά ιστορικά βιβλία που αναφέρονται σ’ εκείνη την εποχή. Γράφει με μεγάλη λεπτομέρεια για τον Πόντιο Πιλάτο και τον Ιωάννη τον Πρόδρομο, αλλά ο ΙΔΙΟΣ δεν είχε γράψει ούτε λέξη για τον Χριστό!

Υπάρχει κάτι το περίεργο σε ένα από τα δύο βιβλία του Φλάβιου Ιώσηφου: Μια αναφορά στον Χριστό, που όμως έχει αποδεχθεί ότι είναι πλαστογραφία, μια τσαπατσούλικη προσθήκη του 4ου μ.Χ. αιώνα! Ο πλαστογράφος πιθανό να είχε ενοχληθεί από την κραυγαλέα απουσία οποιαδήποτε αναφοράς για τον Χριστό κι έβαλε το χέρι του!

Όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι δεν υπήρξε Χριστός! Απεναντίας, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έζησε εκείνο τον καιρό στην Παλαιστίνη. ΠΟΙΟΣ ήτανε, όμως;

Είτε «ένας Θεός», είτε «μπιρ Αλλάχ»

Είναι πολύ εύκολο να πεις: «Έλα μωρέ, όλα είναι κατασκευάσματα των παπάδων». Για να είμαστε αντικειμενικοί, είναι ακόμα ευκολότερο να πεις: «Πίστευε και μη ερεύνα»! Σε τελική ανάλυση, μακάριοι ίσως είναι αυτοί που τα έχουν ξεπεράσει όλα, που πιστεύουν στον Χριστό που είναι μέσα τους, που τον σταύρωναν καθημερινά μέχρι που κατάλαβαν την καταγωγή και τον προορισμό τους και γεννήθηκαν εκ νεκρών! Στο κάτω – κάτω της γραφής, ποιος μας λέει ότι τα Ευαγγέλια δεν περιγράφουν τον βίο, τον Γολγοθά και την Ανάσταση του κάθε ανθρώπου και όχι τοπογραφικά γεγονότα στην αρχαία Παλαιστίνη;

Μήπως ο Χριστός δεν είπε: «Μην ζητάς τον Θεό εδώ κι εκεί γιατί μέσα σου είναι»; Όσο για τους Σταυροφόρους, ας έφτυναν τον Σταυρό (γιατί κυριολεκτικά αυτό κάνανε!) κι ας τιμούσαν τον Πρόδρομο. Κέφι του και μαγκιά τους, όπως είναι κέφι και μαγκιά των αντιφρονούντων, που είναι η συντριπτική πλειοψηφία, να τιμάνε τον Σταυρό.

Τα μονοπάτια είναι πολλά και διάφορα. Άλλα ανηφορικά, άλλα κατηφορικά, δεν έχει σημασία. Ο κάθε κατήφορος έχει και τον ανήφορο του. Ο προορισμός είναι ο ίδιος, για όλους, είτε λένε «ένας Θεός», είτε «μπιρ Αλλάχ»!

Διαβάστε ακόμα:

Αγρια τσόντα ο γυναικείος αστράγαλος