ΕΓΙΝΕ Ο «ΤΡΕΛΛΟΣ ΤΟΥ ΛΙΜΑΝΙΟΥ»

Από τη μία, το μεγαλύτερο όνομα στην πολιτική Ιστορία της Γαλλίας. Ο Ζαν Ζωρές. Από την άλλη, ο γκραν τίποτας Ραούλ Βιλαίν, ο δολοφόνος του “αγίου της αριστεράς”, του “σοσιαλιστή προφήτη”, του ευλογημένου και από την Δεξιά Ζαν Ζωρές, του εθνικού συμβόλου των Γάλλων.

Ο Ζαν Ζωρές γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου το 1859 και το 1885 έγινε ο νεαρώτερος Γάλλος εκλεγμένος βουλευτής. Το 1898 δημοσίευσε τις «Αποδείξεις» υπέρ του λοχαγού Ντρέυφους. Το 1904 ίδρυσε την θρυλική εφημερίδα «L' Humanite». Τον επόμενο χρόνο ενώνει τους σοσιαλιστές με την ίδρυση της «Εργατικής Διεθνούς».

Τον Απρίλιο του 2007 ο ιστορικός ηγέτης της ακροδεξιάς στην Γαλλία Ζαν-Μαρί Λεπαίν υπόγραψε άρθρο στο οποίο επαινούσε τον Ζαν Ζωρές, για τον πατριωτισμό του. Προεκλογικά, το 2009, η πρόεδρος του «Εθνικού Μετώπου», η Μαρί Λεπαίν δήλωσε ότι αν ζούσε ο Ζαν Ζωρές θα ψήφιζε το κόμμα της, όχι τον Ωλάντ, ο οποίος βέβαια «χρησιμοποίησε» κι αυτός τον εμβληματικό πολιτικό του περασμένου αιώνα.

Φοβερά πράγματα. Έναν αιώνα πριν. Ο Ραούλ Βιλαίν από μάνα που την κλείσανε στο τρελάδικο, αγάμητος μέχρι τα 29 του χρόνια, αποτυχημένος φοιτητής στην αρχαιολογία, στρατεύεται από ακροδεξιά οργάνωση, που θεωρεί προδότη τον Ζωρές. Ο κουνημένος υπερπατριώτης ανάβει ένα κεράκι στην Ιωάννα της Λωραίνης, άλλη παρθένα αυτή, μεγάλη η χάρη της, ξυρίζει το κεφάλι του, όπως ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο στον Ταξιτζή, και πάει να βρει τον καταραμένο ειρηνιστή Ζωρές στο Cafe de Croissant, στην οδό Μονμαρτης, δύο ημέρες πριν μπει στον Α' παγκόσμιο πόλεμο η Γαλλία.

Κοζάρει τον Ζωρές να πίνει τον καφέ του πίσω από μία κουρτίνα, τον πυροβολεί και τον σκοτώνει ο Βιλαίν. Συνέβη, σα σήμερα, στις 31 Ιουλίου το 1914. Για πέντε χρόνια ο μισότρελος δολοφόνος χωρίς να δικαστεί(!) παρέμεινε για πέντε χρόνια στη φυλακή. Τελικά, η δίκη έγινε και αθωώθηκε, όχι επειδή είχε το ακαταλόγιστο, αλλά διότι έφθασε σε έγκλημα... πάθους στο όνομα της πατρίδας.

Η Γαλλία δεν χώραγε τον Βιλαίν, την έκανε για την Ταϊτή και εκεί γυρόφερνε σ' ένα χωριό Ίμπιθα, γνωστός ως “ο τρελός του λιμανιού”. Στο νησί μπουκάρουν Ισπανοί αναρχικοί, απομεινάρια του εμφύλιου πολέμου τους. Τι έγινε ακριβώς, κανείς δεν έμαθε. Προκάλεσε τους Ισπανούς αριστερούς ο Βιλαίν, αυτοί τον πήραν πρέφα τι κουμάσι ήταν; Πάντως, τον εκτελέσανε, το 1936. Αδιάβαστο.

Διαβάστε ακόμα:

Στην Σύρο το πρώτο σινεμά