ΠΕΡΙ ΑΝΕΜΩΝ ΚΑΙ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟ ΣΕΝΤΟΝΙ

Πριν από 21 χρόνια. Σου δίνω ένα κυριακάτικο σεντόνι από τον «ΦΙΛΑΘΛΟ» που το έγραψα σπαστό, με υπότιτλους, στις 17 Ιανουαρίου το 1993. Είναι ο πρώϊμος αποδυτηριάκιας, ο κάργα ζοχάδας και «Σεντόνι» χαρακτήριζα ένα κατεβατό τουλάχιστον 2.000 λέξεων που το διαβάζανε οι αποδυτηριακιστές χωρίς ανάσα. Ας το πω «σεντόνι» κι αυτό το κείμενο διότι από την αρχή έως το τέλος αφορά ένα θέμα. Περί ανέμων και υδάτων ο λόγος.

Αντίθετα στον καθημερινό «ΦΙΛΑΘΛΟ» η στήλη είχε μια ποικιλία στις προσεγγίσεις της επικαιρότητας. Το σεντόνι για πάρτη σου: 

ΠΕΡΙ ΜΑΛΑΚΙΑΣ ΟΥΧΙ ΩΣ ΟΥΣΙΑΣ

Άπειρες αποδείξεις συνηγορούν στο ότι βρίσκεστε στον αστερισμό της μαλακίας. Υπάρχει και τέτοιος αστερισμός, άσχετα αν δεν σας τον έχουν πει. Να μη ξεφεύγουμε, όμως, διότι όταν ομιλούμε περί μαλακίας το δάσος είναι απέραντο. Και μπορούμε να χαθούμε. Λέγαμε, λοιπόν, για το πόσο λειτουργείτε την μαλακία, μάλιστα όχι την μαλακία σαν ικανοποίηση, διότι και η μαλακία είναι μία ικανοποίηση.

Αλοίμονο. Αν δεν είχε ικανοποίηση η μαλακία δεν θα καθόσουν να τη βαρέσεις. Είναι δυνατόν να κάθεσαι να βαράς το τσουτσούνι σου μόνον για να το μεγαλώσεις; Άμα ήτανε έτσι τότε μπορεί να τράβαγες και κάτι άλλο, το αυτί σου, την μύτη σου. Για να τραβάς το πουλί σου πάει να πει ότι φτιάχνεσαι, καυλώνεις και χύνεις. Είναι, λοιπόν, κι αυτό, το βάρεμα του πουλιού σου, μια ικανοποίηση.

Δεν την παίρνω, λοιπόν, τη μαλακία εν τη ουσία της πράξεως. Την αρπάζω εν τη ουσία της λέξεως. Έτσι, δηλαδή και πλακωθείς και βαράς δέκα μαλακίες την ημέρα, στο τέλος παπαριάζεις στο μυαλό και γίνεσαι μαλάκας και δεν μπορείς να μεταφέρεις μηνύματα.

Πιάνω, λοιπόν, την μαλακία ως επιγενομένο κι όχι ως ουσία, διότι ως ουσία σας πληροφορώ – όπως, άλλωστε, θα πρέπει να γνωρίζετε οι περισσότεροι – ότι είναι μια ηδονή ατελείωτη. Κι έχει απόλυτο δίκηο εκείνος ο μαλάκας ο σοφός που είπε ότι έτσι και πιάσει η μαλακία, τύφλα να ‘χουν τρία γαμήσια. Σοφή ρήση αυτή.

ΤΗΝ ΑΣΗΜΑΝΤΟΤΗΤΑ

Γιατί αυτό το ξεκίνημα σήμερα; Μιλούσαν δυο σοβαροί στην τηλεόραση και κάποιος ρώτησε τον διπλανό του, τι λένε οι άλλοι δύο. Και ο διπλανός, ως γνωστός μαλάκας, την είπε τη μαλακία του. «Έλα, μωρέ, μην ασχολήσαι. Περί ανέμων και υδάτων μιλάνε…». Θέλοντας, δηλαδή, να κυριολεκτήσει για την ασημαντότητα των λόγων χρησιμοποίησε τούτη την τόσο άτυχη έκφραση. «Περί ανέμων και υδάτων…».

ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Έχουν μεγάλη σημασία αυτά τα ολίγα τινά τα οποία ανέφερα μέχρι τώρα περί μαλακίας, ουχί εν τη ουσία, αλλά ως προθύστερο, διότι επιβεβαιώνοντας τη μαλακία σου, τι κάνεις; Παπαγαλίζεις μια σειρά από φράσεις σου, τις οποίες έχεις υιοθετήσει, χωρίς να τη ψάξεις. Χωρίς να ελέγξεις το μέγα βάρος τους και τις πετάς νομίζοντας ότι μ’ αυτές τις φράσεις κάνεις πλάκα. Λες «Περί ανέμων και υδάτων». Και το λες αυτό, όταν θέλεις να χαρακτηρίσεις τις σαχλαμάρες, τις μπούρδες, τις κάποιες αηδίες που ακούς.

Για να χαρακτηρίσεις, δηλαδή, αυτά που θεωρείς ως πράγματα άνευ ουσίας, χρησιμοποιείς δυο μεγέθη, όπως είναι ο άνεμος και το ύδωρ, τα οποία αποτελούν την ίδια ουσία της ζωής. «Περί ανέμων και υδάτων» λες υποτιμητικά, σαν να ‘ναι και το νερό και ο αέρας της πλάκας ιστορία.

ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΒΗΧΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΓΩΝΙΑ

Όταν, λοιπόν, σε κράζω πολλές φορές, ξέρω γιατί σε κράζω. Εσύ δεν ξέρεις γιατί σε κράζω και σε πιάνουν τα κομπλεξικά σου, τα περίεργά σου και τσιτώνεις διότι νομίζεις ότι είσαι κάτι τι και πως σε… μειώνω.

Κανένα πρόβλημα δεν έχω εγώ αν με αντιμετωπίζεις από χάι λέβελ, από ψηλό επίπεδο, κι αν με κυττάς με τη μύτη ψηλά. Στα τέτοια μου εμένα. Εγώ αυτό που είναι να κάνω θα το κάνω, αυτό που έχω να σου πω θα στο πω και απ’ εκεί κι ύστερα εσύ, κύριε πίτουρα, πήγαινε και κάνε ό,τι γουστάρεις. Δικαίωμα σου είναι.

Περί ανέμων και υδάτων. Επί της ουσίας. Έχουμε και λέμε, λοιπόν.

Έχεις υπ’ όψιν σου τι σημαίνει άνεμος και τι σημαίνει ύδωρ; Τα έχεις βάλει κάτω στη ζωή σου, ρωτάω. Ξέρεις, δηλαδή, πόσο πολύ σε επηρεάζει και το ένα και το άλλο. Και ότι χωρίς αυτά τα δυο δεν μπορείς να κάνεις ούτε ένα βήμα μέχρι την γωνία.

Και δεν σου μιλάω πόσο σε επηρεάζει το νερό ή, ο αέρας ως αναλώσιμο είδος, ως εκμετάλλευση. Ούτε ότι το παίρνεις το νερό ή, τον αέρα διότι το θεωρείς μέγεθος βιωτό, βιωτικό μέγεθος με το οποίο συζείς και συμβιώνεις κι αν άνευ τούτον είσαι ένα μεγάλο μηδενικό. Λάθος, κύριε μαλάκα.

Η ΑΥΡΑ

Και ο άνεμος και το νερό εισπράττονται από την αύρα σου. Επειδή, όμως, εσύ δεν ξέρεις τι πάει να πει αύρα, ούτε σαύρα ξέρεις, μόνο το γαύρο ξέρεις που τρως στην παραλία. Το πρώτο πράγμα που επηρεάζουν τόσο το νερό, όσο και ο αέρας, είναι η αύρα σου.

ΤΕΡΑΣΤΙΟ

Δεν έχεις, κύριε μαλάκα, μόνο άντερα, συκώτι και μαλλιά και δέρμα. Έχεις και την αύρα σου. Τεράστιο πράγμα αυτό και θα πρέπει να στο εξηγήσω.

ΔΙΟΤΙ ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ

Και είναι η μέρα βροχερή. Και κάργα μελαγχολική. Εσύ τι κάνεις; Θα πηδάς; Ξαφνικά μουντώνεις ολόκληρος, κατεβαίνει το βλέφαρο και φθάνει στη φτέρνα. Και, λες, πως γίνεται αυτό το πράγμα, αφού όλα κυλάνε μια χαρά, οι δουλειές πάνε καλά, η μαμά έφτιαξε το καλό φαγητό, η γκόμενα σωστή στο ραντεβού της, λοιπόν, γιατί εγώ να είμαι επιτάφιος; Διότι, κύριε μαλάκα, επιτάφιος είναι έξω ο καιρός σου.

ΈΧΑΣΕ ΤΗ ΜΑΧΗ ΚΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ

Μη κυττάς που το μετεωρολογικό δελτίο το βάζουν στο τέλος των ειδήσεων. Δεν είναι ο καιρός το επιδόρπιο των ειδήσεων. Η ουσία των ειδήσεων είναι ο καιρός.

Πόσα πολλά πράγματα στη ζωή χαθήκανε και καταστραφήκανε διότι εκείνη την ημέρα έβρεξε ο θεός και έπεσε παραπάνω νερό ή, φύσηξε πιο δυνατά απ’ όσο έπρεπε.

Έβρεξε του κερατά στο Βατερλώ και κολλήσανε τα κανόνια του Ναπολέοντα και δεν μπορούσαν να κουνηθούν κι ο άνθρωπος έχασε τη μάχη και μαζύ με τη μάχη έχασε τα πάντα.

ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΤΟΥ ΠΕΡΝΑΝΕ ΚΑΛΩΔΙΑ

Όλα τα είχε υπολογίσει ο Ναπολέων, όμως όχι και το μετεωρολογικό δελτίο. Την εποχή εκείνη οι τηλεοράσεις δεν χρησιμοποιούσαν ούτε γκόμενες, ούτε τις μις Γαλλία για να λένε τον καιρό. Κάποια ραμολιμέντα βγαίνανε στο γυαλί και λέγανε αν θα βρέξει και πόση θα ‘ναι η θερμοκρασία. Εκεί την πάτησε ο Ναπολέοντας. Αν του βάζανε καμμιά Μπαλατσινού, σίγουρα θα καθόταν μέχρι το τέλος του δελτίου ειδήσεων για να μπανίσει και την γκόμενα που θα έλεγε τον καιρό.

Δεν υπολόγισε, λοιπόν, ο Ναπολέων ότι εκείνη την ημέρα ο γιαραμπής θα έβγαζε στη βόλτα όλη την συχνουρία του και, επειδή είχε ξεχάσει τον καθετήρα του, έριξε στο Βατερλώ όσο νερό είχε. Ούτε ο Χίτλερ είχε υπολογίσει ότι θα έβρισκε το πιο γαμημένο φθινόπωρο στην Ιστορία της Ρωσίας και τα τανκ του γίνανε υποβρύχια πάνω στη ξηρά. Και ο φουκαράς ο Οδυσσέας θα είχε φτάσει στην Ιθάκη μέσα σε 14 μέρες. Ανοίξανε, όμως, οι ασκοί του Αιόλου και τον πήρανε και τον ψάχνανε κάτω στην λατινική Αμερική. Μέχρι το ακρωτήριο Χόρν έφθασε ο άνθρωπος.

Βλέπεις, λοιπόν, κύριέ μου, ότι ο άνεμος και το ύδωρ είναι τεράστια μεγέθη που συνθέτουν την ίδια την ζωή του πλανήτη. Και ο άνεμος, κύριε νουμερόπουστα, είναι το παιδί της περιστροφής της Γης κι ανάλογα με τις ανωμαλίες της περιστροφής της, διότι η Γη δεν στρέφεται μονάχη της μόνον εκ δεξιών προς τα αριστερά, όπως ξέρεις, έχει και κάποιες άλλες περιστροφές γύρω από τον ισημερινό της, γι’ αυτό και γίνονται κάποιοι τυφώνες περίεργοι, οι οποίοι έτσι και ξεφύγουν, τότε μπορεί  να σου αρπάξουν τις ΗΠΑ και από μια σούπερ οργανωμένη πολιτεία να στην κάνουν δρόμο που έσκαψαν για να περάσει το μετρό.

ΚΑΛΑΜΑΡΑΚΙ

Έτσι είναι. Υπάρχουν κάποιοι άλλοι γαμημένοι τυφώνες, οι οποίοι έτσι και πέσουν στον Ειρηνικό ωκεανό ξαναβρίσκεις εκεί ψάρι μετά από πέντε χρόνια. Έτσι κι έρχονταν αυτός ο τυφώνας Λίλυ στα δικά σας μέρη θα ξανατρώγατε καλαμαράκι μετά από επτά σαρακοστές.

ΟΥΔΕΠΟΤΕ

Αυτά, βέβαια, που να τα ξέρεις και γιατί να τα ξέρεις. Ως κύριος μαλάκας που είσαι ουδέποτε θα τα μάθεις. Ο αποδυτηριάκιας, όμως, οφείλει να σου τα πει. Τώρα θα τα μάθεις, δεν θα τα μάθεις, δικαίωμά σου είναι.

ΘΑ ‘ΧΕΣ ΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΗΣ ΑΡΑΒΙΑΣ

Και που εμφανίζονται αυτά τα φαινόμενα; Όπου έχει ανωμαλίες η περιστροφή της Γης. Γιατί, όμως, έχει ανωμαλίες, ρωτάω, είναι τόσο αναγκαίες. Βεβαίως, κύριε αγράμματε, είναι πολύ αναγκαίες. Διότι αν δεν υπήρχαν αυτές τις ανωμαλίες δεν θα είχατε κλιμακωτό κλίμα. Θα είχατε κλίμα ανώμαλο.
Αυτές οι ανωμαλίες στην περιστροφή της Γης είναι που αρπάζουν το σύννεφο και πέφτει μουσώνας και βροχή σ’ εκείνες τις περιοχές. Αν όλα πήγαιναν ήρεμα κι ωραία, τότε σ’ εκείνες τις περιοχές θα έβρεχε κάθε ολυμπιάδα, κάθε τέσσερα χρόνια. Και αντί να έχεις τα δάση της Μαλαισίας και τα δάση της Ινδίας, θα είχες την έρημο της Αραβίας, εκεί όπου η περιστροφή πάει κανονικά, κυλάει φυσιολογικά, με συνέπεια να τρως στη μάπα τις ξηρασίες.

Αυτές, λοιπόν, οι περί υδάτων και ανέμων ιστορίες είναι εκείνες που σου διαμορφώνουν τη ζωή σου. Να σε πάω, όμως, και παραπέρα, να σε πάω και σε σένα προσωπικά, όπως έλεγα προηγουμένως.

Ο ΑΗΡ, ΤΟ ΥΔΩΡ ΚΑΙ ΤΟ ΠΥΡ

Μέρα με βροχή; Είσαι μελαγχολικός. Μέρα με ξηρασία; Είσαι στην τσίτα. Άμα σε πετύχει ξερή μέρα, πηδάς και επτά φορές. Δεν σταματάς να το θέλεις. Γιατί; Τι σημαίνει ξηρασία; Υπερβολικός μαγνητισμός. Στα επάνω σου ο οργανισμός σου. Λες και έχουμε ολόγιομο φεγγάρι.

Ξερός καιρός, σημαίνει παιδιά με τη σέσουλα. Όλοι οι καταραμένοι πληθυσμοί που είναι δύστυχοι και τρισάθλιοι ζουν σε τόπους γεμάτους ξηρασία. Δεν θα δεις υπερπληθυσμό σε περιοχές που τις βαράει η υπερβολική υγρασία, οι βροχές.

Πότε είσαι στις καλές σου; Ρωτά έξω τον καιρό. Είναι υγρός ή, ξερός. Ανάλογα θα ‘ναι και ο εαυτός σου. Και πότε έχεις τις μεγάλες σου εμπνεύσεις; Τις ωραίες σου στιγμές. Πότε απολαμβάνεις τα πάντα; Σε καιρό ξηρασίας.

Άρα, η ιστορία περί ανέμων και υδάτων δεν αφορά μονάχα τη φύση, τα δάση, τις λίμνες, τα χωράφια, αφορά κι εσένα τον μαλάκα ο οποίος είσαι και νερό και αέρας. Απ’ αυτά τα συστατικά αποτελείσαι κατά βάση, από νερό και αέρα, και γι’ αυτό ανταποκρίνεσαι σ’ αυτά τα συστατικά. Τόσο πολύ σημαντικά ήταν αυτά τα δύο πράγματα, που μαζύ με το πυρ θεωρούνταν από τους σοφούς το παν στον άνθρωπο.

ΔΙΑ ΙΖ ΕΝΑΔΕΡ ΣΤΟΡΥ

Μιλάμε για σοφούς όχι για φιλόσοφους. Μη μπερδεύουμε τα πράγματα. Σοφός ήταν εκείνος που δεν είχε πρόβλημα πολιτεύματος. Γι’ αυτό όλοι οι προσωκρατικοί, από τον Πυθαγόρα μέχρι τον Εμπεδοκλή, ονομάστηκαν σοφοί. Ο Πιττάκος ο Μυτιληναίος, ο Βίας ο Πριηνεύς, ο Χείλων ο Λακεδαιμόνιος, ο Θαλής ο Μιλήσιος, ο Περίανδρος ο Κορίνθιος. Γιατί ονομάστηκαν σοφοί όλοι αυτοί; Διότι, κύριε μαλάκα, στα παπάρια τους όλοι  αυτοί το ποιο πολίτευμα πρέπει να υπάρχει. Η σοφία πήγε περίπατο από τη στιγμή που ανακαλύφθηκε η απάτη της δημοκρατίας. Όταν έβαλαν στη μέση το πολίτευμα η σοφία έγινε φιλοσοφία. Κι όλοι οι μετασωκρατικοί,. Πλάτωνας, Αριστοτέλης, Επίκουρος, φορτώθηκαν στην πλάτη τους, ποιο; Το πρόβλημα της δημοκρατίας. Αλλά αυτό ιζ ενάδερ στόρυ, το οποίο θα πούμε μια άλλη φορά, αν το πούμε.

ΑΠ’ ΤΑ ΠΡΩΤΑ

Ουσία ζωής είναι το ύδωρ και ο άνεμος κι όχι όπως εσύ θαρρείς μια ιστορία της πλάκας. Γι’ αυτό και οι μάγκες στις άλλες εποχές καθόντουσαν και μελετούσαν τα πάντα. Γι’ αυτό, ζώον σημερινό, από τα πρώτα μαθήματα που έπρεπε να πάρουν τα χρόνια τα παληά, όταν ακόμη ήντουσαν  επτά και οκτώ χρόνων, ήταν να μάθουν να μελετούν τον καιρό.

ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΑ

Μεγάλη υπόθεση να μελετάς τα μετεωρολογικά φαινόμενα. Να μάθεις τη σημασία του ανέμου, τη σημασία του νερού. Τώρα θα μου πεις ότι εγώ στο σχολείο έχω να κάνω άλλα σοβαρότερα πράγματα. Εργαστήρι ζωής είναι το σχολείο κι εσύ δεν έχεις σχέση με κάτι τέτοιο. Μπαίνεις και δεν κάνεις τίποτα άλλο παρά να γαργαλάς άσχετα, ασήμαντα πράγματα.

ΤΩΝ ΥΓΡΩΝ ΚΑΙ ΑΕΡΙΩΝ ΣΟΥ

Γιατί οι τρελλοί το καλοκαίρι τουρτουρίζουν και τον χειμώνα βγαίνουν έξω ξεβράκωτοι; Βγαίνουν ξεβράκωτοι το χειμώνα διότι μέσα τους καίει το πυρ, η τρέλλα. Δεν τους επηρεάζει το εξωτερικό κρύο. Ας είναι και μείον 20 βαθμοί. Άμα μέσα του έχει συν 80 βαθμούς και βράζει, στα αρχίδια του το τι συμβαίνει έξω.

Το καλοκαίρι τώρα συμβαίνει το αντίθετο. Πέφτει το εσωτερικό του πυρ, διότι τους πλακώνει η ζέστη απ’ έξω στους τρελλούς και παγώνουν μέσα τους, ενώ όλοι οι άλλοι θέλετε να πάτε να κάνετε μπάνιο στη θάλασσα για να δροσιστείτε.

Σου λέει , λοιπόν, ο Ιπποκράτης, ποιο είναι το πυρ σου, το μέσα πυρ σου, η θερμοκρασία σου, κύριε μαλάκα, η θερμοκρασία των υγρών σου, η θερμοκρασία των αερίων σου.

ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟΙ

Σεισμός, σου λέει. Πώς, όμως, γίνονται οι σεισμοί. Και γιατί γίνονται. Ποιανού παιδί είναι ο σεισμός; Ποιος τον γεννάει. Λολάθηκε η μια λιθόπλακα και κουβαλάει την άλλη; Μα είσαι τόσο μαλάκας. Και πως κινούνται αυτές οι πουτάνες οι λιθόπλακες; Τι είναι, βάρκες είναι στο γυαλό για να βγούνε βόλτα.

Όχι, αγόρι μου. Υπάρχουν τεράστιες αέριες μάζες στις λιθόπλακες αυτές. Αυτές οι αέριες μάζες στην αγωνία τους να βγουν στην επιφάνεια μετακινούν τις λιθόπλακες. Άρα, σημαντική ιστορία ο άνεμος, σημαντική ιστορία ο αέρας, η αέρια μάζα. Διότι λόγω αυτής της αέριας μάζας βουλιάζουν ήπειροι ολόκληροι και εξαφανίζονται πολιτισμοί ολόκληροι.

ΑΠ’ ΟΣΟ ΕΝΑΣ ΒΕΔΟΥΪΝΟΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ

Την ουσία της ζωής την εισπράττεις όταν είσαι πιτσιρικάς, όταν λειτουργείς ως σφουγγάρι κι ό,τι ακούς και βλέπεις το βουτάς και το χώνεις στον εγκέφαλο. Όταν πας 25 χρόνων μαλάκας πλέον έχεις χάσει και το τραίνο και τη σκευοφόρο. Στα παιδικά, τα νεανικά πολύτιμα χρόνια επικοινωνείς με ό,τι έχει σημασία με τη ζωή και δεν θάβεις τους μήνες και τα χρόνια μέσα σ’ εκείνες τις ανήλιαγες αίθουσες, επάνω σ’ εκείνα τα ξύλινα παληοθρανία.

Πιάνεις το χώμα και μαθαίνεις τι χώμα είναι. Νοιώθεις τον άνεμο και ξέρεις τι άνεμος φυσάει. Αν είναι όστρια, ντραμουντάνα, αν είναι συρόκος ή, λεβάντες. Βγαίνεις έξω στο μπαλκόνι και από τη θέση του φεγγαριού ξέρεις τι καιρός σε περιμένει την άλλη μέρα. Όπως το ξέρει πάνω στην πλαγιά το βοσκόπουλο που το διδάχθηκε από τον γεροβοσκό.

Και μη θαρρείς, μαλάκα, επειδή ακούμπησες τρία πανεπιστημιακά πτυχία κι έχεις φάει καμμιά εικοσαριά σιδερωμένα χρόνια μέσα στη μούχλα και την καταχνιά, λέω, μη νομίζεις, μουνόπανο, ότι είσαι στο ελάχιστο πιο σοφός απ’ όσο είναι ένας αγρότης του Μετσόβου ή, ένας βεδουίνος της ερήμου. Αυτός είναι δέκα φορές πιο ολοκληρωμένος άνθρωπος.

ΜΑΘΗΜΑ ΝΑ ΞΕΓΕΝΝΑΕΙ ΜΙΑ ΠΡΟΒΑΤΙΝΑ

Ρε, κορόιδα, δεν καμάρωνε ο Σωκράτης για ό,τι ήξερε. Ξέρετε γιατί καμάρωνε; Επειδή ήταν πολύ καλός μαραγκός. Έμαθε στη ζωή του να δουλεύει το ξύλο.

Έτσι και με τον πιτσιρικά. Θα τον μάθεις να δουλεύει το ξύλο, να δουλεύει το μέταλλο. Θα τον μάθεις να χαϊδεύει και να καρπίζει τη γη. Θα του μάθεις πράγματα τα οποία είναι βιωτής σημασίας. Έτσι μόνον έρχεται σε επαφή και γνωρίζει τον κόσμο.

Θα τον μάθεις τον πιτσιρικά να ξεγεννάει μια προβατίνα, πώς να κρατάει ένα κοτέτσι, πως λειτουργεί ένα μελίσι. Θα τον βγάλεις έξω να διδαχθεί άμεσα από τη ζωή, από τη φύση τα μηνύματά της. Θα επικοινωνήσει με τη ζωή όταν μάθει να φυτεύει ένα δενδράκι. Κι όταν τον μάθεις να πελεκάει την πέτρα. Και να στήνει ένα τοίχο όρθιο. Κι όταν πλανίζει το ξύλο. Κι όταν λοιώνει το μέταλλο. Τότε μονάχα παίρνει γνώση και ουσία ζωής.

Κι ακόμα θα του μάθεις του πιτσιρικά να ψαρεύει, να κυνηγάει. Μα, πάνω απ’ όλα θα του μάθεις μουσική. Και να γυμνάζεται. Μέχρι εδώ. Δεν πάει άλλο για σήμερα. Θα τα ξαναπούμε την άλλη Κυριακή, διότι δεν το καθαρίσαμε το θέμα που ξεκινήσαμε. Αυτό το περί ανέμων και υδάτων.

ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ

Την έψαχναν οι σοφοί, που; Περί ανέμων και υδάτων. Όλη τους η ζωή αφιερωνόταν σ’ αυτό που εσύ το λες για να χαρακτηρίσεις ως ηλίθια, ως μη απαραίτητα κάποια λόγια. Προσπαθούσαν οι άνθρωποι να αναλύσουν το φαινόμενο του ανέμου και του ύδατος το οποίο είναι η ουσία της ζωής.

ΤΟ ΠΥΡ

Τι έλεγε ο Ιπποκράτης; Πως είναι, σε ρωτούσε, το εσωτερικό σου πυρ. Πως είναι η μέσα σου φωτιά.

Διαβάστε ακόμα:

Μαυραγορίτης πατριώτης