ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΑΛΒΑΝΟΥ ΧΑΤΖΗΜΠΕΗ;

Ιστορία από τις πιο τιμημένες του 1821, με όσο πιο λίγα λόγια. Οι τεράστιες πράξεις δεν έχουν ανάγκη από φιοριτούρες. Ιστορία πέρα για πέρα αληθινή.

Τέλη Αυγούστου 1825 οι Οθωμανοί δοκιμάζουν διάφορες πολιορκητικές επιχειρήσεις για να πάρουν το Μεσολόγγι. Έχει ήδη προηγηθεί το σφυροκόπημα του πυροβολικού στις θέσεις των αμυνόμενων Ελλήνων. Δεν τους βγαίνει η δουλειά με τα λαγούμια και στους Τούρκους του Κιουταχή πασά, να βρουν τρόπο να μπουκάρουν.

Υπόγειες στοές που τις φουλάρουν με μπαρούτι οι εχθροί είναι τα λαγούμια, «κόντρα λαγούμια» οι Έλληνες να αχρηστεύουν τα υπονομευτικά έργα των Τούρκων. Μαστόρια της συγκεκριμένης «ειδικότητας» σκάβουνε λαγούμια κάτω από τα λαγούμια των πολιορκητών και τα ανατινάζουν πριν από τους εχθρούς.

Επόμενη κίνηση των Τούρκων να σηκώσουν ένα λόφο από μπάζα, ώστε από υψηλώτερο σημείο να βαράνε τους υπερασπιστές του Μεσολογγίου. Τις νύχτες, όμως, οι Έλληνες βγαίνουν έξω από τα καβούκια τους και αφαιρούν χώμα που το είχαν συσσωρεύσει οι πολιορκητές.

Σα σήμερα, 2 Σεπτεμβρίου, ο αρχιπαικταράς λαγουμιτζής Θανάσης Βρύζας, Αρβανίτης, που πολέμαγε στο πλευρό των οχυρωμένων, την έκανε φίνα τη δουλειά του. Ένα σπέσιαλ πονηρό, κρυφό λαγούμι του κάτω από το βουνό με τα χώματα των μεμέτηδων, του ’ριξε φωτιά και το σκόρπισε όλο στον αέρα. Με την ανατίναξη δίνεται το σύνθημα, πετάγονται έξω οι πολιορκημένοι, αιφνιδιάζουν τους Τούρκους και τους καταστρέφουν ό,τι πολιορκητικό κόλπο είχαν στήσει επί τρεις μήνες!

Ο Κιουταχής δεν έχει κλείσει το τεφτέρι στο παζάρι του με τους Μεσολογγίτες. Με τον φοβερό πολέμαρχο Χατζημπέη στέλνει νέα πρόταση, προκειμένου να παραδοθεί η φρουρά του Μεσολογγίου. Φοβερά πράγματα. Ο αρχηγός των Γκέγκηδων πολεμιστών, ο Χατζημπέης μεταφέρει τους όρους του αφεντικού του.

Άκουσαν τον Αλβανό οι Μεσολογγίτες και τελικά έκλεισαν το νταραβέρι με την κουβέντα «Δεν παραδινόμαστε, είμαστε αποφασισμένοι να πέσουμε μέχρι ενός».

Να, ποια ήταν η απάντηση του Χατζημπέη, μέγιστοι ουρανοί του αιώνιου Άνδρα! «Η τιμή μου και η παλληκαριά μου δεν μου επιτρέπουν να σας πολεμήσω. Είστε ήρωες». Αυτή ήταν η κουβέντα του μοσχόμαγκα υπάλληλου του Κιουταχή, όταν είδε στα μάτια με ποιούς είχε να κάνει.

Έφυγε από το στρατόπεδο των Μεσολογγιτών ο Αλβανός Χατζημπέης, επέστρεψε στον Κιουταχή, μάζεψε τους άνδρες του και αποχώρησε από την πολιορκία. Ρωτάω. Που, ρε, ξεφτυλισμένοι Έλληνες, βρίσκεται το άγαλμα αυτουνού του Χατζημπέη, αυτουνού του Άνδρα που σεβόταν τους όρχεις μέσα στη βράκα του. Μήπως υπάρχει η φάτσα του σε κάποιο από τα σχολικά βιβλία, και δεν το πήρα πρέφα.

Διαβάστε ακόμα:

Ενα μεγάλο ντέρμπυ της Ιστορίας