ΚΑΘΕ 1.000 ΧΡΟΝΙΑ ΕΝΑ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΟ ΝΤΟΥ

Ο πόλεμος είναι το πρώτο, το κυρίαρχο στοιχείο που χαρακτηρίζει την ανθρώπινη παρουσία στη γη. Ο πόλεμος με όπλα, με στρατούς. Χιλιάδες, εκατομμύρια χρόνια το δίποδο δεν έχει σταματήσει αυτό το χόμπυ. Ατελείωτο το αίμα σε μικρές και μεγάλες μάχες. Κι ευτυχώς που η πολεμική βιομηχανία εξελίχθηκε, η δύναμη πυρός ολοένα γίνεται περισσότερο καταστροφική κι αυτός είναι ένας βασικός λόγος που κάποια μεγάλα κομμάτια του πλανήτη, που κάποιοι πληθυσμοί για δεκαετίες παραμένουν άκαπνοι.

Και λες. Γιατί πολεμάει ο μαλάκας που μετά από αιώνες θα έπρεπε να είχε πάρει την πληροφορία ότι ποτέ και κανένας πόλεμος δεν έλυσε κάποιο πρόβλημα. Όλοι θα πουν ότι ο μαλάκας πολεμάει για την κονόμα. Να κατακτήσει εδάφη, να υποδουλώσει λαούς. Δεν το βλέπω για σίγουρο. Μήπως ο μαλάκας πολεμάει διότι κουβαλάει την εντολή του πολέμου, της σύγκρουσης, και δήθεν δικαιολογεί τον αυτοκαταστροφικό του γενετικό κώδικα με το άλλοθι της επανάστασης, της αντεπανάστασης, της επιβολής της ειρήνης, του δικαίου.

Τους πολέμους, βέβαια, δεν τους κάνουν οι απλοί άνθρωποι, τα πρόβατα της οικουμένης και της αιωνιότητας. Το κακό το προκαλούν κάποιοι χαρισματικοί πατριώτες και ιδεολόγοι που δεν συμβιβάζονται με το δεδικασμένο.

Σα σήμερα, 14 Οκτωβρίου, το 1066, έγινε η Μάχη στο Χέιστινγκς, είναι ένα χωριό, εκεί όπου συγκρούστηκαν οι Σάξωνες της Αγγλίας και οι Νορμανδοί από Γαλλία μεριά.
Κέρδισαν οι εισβολείς, που εγκαταστάθηκαν στη νέα τους πατρίδα και στη συνέχεια μπέρδεψαν τα αίματά τους οι ευγενείς κατσαπλιάδες πρώην Βίκιγκ της Αγγλίας, οι Σάξωνες, με τους ευγενείς κατσαπλιάδες των κατακτητών, τους Νορμανδούς επίσης Βίκιγκ. Έτσι γεννήθηκε η σημερινή Αγγλία πριν χίλια χρόνια περίπου και ο αγγλικός πολιτισμός, δηλαδή η αγγλική αποικιοκρατία.

Πεθαίνει ο Άγγλος βασιληάς Έντουαρντ ο Εξομολογητής και το στέμμα διεκδικούν τρεις μάγκες. Ο Χάραλντ Γκόντουην, ο μπατζανάκης του μακαρίτη Εδουάρδου. Ο δούκας της Νορμανδίας Ουίλιαμ, μακρινός συγγενής του βασιληά Εδουάρδου. Και ο Χάραλντ Χάντραντα, βασιληάς της Νορμανδίας, αδελφός του Ουίλιαμ.

Στις 20 Σεπτεμβρίου 1066 ο Βίκιγκ (αν ψάξεις, όλοι είχαν αίμα Βίκιγκ) Χάντραντα κερδίζει στο Γυόρκ τον Γκόντγουην, κι αυτός την κάνει προς βορρά για να προλάβει τώρα να πιάσει τις καλύτερες αμυντικές θέσεις στο Στάμφορντ Μπριτζ και έτσι αιφνιδιάζει τους αντίπαλους, και τους κερδίζει.

Στη συνέχεια του έργου οι Νορμανδοί αποβιβάζονται στο Σάσεξ και εισχωρούν στο εσωτερικό της χώρας. Ο Γκόντγουην επιστρέφει στο νότο, στρατολογεί κι άλλους και την πρώτη Οκτωβρίου καταφθάνει στο Λονδίνο. Στις 13 του μήνα οργανώνεται όσο πιο γρήγορα στο Χέιστιγκς, επειδή πλησιάζει ο Ουίλιαμ και την επομένη είναι έτοιμος για επίθεση.

Κανονικοί πολεμιστές στον 7.000 στρατό του Γκόντγουην είναι μόνο 2.000. Οι επαγγελματίες. Με κωνικά κράνη, με αλυσιδωτούς θώρακες, με τσεκούρια πολεμικά ενάμισυ μέτρο και μεταλλικές ασπίδες. Κάπως έτσι είναι οπλισμένοι οι 5.000 πεζικάριοι του Ουίλιαμ, με σπαθιά βαρειά και βαλλίστρες οι τοξότες. Τα τόξα τα αρχαιοελληνικά που τα είχαν εξελίξει, με την προσθήκη κυλινδρικού σωλήνα στον οποίον τοποθετούν βέλη ή πέτρες.

Ο Ουίλιαμ, και με 2.000 ιππείς, τολμάει και κάνει ντου στον αμυντικά τοποθετημένο εχθρό. Δουλεύουν τα τόξα οι Νορμανδοί, εύκολη η δουλειά για τους Σάξωνες και τις ασπίδες τους. Δεν σκοράρει με την επίθεση του πεζικού ο Ουίλιαμ, που διατάζει επέλαση με τους καβαλάρηδες, όμως και πάλι αποτυγχάνει διότι το έδαφος είναι ελώδες.

Όλα είναι σε βάρος των επιτιθεμένων, βγαίνει και μια βρώμα ότι σκοτώθηκε ο Ουίλιαμ, ο οποίος για να τον δουν όλοι ότι δεν ψόφησε, πετάει το κράνος και το προστατευτικό προσωπείο του. Ηθικό οι δικοί σου και ξανά μανά μπούκα, όμως με κόλπο αυτή τη φορά. Ψηλά τα τόξα, όχι οριζόντιες βολές με βέλη, για να “βρίσκουν” τα σώματα των ασπιδοφόρων εχθρών και λίγο μετά τη νέα επίθεση, επιτόπου οπισθοχώρηση μήπως τσιμπήσει ο εχθρός. Έτσι έγινε. Βγήκαν από τα ταμπούρια τους οι του Γκόντγουην και τους σακάτεψαν οι Νορμανδοί.

Αυτή ήταν η δεύτερη στην Ιστορία πετυχημένη εισβολή στην Αγγλία, η νορμανδική, χίλια χρόνια μετά την ρωμαϊκή. Νέος βασιληάς της Αγγλίας ο Ουίλιαμ, πρόκειται για τον Ουλιέλμο τον Κατακτητή, τον νικητή στο Χέιστινγκς. Απ' αυτόν άρχισαν να μπαίνουν τα πρώτα λιθαράκια στη γέννηση της βρετανικής αυτοκρατορίας.
Αν σεβαστούμε την Ιστορία τότε να υποθέσουμε ότι χίλια χρόνια μετά, σε μισό αιώνα περίπου, θα πατήσει το μεγάλο νησί ο τρίτος εχθρός, μετά τους Ρωμαίους και τους Νορμανδούς.

Διαβάστε ακόμα:

Κουμάντο η Αγγλία στην Ελλάδα και επί Σύριζα