ΕΚΑΝΕ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑΥΜΑΖΕ

“Ένας πιστός είναι τόσο πιο ευτυχισμένος από έναν άθεο, όσο ένας μεθυσμένος σε σύγκριση με τον ξεμέθυστο”. Το είπε ο μέγας Ιρλανδός συγγραφέας Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω. Τι περιμένεις να πει ένα ελεύθερο πνεύμα, μάλιστα με ύφος επιθετικό; Όχι, βέβαια, να πει ότι ο Θεός είναι μεγάλος, όπως θα μας το πει ένας παπάς. Ο Θεός είναι μεγάλος, αν είναι, αν υπάρχει, θα σχολιάσει ο αποδυτηριάκιας, όμως γιατί ο άνθρωπος να 'ναι μικρός;

Τι θες να μας πεις, αποδυτηριάκια; Συμφωνείς με τον Μπέρναρντ Σώου. Όχι, βέβαια! Εγώ νομίζω, αντίθετα, ότι ο μεθυσμένος είναι ευτυχής, πιο ευτυχής σε σύγκριση μόνο με τον ξεμέθυστο. Όπως επίσης ότι ο πιστός, ο αληθινά πιστός, δηλαδή ο αληθινά αφελής, αισθάνεται μια γλύκα, μια ασφάλεια πιστεύοντας, και μαζί μια πνευματική υπεροχή απέναντι στον άπιστο.

Να σου πει και κάτι άλλο ο αποδυτηριάκιας; Δεν συμφωνώ με κανέναν, ακόμα κι αν αυτός είναι το τεράστιο μυαλό της αιωνιότητας. Όπως και δεν διαφωνώ με κανέναν. Μόνον παρατηρώ. Καταγράφω. Και απ' εκεί και πέρα τι κάνω, πως σκέπτομαι, είναι δικός μου λογαριασμός. Θέλω να πω ότι δεν ακολουθώ κανέναν. Δεν ασπάζομαι πνευματικά κανέναν.

Δεν το συζητάω ότι ο γεννημένος προτεστάντης George Bernard Shaw, είναι πρόσωπο άξιο παρατηρήσεως. Και θαυμασμού. Εύκολα χαρακτηρίζεις επαναστάτη τον κορυφαίο αυτόν θεατρικό δημιουργό. Διάβασε το “Κεφάλαιο” και συμφώνησε με τον Καρλ Μαρξ. Έχει, όμως, μια δική του θεώρηση των πραγμάτων.

Ο Μπέρναρντ Σω, λοιπόν, θαρρεί πως το προλεταριάτο, ο εργατικός, ο λαϊκός κόσμος είναι συντηρητικός, εκφράζεται με πολιτική συντηρητική. Και ότι η επανάσταση είναι δυνατή μόνον από τη μεσαία και την ανώτερη τάξη, σ' αυτήν που ανήκει ο ίδιος ο Σω, αλλά και ο Μαρξ με τους ομοϊδεάτες του.

Ο συγγραφέας του “Ωραία μου κυρία” κι άλλων 60 θεατρικών έργων έφτιαξε Εταιρεία προώθησης των σοσιαλιστικών ιδεών και στην Αγγλία τον χαρακτήρισαν προδότη για τις ιδέες του σχετικα με τον Α' παγκόσμιο πόλεμο. Ότι προέκυψε συνέπεια της χρεοκοπίας του καπιταλισμού.

Ο Πυγμαλίων είναι ένας βασιληάς της Κύπρου, μυθικός βέβαια, που είχε το ψώνιο της τέχνης. Αντί να ασχολείται με τις υποθέσεις του κράτους και του λαού του, ο Πυγμαλίωνας έφτιαξε ένα γυναικείο άγαλμα, μια γκόμενα όπως την ονειρευότανε. Και την παντρεύτηκε! Αφού προηγουμένως η θεά Αφροδίτη έδωσε ζωή στη Γαλάτεια, έτσι ονόμασε το άγαλμα ο Πυγμαλίων. Αυτά στο νησί της Αφροδίτης και στο μύθο.

“Πυγμαλίων, στα αγγλικά Pygmalion, είναι ο τίτλος του θεατρικού, του πιο γνωστού έργου του Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω, που δεν σταματά να παίζεται στα θέατρα όλου του κόσμου και στον κινηματογράφο έγινε ταινία με τον τίτλο “Ωραία μου κυρία”,

Ο Μπέρναρντ Σώου, που πέθανε στα 94 του σα σήμερα, στις 2 Νοεμβρίου, το 1950, αισθανόταν ένας ελεύθερος άνθρωπος, ένα ελεύθερο πνεύμα. “Οι εκκλησίες έχουν λόγο ύπαρξης αν μετατραπούν σε κέντρα ψυχαγωγίας των εργαζομένων, με μουσική, με θεατρικές παραστάσεις και παιχνίδια που αρέσουν στους νέους” είχε πει.

Κι άλλο: “Να μπαίνουν στη φυλακή μόνον εκείνοι οι εγκληματίες που μπορούν, που θέλουν να αναμορφωθούν, οι άλλοι, οι αντιδραστικοί να εκτελούνται”.

Ήταν χορτοφάγος. Και έφερνε παράδειγμα τον ταύρο, το πιο δυνατό ζώο, που είναι χορτοφάγο. “Μόνο στο βασίλειο της φαντασίας μου και παρέα με τους μεγάλους νεκρούς που γνώρισα αισθανόμουν φιλική ατμόσφαιρα και απόλυτα κύριος του εαυτού μου, αυτεξούσιος”.

Διαβάστε ακόμα:

Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους