ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΗ, ΟΧΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΡΑΤΕΙΡΑ

Πλησιάζουμε κάποια πρόσωπα για να έρθουμε κοντά σε εποχές εντελώς πεπερασμένες, όμως με αλήθειες διαχρονικές να τις χαρακτηρίζουν. Εποχές που ο κόσμος ντυνόταν και τρεφόταν διαφορετικά, που η καθημερινότητα των ανθρώπων μοιάζει σήμερα παραμυθένια, για ένα μονάχα λόγο. Ήταν εποχές που η ζωή είχε άλλον ρυθμό, άλλες ταχύτητες, χωρίς αυτοκίνητα και αεροπλάνα, χωρίς κινητά τηλέφωνα και τηλεοράσεις.

Η Άννα Κομνηνή ήταν κόρη αυτοκράτορα, Βυζαντινού, γι' αυτό την έλεγαν πορφυρογέννητη. Επειδή γεννήθηκε σε ειδικό δωμάτιο στο παλάτι, στην πορφύρα, σα σήμερα πρώτη Δεκεμβρίου, το 1083. Κορίτσι πράμα, παρ' ό,τι πρωτότοκο παιδί, ήταν επόμενο να μην πάρει αυτή το δακτυλίδι της διαδοχής από τον πατέρα της, αλλά ο αδελφός της, ο Ιωάννης Β' ο Κομνηνός.

Η μάνα του Ιωάννη και η αδελφή του Άννα, συνωμότησαν εναντίον του γιου και αδελφού για να γίνει αυτοκράτορας ο Νικηφόρος Βρυέννιος, ο σύζυγος της πορφυρογέννητης. Όχι, βέβαια, για το καλό του συζύγου και γαμπρού, αλλά για πάρτη του διδύμου μάνας-κόρης. Ήλπιζαν ότι θα είχαν το επάνω χέρι με μπροστινό τον Νικηφόρο, στον οποίο είχε δώσει τον τίτλο του Καίσαρα ο απαθανών αυτοκράτορας.

Η Αννούλα αρραβωνιάστηκε, πιο σωστά την αρραβώνιασαν στα 8 της χρόνια με τον γιο του συναυτοκράτορα Μιχαήλ Δούκα, έναν Κωνσταντίνο. Πέθανε αυτός και το κορίτσι, για να μη μείνει στο ράφι, το πάντρεψαν στα 14 της με τον εν λόγω Νικηφόρο, ο οποίος τάχθηκε υπέρ του Ιωάννου και κόντρα στα ανατρεπτικά σχέδια της πεθεράς του και της συζύγου του σε βάρος του αυτοκράτορα.

Τέλος πάντων, η Ιστορία έχει καταγράψει την Άννα ως αξιόλογο άτομο της πνευματικής ζωής της εποχής της. Αρχαιολάτρις, μελέτησε ρητορική και φιλοσοφία, λογοτεχνία και μυθολογία και έγραψε την “Αλεξιάδα”, όπως ο Όμηρος την Ιλιάδα. Η “Αλεξιάς” της Άννας αναφέρεται στον πατέρα της Αλέξιο Α' Κομνηνό. Θεωρείται έργο περισσότερο χρήσιμο, παρά σημαντικό, για τις πληροφορίες που μπορεί κάποιος να εισπράξει για την αυτοκρατορία, για τις σταυροφορίες κ.α.

Όταν πέθανε ο άνδρας της η Άννα κλείστηκε σε μοναστήρι. Άγνωστο αν άγιασε.

Διαβάστε ακόμα:

Η τέχνη να γράφει ιστορίες