ΕΞΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ

Στις αρχές της δεκαετίας του ‘70, το έργο ήταν πολύ avant guarde: Γυναικείος ομοφυλόφιλος έρωτας, γυναίκες να φιλιούνται παθιασμένα στο στόμα, μόδα, κοκαΐνη, προδοσία, παρακμή και δάκρυα.

Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα φον Καντ

Ένα έργο του Rainer Werner Fassbinder που μιλάει για την ιστορία της πλούσιας σχεδιάστριας μόδας Πέτρας Φον Κάντ και τον έρωτα της με μια νεαρή γυναίκα. Το θεατρικό έργο που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον ίδιο τον Fassbinder, αφορά στον ανεκπλήρωτο έρωτα ο όποιος οδηγεί στην απόλυτη παρακμή.

Είναι η πρώτη φορά που συνεργάζονται. Η Άντζελα Μπρούσκου και η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη τα κατάφεραν και έδωσαν μια παράσταση ισάξια της φήμης και του ταλέντου τους. Αυτό που ήθελε η σκηνοθέτης να κάνει, ήταν μια πολιτική ανάγνωση, πολύ πιστή στο έργο του Φασμπίντερ, για όλο αυτό το λεγόμενο "θαύμα" της μεταπολεμικής Γερμανίας που ουσιαστικά έπασχε στη βάση του. Μετά τον πόλεμο όλα είχαν αλλάξει. Είχε δομηθεί μία κοινωνία απόλυτα σκληρή, συντηρητική, που επεδίωκε τον πλούτο και αγνοούσε εντελώς τον άνθρωπο. Εισχώρησε ξαφνικά ο καπιταλισμός που ως γνωστό αποξενώνει τους ανθρώπους. Στον καπιταλισμό ακόμη και ο έρωτας γίνεται μέσο συναλλαγής...

H συνέχεια με φωτογραφίες από την επίσημη πρεμιέρα στο www.nikosonline.gr