ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ, ΑΣ ΜΑΣ ΓΑΜΑΝΕ ΓΑΛΑΖΟΑΙΜΑΤΟΙ

Όλα μέσα σ’ ένα κείμενο. Όλη η επικαιρότητα καρφωμένη στον τοίχο με το παλούκι του Στήβεν Αβραμίδη. Έτσι είναι, όταν την έχεις θα την βγάλεις έξω. Λέω για την οργή που πιάνει τον Στήβεν και την αμολάει στο γραφτό του. Ο αποδυτηριάκιας αποσύρεται, στο πάρκο ο άλλος...

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΣΤΗΒΕΝ ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ

Δηλαδή ωρέ μεγάλε, με ποιόν να βγει και να φάει ο Αλέξης; Μ’ εκείνον τον μαλάκα που ξάπλωσε δίπλα στους Σύρους και τρόμαξε από την βροχή και πήγε να πιεί καφέ; Βουλευτής του είναι ο μαλάκας για να μην ξεχνιόμαστε, αλλά ο αρχηγός είναι άλλου συνθήματος: Παίχτε ρε παιδιά. Βάλτε κι εμένα στο κόλπο.

Χαμός στην βουλή. Τώρα κοντά που έγινε η συζήτηση του προϋπολογισμού. Ο Σύριζα κατηγόρησε την κυβέρνηση για διαπλοκή, κι η ΝΔ μίλησε για απεμπλοκή της αντιπολίτευσης.
Έφαγε λένε ο Τσίπρας με την Λάτση και την Αγγελοπούλου σε private hall κάποιου εστιατορίου στο Κολωνάκι. Τι λέτε; Να μην βγει με τους κορυφαίους επιχειρηματίες της χώρας; Δηλαδή τα θηλυκά των οικογενειών, που διοικούν την χώρα. Αυτές θα στρώσουν το έδαφος, και μετά θα μπουν οι υπογραφές.

Με ποιόν ο Αλέξης να βγει δηλαδή; Με τον Ρέμο ή την Βίσση; Ή μήπως τους επιχειρηματίες που ελέγχονται από την εξουσία την κρατική; Αυτοί χρειάζονται σαν αναλώσιμα προϊόντα. Κι εγώ αν ήμουν Τσίπρας το ίδιο θα έκανα. Τι να κάνω σε προτεκτοράτο; Να βγώ με την καλή μανούλα που την λένε Περιστέρα; Αυτή έπαιξε τον ρόλο της. Πλέον έχει αναλάβει το διεθνές ίδρυμα. Δια πρέσβεως Κλίντον. Εδώ είναι Αμερική κι όποιος δεν βλέπει τις εξελίξεις, είναι μακράν νυχτωμένος.

Σόιμπλε στο καρότσι, Μέρκελ εναντίον του, ΕΚΤ εναντίον της κεντρικής πολιτικής και μάχη για τα γαιοπολιτικά συμφέροντα. Με υδρογονάνθρακες και φυσικά αέρια. Και μπροστά μας η πολιτική της Αμερικής για τύπωμα χρήματος. Το μόνο που έχει μείνει στους Αδώνιδες, είναι κανά θερμό επεισόδιο μπας και γίνει καμιά καθυστέρηση. Τα άλλα όλα είναι έτοιμα. Σαν την λευκή πετσέτα για την εκλογή του πρόεδρου της δημοκρατίας.

Φοβερό αυτό. Άμα είσαι προτεκτοράτο, σε νοιάζει η μορφή της ανώτατης ανάρχιδης εξουσίας. Αν μπορεί και να ‘χουμε Κοκό βασιλιά.

Ναι, μην γελιέστε. Υπάρχουν άνθρωποι που ακόμα θέλουν βασιλιά. Αφού μας γαμάνε που μας γαμάνε κάποιοι, να μην γαμιόμαστε με γαλαζοαίματους; Κι άμα μάλιστα δεν μας την πέσανε κι επαναστάτες, σιγά μην πάμε με την μπλέμπα την δημοκρατία του περιπτερά. Ε, όχι και Τσίπρα. Βαθειά αντίσταση.

Αυτά τα λένε άνθρωποι με χρήμα ακόμα. Δεν τους φταίνε οι ίδιοι, αλλά ποιός επιτηρεί την κυβέρνηση. Μιλάμε για οικογενειακή παράδοση, που προτιμούσε Μοναστήρι αντί για Θεσσαλονίκη.

Μιλάμε για παράδοση των λόγων του Αϊνστάιν: Η ιδιοφυία έχει σύνορα. Ακριβώς ίδια με τον Τσίπρα τον οποίον αντιμετώπισε μόλις σήμερα η Πιπιλή. Δίπλα κι ο Ντινόπουλος αλλά κι ο Αβραμόπουλος, που μας μίλησε για το δίκαιο των προσφύγων, που ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΣΑΝ ΤΡΑΝΖΙΤ. ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΟΥΤΕ ΑΥΤΟΙ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΕΔΩ.

Ποιός κυβερνάει αυτόν τον τόπο; Ρε τι μου έρχεται στο μυαλό. Ο Κουμανταρέας ή ο δολοφόνος του; Ψάχνω να βρω, και βλέπω Τσίπρες, Σαμαράδες και λαό. Και κομουνιστικό κόμμα, τελευταίο φαναρτζίδικο της γειτονιάς. ΠΟΥ ΑΝ ΕΙΧΕ ΑΡΧΙΔΙΑ ΘΑ ΕΙΧΕ ΓΑΜΗΣΕΙ. Οπότε, λογικά βλέπω τα γεύματα στο Κολωνάκι. Του πολιτικού, του υπηρέτη του λαού, αλλά και του λαού, του υπηρέτη αυτουνού που είναι πάνω από τον πολιτικό που εκλέχτηκε σαν υπηρέτρια. Ποιός κυβερνάει αυτόν τον τόπο; Ρε το ίδιο ΜΕΧΡΙ ΚΙ Ο ΕΘΝΑΡΧΗΣ ΕΙΧΕ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙ. Που τον φέραμε από το quartier latin.

Πλάκα κάνουμε ρε παιδιά. Κάλπες. Κι ό,τι πει ο λαός. Ανεκπαίδευτη δημοκρατία. Τσίπρας. Αυτό λέει ο λαός. Μέχρι και τα ονόματα μίκρηναν. Από πολυσύλλαβα, γίνανε με βιά, σαν το ποίημα του Σολωμού. Τόση δόξα, έσκασε στα γέλια και το κουτσαβάκι ο Νταβούτογλου. Γαμώ τα κράτη και τα έθνη. Ακόμα δεν ξέρουν πώς να βγάλουν από το Σύνταγμα, εκατό πρόσφυγες. ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΚΥΒΕΡΝΑΝΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ. ΑΜΑ ΕΙΣΑΙ ΡΗΜΑΔΙ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ, ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ;

Το κείμενο του ΣΤΗΒΕΝ ΑΒΡΑΜΙΔΗ σηκώθηκε στο blog του «το φως του φεγγαριού και η σκιά του ήλιου».

Διαβάστε ακόμα:

Ρε, δεν γαμιόμαστε με τον Ρωμανό