Ο ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ ΤΗΣ COOL JAZZ

Όμορφος, ταλαντούχος, καταδικασμένος στον πόνο και... καταραμένος. Αυτός ήταν ο Chet Baker που δεν μπόρεσε να βρει ησυχία από τους δαίμονες που τον καταδίωκαν, που δεν κατάφερε να τους ξεγελάσει και που τελικά δεν έγιναν οι φύλακες άγγελοι του. Λίγοι τον ξέρουν, όπως και λίγοι είναι αυτοί που γνωρίζουν και ακούν coll jazz. Αλλά γι’ αυτό είμαστε εδώ, για να ψάχνουμε, να ανακαλούμε μνήμες, να ανοίγουμε βιβλία και να μαθαίνουμε για το παρελθόν και τους καλλιτέχνες του. Στο cd player παίζει ένα cd από την σειρά Chet Baker in Paris, στο τασάκι καίει ένα τσιγάρο και στο ποτήρι αντί για αλκοόλ, καφές. Ποιος ήταν τελικά αυτός ο τύπος;

Γεννήθηκε το 1929, στο Yale της πολιτείας της Οκλαχόμα, και μεγάλωσε με τη θεία του μέχρι την ηλικία των δέκα ετών. Ο πατέρας του ήταν κιθαρίστας με γνώσεις γύρω από τη τζαζ και πιθανότατα υπεύθυνος για τα πρώτα τζαζ ακούσματα του πιτσιρικά Chet Baker. Αν και η Οκλαχόμα ανέδειξε αρκετούς αξιόλογους τζαζ μουσικούς, ο ίδιος σχολίαζε αρνητικά, με κάθε ευκαιρία, τη μουσική παραγωγή της γενέτειράς του.

O Tσέσνεϊ Χένρι «Τσετ» Μπέικερ (Chesney Henry «Chet» Baker Jr., 23 Δεκεμβρίου 1929 – 13 Μαΐου 1988) είναι κυρίως γνωστός για τις μελαγχολικές συνθέσεις του, με στοιχεία από το ύφος της cool jazz, της οποίας θεωρείται βασικός εκπρόσωπος. Η μουσική σταδιοδρομία του στιγματίστηκε από τα προβλήματα που αντιμετώπισε λόγω της εξάρτησής του από ναρκωτικές ουσίες. Μαζί με τον Gerry Mulligan υπήρξε από τους πλέον δημοφιλείς τζαζ μουσικούς της σκηνής της δυτικής ακτής των ΗΠΑ, αποκτώντας μεγαλύτερη φήμη κατά τη δεκαετία του 1950. Το παίξιμό του έμοιαζε μ’ εκείνο του Miles Davis, και χαρακτηρίζεται για τον ήπιο τόνο του και την απουσία δυναμικών εξάρσεων.

Διαβάστε τη συνέχεια στο www.nikosonline.gr