Ο ΚΩΜΙΚΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΕΛΑΣΤΗ ΦΑΤΣΑ

Βλέπεις στην τηλεόραση κάποιους μαλάκες που κάνουν δήθεν χιουμοριστικές, σατυρικές εκπομπές και γελάνε μόνοι τους. Αυτό είναι καινούργιο κόλπο. Ο ηθοποιός, ο διασκεδαστής, ο όποιος μάστορας της δουλειάς θέλει να σε καταφέρει να γελάσεις, το τελευταίο που θα κάνει είναι να γελάσει πρώτος ο ίδιος.

Μιλάμε για τον ορισμό της γελοιότητας. Να γελάει ο ίδιος ο κωμικός, ο τηλεπαρουσιαστής, ο όποιος χάλιας, για να σε παρασύρει και σένα με το δικό του στημένο γέλιο. Όχι με την έξυπνη ατάκα του, όχι με τον πετυχημένο μορφασμό του.

Μπάστερ Κήτον. Δεν ξανάγινε! Ο κωμικός με το ανέκφραστο πρόσωπο. Δικαιολογημένα τον είπανε “Πέτρινο πρόσωπο”. Μια φάτσα κουρασμένη, μελαγχολική και πάντα αγέλαστη! Φοβερό, ε; Κωμικός όχι δραματικός ηθοποιός του βωβού σινεμά που δεν εκβίαζε το γέλιο. Που δεν πέταγε μια τούρτα στον άλλον π.χ.για να προκαλέσει την ευθυμία, το γέλωτα.

Ηθοποιάρα ο Joseph Frank “Buster” Keaton. Μνημειώδους κλάσεως, πολυβραβευμένος και αξίζει να αναφερθεί ότι εκτιμάται ως ο έβδομος καλύτερος σκηνοθέτης στην Ιστορία του κινηματογράφου. Γεννήθηκε σα σήμερα 4 Οκτωβρίου, το 1895, από πατέρα και μάνα ηθοποιούς σε μπουλούκι. Περιπλανώμενος θίασος. Ανέβηκε στη σκηνή από 3,5 χρονών. Μαζί τους και ο περίφημος μάγος Χάρυ Χουντίνι, αυτός τον “βάπτισε” με το ψευδώνυμο “Buster”.

Έκανε τρεις γάμους ο Κήτον. Στα 45 του χρόνια βρήκε την γυναίκα της ζωής του σε μια 22χρονη που τον βοήθησε να κόψει το αλκοόλ, να ξεχάσει το ψυχιατρείο. Μαζί της έγινε ντουέτο στο τσίρκο Μεντράνο. Πέθανε πρώτη Φεβρουαρίου το 1966.

Ένας ήταν ο Τσάρλυ Τσάπλιν. Ο Σαρλώ. Ο άλλος ο Μπάστερ Κήτον. Το 1952 έπαιξαν παρέα στα “Φώτα της Ράμπας” του Τσάπλιν, μια ταινία που “ζει” όσο υπάρχει ο σινεμάς.

Διαβάστε ακόμα:

Το καλούπι με το πυρ του πειρασμού