ΓΑΜΩ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑ ΦΥΣΙΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥΣ

Γράφει ο Στήβεν Αβραμίδης

Στα τόσα χρόνια που υπάρχω, δεν έχω συναντήσει κάποιο έντυπο στις μουσουλμανικές χώρες να κάνει πλάκα στους Χριστιανούς για τον θεό τους ή την πίστη τους. Αντιθέτως έχω παρατηρήσει οτι παραδέχονται τον Ιησού σαν προφήτη κι οτι δείχνουν κι έναν ιδιότυπο σεβασμό προς αυτό που κάνουν οι διπλανοί τους σε επίπεδο θρησκολατρείας.

Κι έρχεται ο πολιτισμένος δήθεν Ευρωπαίος, που αφού έχει καταρεζιλέψει την δική του την πίστη – πόσοι δεν έχετε δει την στάση του πηδήματος θεού, Χριστού με ολοκλήρωση το Άγιο Πνεύμα ; – είπε να ασχοληθεί και με το Ισλάμ. Και πλάκωσε τα σκίτσα και τις γελοιογραφίες. Φυσικά έφαγε μερικές σφαίρες στο κεφάλι, κι από εδώ πάνε κι άλλα, που έρχονται.

Μιλάμε οτι ο σύγχρονος Βησιγότθος, ο υπέρ της ανεξιθρησκείας, που αφού άνοιξε τα σύνορα του για τα φθηνά εργατικά χέρια του Ισλάμ αλλά και για τις φθηνές υπηκοότητες που χαρίζει μπας και κρατήσει ψηλό το νούμερο του πληθυσμού του μιας και το Ισλάμ πολλαπλασιάζεται ενώ αυτός ασχολείται με κτηνοβασίες κι ομοφυλοφιλίες, άρχισε να κάνει και πλακίτσα με την πίστη του άλλου.

Από πού κι ως πού ρε πούστη Ευρωπαίε, που κρατιέσαι σε καθεστώς τάξης μόνο λόγω φόβου αστυνομοκρατίας, δικαιούσαι να κρίνεις τι είναι ο Μωάμεθ και τι πιστεύει το Ισλάμ; Τι σόι σεβασμό έχεις προς τον διπλανό σου που γουστάρει να πιστεύει σε ό,τι θέλει; Δεν κατάλαβα κύριε πολιτισμένε. Είσαι κάτι παραπάνω επειδή πιστεύεις σε μιά θρησκεία που σου επέβαλε ο Εβραίος; Όταν πας σε μουσουλμανικές χώρες, κότα, διακηρύσσεις την κριτική σου, ή εκεί το παίζεις τουμπεκί;

Φυσικά και δεν μου χρειάζεται καμία απάντηση από τους σύγχρονους Ούνους, που δίνουν κι όλο το στίγμα της σημερινής βόρειας Ευρώπης. Τους ξέρουμε μιά χαρά όπως ξέρουμε και τον δήθεν πολιτισμό τους. Αυτοί όμως που κομπάζουν γι” αυτόν, γιατί τρομάζουν όταν τους πηδάνε αυτοί που προσεβλήθησαν;

Τους λένε φανατικούς, και είναι, μέχρις σημείου προσωπικής ανατίναξης. Τους λένε υπανάπτυκτους και ξεροκέφαλους. Κι εγώ ξαναλέω οτι είναι. Εσύ ρε μαλάκα που είσαι μετριοπαθής, αναπτυγμένος και διαφωτισμένος, μήπως είσαι χειρότερος τίποτας , εσωστρεφής, εγωφοβικός, φασίστας και ρατσιστής; Προφανώς και είσαι, αφού κρυβόμενος πίσω από κάποια ελευθερία κριτικής, ελευθερία διακίνησης ιδεών κι άλλα τέτοια λαχματζού πιλάφ, γουστάρεις να προκαλείς τον άλλον και να χασκογελάς με κάτι στο οποίο ο άλλος είναι δοσμένος. Και προφανώς είσαι εντελώς απολίτιστος αφού έχεις διαλέξει να σέβεσαι τομείς διαφορετικότητας κι όχι την διαφορετικότητα αυτήν καθ” εαυτήν.

Αλλά τι να περιμένεις τώρα από όλους αυτούς που έχουν επιλέξει να έχουν θρησκευτικό αρχηγό κάποιον Πάπα. Με όλη την κουστωδία των παιδεραστών, των ληστών του κοινού ποινικού δικαίου κι όλων εκείνων των καθαρόαιμων πούστηδων, που μετά θάνατον, αγιοποιούνται κιόλας. Γαμώ τους παρά φύσιν πολιτισμούς, που είπαν μετά τις κτηνοβασίες να κάνουν και μια κριτική στον Μωάμεθ και στην τρέλα των άλλων που τον διάλεξαν για να βρουν ατζεμ πιλάφια στους ουρανούς. Κάτσε ρε μαλάκα να διαβάσεις τις πενήντα αποχρώσεις του γκρι κι έλα να μας κάνεις ανάλυση για το πώς γεννάει κάποια με έναν κρίνο και μετά θα σου πω εγώ για τον πολιτισμό. Που άμα όμως δεν στο πω, θα σου πω ότι καλά σου κάνανε ηλίθιε και σε εκτέλεσαν. ΔΙΚΑΙΩΣ ΠΡΟΣΕΒΛΗΘΗΣΑΝ.

Φυσικά και δεν μπορεί ο καθένας να παίρνει ένα όπλο και να καθαρίζει όποιον αισθάνεται οτι τον προσβάλει. Είπαμε όμως οτι αυτός είναι φανατικός και θρησκόληπτος. Ο άλλος όμως, που είναι δήθεν ανωτέρου επιπέδου, πώς το αποδεικνύει αυτό; Τι όρια επιβάλει στον κάθε ηλίθιο που αντί να ασχοληθεί με την μιζέρια του, είπε να το παίξει κριτής της θρησκείας του άλλου; Επειδή του είπανε στο κνόδαλο κράτος που ζει οτι έχει ελευθερία έκφρασης;

Και στο κράτος του, μπορεί καινάχει – όσο κι αν αμφιβάλω. Στον πλανήτη όμως, σίγουρα δεν έχει. Διότι πρώτον είναι μειοψηφία σε σχέση με το Ισλάμ αλλά και σίγουρα διότι δεν ζει στην Αμερική, που απέχει καμιά πενηνταριά χρόνια από την Ευρώπη όσο αναφορά το θέμα της ανεξιθρησκείας. Και το θέμα αυτό το έχει λύσει προ πολλού, ενώ η γηραιά ήπειρος το παίζει ντίβα κι είναι βαθειά νυχτωμένη σε θέματα αξιοπρέπειας ανθρώπινης ύπαρξης. Οπότε μερικές δολοφονίες είναι πολύ χρήσιμες μπας και ξυπνήσει και καταλάβει, οτι αν ξυπνήσει το ζώο, την ίδια τύχη θα έχει με το γαλλικό σατυρικό περιοδικό : Που μετά τις δολοφονίες, ναι μεν κάβλωσε κι έγινε sold out στο τεύχος που εξέδωσε, αλλά μετά απλά έκλεισε.

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ σηκώθηκε στο blog του Στήβεν Αβραμίδη , το φως του φεγγαριού

Διαβάστε ακόμα

Ρε, δεν γαμιόμαστε με τον Ρωμανό