ΔΕΝ ΑΚΟΥΓΕ ΤΗΝ ΚΑΜΠΑΝΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ
Δεν υπήρχε Έλληνας να μην αισθανόταν σεβασμό στο θηρίο Κατίνα Παξινού, η οποία ήταν κάτι περισσότερο από μεγάλη ηθοποιός. Όταν έπαιζε Εκάβη και Μήδεια και Ηλέκτρα, τις αρχαίες τραγωδίες, λόγω της δικής της παρουσίας στο θέατρο ξαναζωντάνευε ο ιερός τόπος της Επιδαύρου. Και αντικρύζοντάς την πάνω στο σανίδι του Εθνικού Θεάτρου, που έτρεμε από το μέγεθος και την ορμή της υποκριτικής της τέχνης, ο θεατής ένοιωθε ένα δέος.
Κάποιοι ρόλοι του παγκόσμιου δραματολογίου λες και γράφτηκαν γι' αυτήν από συγγραφείς πριν την γνωρίσουν. Η φωνή της, ρωμαλέα και σπαρακτική, η κυκλώπεια κίνησή της, με τα βαρειά βήματα και τα τεράστια χέρια της, καθήλωναν ακόμα και τους άλλους ηθοποιούς δίπλα της. Το Σπίτι της Μπερνάντα Άλμπα του Λόρκα, οι Βρυκόλακες του Ίψεν, Η Επίσκεψη της Γηραιάς Κυρίας του Ντυρεμάντ, το Μακρύ Ταξίδι Μέσα στη Νύχτα του Ευγένιου Ο' Νηλ, ο Πατέρας του Στρίμπεργκ, η Τρελή του Σαγιώ του Ζιρωντού, το Μάνα Κουράγιο του Μπρεχτ. Ρόλοι βουνά για ηθοποιό, την Κατινάρα Παξινού, που ερχόταν από τον παλιό κόσμο, κτισμένη από ανθρώπινο υλικό δυσεύρετο και αχρησιμοποίητο σήμερα.
Η Κατίνα Παξινού στην Αμερική έπαιξε στο Μπροντγουαίη της Νέας Υόρκης και γύρισε αρκετές ξένες ταινίες. Πήρε το Όσκαρ Β' ρόλου στο Για Ποιον Κτυπά η Καμπάνα.
Μνημειώδης η ερμηνεία της και στο Ο Ρόκο και τα Αδέλφια του του Λουκίνο Βισκόντι. Στην τελευταία της ταινία, την ελληνική Το Νησί της Αφροδίτης, είχε ήδη προσβληθεί από καρκίνο, πονούσε φρικτά, όμως συνέχιζε και όσο αντέξει. Γεννήθηκε σα σήμερα 15 Δεκεμβρίου, το 1900 και πέθανε 73 χρονών.
Κόρη αλευροβιομήχανου η Πειραιώτισσα Κατίνα Κωνσταντοπούλου τελείωσε τις Καλόγριες της Τήνου και μπήκε εσωτερική σε σχολείο της Ελβετίας. Σπούδασε μουσική στη Γενεύη και το Βερολίνο και έκανε δύο κόρες με τον βιομήχανο Παξινό. Έγινε ζευγάρι θεατρικό και στη ζωή με τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Αλέξη Μινωτή.
Διαβάστε ακόμα: