ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΜΙΚΑΖΕ ΓΥΡΝΟΥΣΑΝ ΠΙΣΩ
Όταν είσαι αδύναμος δεν βγαίνεις στα ίσα να κτυπήσεις τον ισχυρό. Θα ψαχτείς με πονηράδα. Πώς θα του την φέρεις του αλλουνού. Έτσι γεννήθηκε η ιδέα του πυρπολικού. Του μικρού πλοίου που ο Έλληνας το μετέτρεπε σε μια μπαρουταποθήκη και στα μουλωχτά το κόλλαγε στο μεγάλο παπόρι του Τούρκου, για να κάνει τη χοντρή ζημιά.
Την πονηράδα την έχει ο Έλληνας, και τη θάλασσα την ξέρει πολύ καλά, περισσότερο καλά και από τους πειρατές. Χρειάζεται, όμως, να 'χει και ψυχάρα ο πυρπολητής. Και πλήρωμα πειθαρχημένο, να υπακούει και στο νεύμα του κυβερνήτη. Απαραίτητη και η σβελτοσύνη στο συντονισμό της επιχείρησης.
Σα σήμερα, στις 27 Μαΐου, το 1821, ένα παλληκαρόπουλο 31 χρονών, Παπανικολής στο όνομα, που από πολύ πιτσιρίκι ήταν κανονικός ναυτικός, γίνεται ο πρώτος στην Ιστορία πυρπολητής της Ελληνικής Επανάστασης. Στο λιμάνι της Ερεσσού, στην Λέσβο, έβαλε στο σημάδι ένα τούρκικο πολεμικό καράβι με 74 πυροβόλα και 1.000 φαντάρους μέσα. Τους έστειλε στην κόλαση. Οι Ευρωπαίοι είπαν ότι με τα «πυρπολικά» οι Έλληνες βρήκαν ένα σπουδαίο όπλο...
Ο πυρπολητής δεν είναι καμικάζε. Θα κάνει τη ζημιά και πρέπει να γυρίσει πίσω, αυτός και οι άνδρες του. Να, πως έγινε η δουλειά από τον Ψαριανό Δημήτρη Παπανικολή, το όνομα του οποίου δόθηκε σε δύο υποβρύχια του πολεμικού ναυτικού, το «Παπανικολής Ι» και το «Παπανικολής ΙΙ».
Ο «Πατάτουκος», κι αυτός είναι ο εκ Πάργας Ιωάννης Δημουλίτσας που δούλευε σε καράβια των Ψαρών, μετέτρεψε ένα ιστιοφόρο σε «καταδρομικό», σε πυρπολικό. Το «μοντέλο» το τελειοποίησε ο Κωνσταντίνος Νικόδημος. Άγνωστα ονόματα αλλά δεν είναι περιττό να τους αναφέρουμε, τους το οφείλουμε.
Χώνανε βαρέλια δυναμίτη στα πλευρά του πυρπολικού, ρίχνανε πίσσα και νάφθα στα πανιά, για να φλογίσουν αμέσως, και κάτω από το κατάστρωμα στήνανε τις «μίνες», είναι οι υπόγειες «διαδρομές» με εύφλεκτα υλικά για να φύγει γρήγορα η φωτιά από την πρύμνη, εκεί που βρίσκεται το πηδάλιο, το σημείο από το οποίο θα την κοπανήσουν όλοι, 20-25 άτομα.
Τελευταίος θα φύγει ο καπετάνιος, ο πυρπολητής, αυτός που θα βάλει το πυρ. Και ατάκα, όλοι μαζι, σε μια βάρκα, πλακώνονται στο φευγιό, όσο μακρύτερα γίνεται για να απολαύσουν πανοραμικά το show. Όταν σκάνε τα μπαρούτια ο πανικός κτυπάει κατακέφαλα τους
Τούρκους που μόνο ένα πράγμα προλαβαίνουν να σκεφθούν. Πώς θα γλυτώσουν.
Το πυρπολικό «κτυπάει» και μεσοπέλαγα. Θα πλησιάσει από την κατεύθυνση του ανέμου και, αποφασιστικά και ψύχραιμα, θα «δέσει» γερά τους γάντζους στο εχθρικό καράβι για να πάρει αυτό μαζί του το πυρπολικό κάργα στο μπαρούτι, ενώ μέσα στη ρυμουλκούμενη βάρκα καβατζωμένοι οι Έλληνες απομακρύνονται.
Διαβάστε ακόμα: