Η ΣΤΑΘΕΡΗ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΤΟΥΖΑΣ

Γράφει ο Στήβεν Αβραμίδης

Ελπίζω να έχετε διατηρήσει την ψυχραιμία σας, παρότι είστε σε διακοπές εν μέσω capital controls. Είναι μια μορφή αντίστασης αυτή για τον λεχρίτη τον Έλληνα, που
άφραγκος θέλει να αλλάξει παραστάσεις ενώ κάθεται όλη την χρονιά περιμένοντας την αργομισθία του. Είτε με κάποια πρόωρη σύνταξη, που έπιασε όλους τους άλλους κορόιδα,
είτε με κάποια διπλή σύνταξη, που πρόλαβε και την πήρε. Όπως πήρε ο ξύπνιος και τη θέση στο δημόσιο, κι ενώ καθότανε, τα έπαιρνε κανονικά και δεν είχε και κάποιο άγχος
αξιολόγησης ή φόβο απόλυσης.

Είναι η μαγκιά του Έλληνα από πολύ παλιά. Είναι η μαγκιά του Κολοκοτρώνη, που κέρδισε ο άτιμος τους πάντες, ενώ μας απελευθέρωσαν οι πούστηδες οι εταίροι. Είναι η
τζάμπα μαγκιά του ηττημένου, που του έφταιγε η διαιτησία. Είναι η τζάμπα μαγκιά του άεργου, που θέλει όμως να μιλάει για δημοκρατία κι αντίσταση στα καφενεία. Είναι ο
νεοέλληνας, που υπάρχει από τότε που πέταξε από την χώρα, τον μεγαλύτερο φιλέλληνα στην ελληνική ιστορία, που λέγεται Τούρκος. Διότι αυτός έσωσε την γλώσσα και την
θρησκεία, αφού εκεί βρίσκονται τα όσια και τα ιερά.

Δήθεν λέμε τώρα. Διότι τα όσια και τα ιερά, βρίσκονται στο πάθος του να είμαστε όλοι στην Μύκονο, επί της βάσης οτι είναι η σταθερή αξία της παρτούζας. Εκεί δεν είναι
όλες οι κεκαλυμμένες βιζιτούδες μαζί με τους πούστηδες, που προβάλλονται από τα τσοντοκάναλα σαν να έχουν άλλο επάγγελμα; Εκεί δεν είναι όλη η Ελλάδα, είτε ψυχή είτε
σώματι, κι εκεί δεν θα ήθελαν όλοι να είναι; Όλοι στο κάτουρο της Ψαρούς μπας και τους φωτογραφήσει η ιέρεια του χώρου προβολής μάυρου γαμησιού, που λέγεται Ντάβλας;

Και τι ψάχνουμε σήμερα στην βουλή; Που η Νέα Δημοκρατία ψηφίζει Τσίπρα και τίποτε άλλο. Μια εύκολη βουλή, που οδηγεί τον Τσίπρα στην κάθαρση του νέου κόμματος του.
Ποιός δεν θέλει να επιταχυνθεί η διαδικασία στην δικαιοσύνη και ποιός δεν θέλει διασφάλιση των καταθέσεων του, μέσω ΕΚΤ; Ποιός εμπιστεύεται το ελληνικό δημόσιο;
Κανείς. Κι άρα, σήμερα η μάχη, είναι ποιοί θα μείνουν με τον απόλυτο άρχοντα, και ποιοί θα φύγουν για άλλο κόμμα, ψιλογραφικό υπέρ της δραχμής.

Ποιός είναι ο απόλυτος άρχοντας; Μα φυσικά η Αμερική και το οικόπεδο της. Τα έχουμε πει πριν το δημοψήφισμα και πριν οτιδήποτε άλλο έχει γίνει. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ
ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΚΑΤΙ. Στην κανονική και καθαρή γλώσσα του ΚΚΕ, που εμπεριέχει πάλη τάξεων και κατάργηση αστικών κεκτημένων που μονο κέρδος έχει την σαφέστατη ψυχική
κατάσταση των πάντων: Ρίξη με τους τοκογλύφους. Πορεία δύσβατη βέβαια, αλλά σαφώς προς ένα φως ή ένα σκοτάδι. Σίγουρα όμως κόντρα στα μνημόνια, που έχουν δείξει το
αποτέλεσμα.

Ποιός είναι ευχαριστημένος; ΚΑΝΕΙΣ. Ποιός πιστεύει οτι πάει σε ανάπτυξη; Κάποιος. Οκ, και τότε γιατί φαγώθηκε ο Σαμαράς; Γιατί φαγώθηκε; Μήπως κάτι άλλο επικρέμεται;
Μπορεί ναι μπορεί και όχι. Το σίγουρο είναι, οτι ο Τσίπρας χωρίς να κάνει τίποτε, με το να είναι ένα πραγματικό νούμερο και πραγματικός ηθοποιός μέσα στον κανονικό
Συνασπισμό, αυτήν την στιγμή, είναι ο μόνος στο πολιτικό σκηνικό. Τα είπαν δεξιοί και πασόκοι, τα είπαν κι Ευρωπαίοι. Ειδικά οι τελευταίοι, της απόλυτης πλάκας, που
από εκεί που ήταν όλοι υπέρ του grexit, σήμερα ψάχνεις να βρεις κι έναν που το υποστήριζε. Α ρε μπαρμπα Σαμ με τα μπινελίκια σου.

Αλλά και με την επιβολή σου. Που αύριο θα γίνουν κωλοτούμπες και το συνέδριο θα είναι μια διαδικασία, του να μην χάσουμε τις καρέκλες. Κι όσοι τις χάσουν βέβαια, απλα
θα τους φάει η μαρμάγκα. Με grexit πάντα επί των κεφαλών. Ο λαός πάντα πρέπει να είναι φοβισμένος. Αλλά όχι κι εξαθλιωμένος κατά Σόιμπλε. ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ. Στήνουμε
βάσεις στην Κάρπαθο και έχουμε υπογράψει με το Ιράν για την περικύκλωση της Κίνας. Και θέλουμε ένα νούμερο κεχρισμένο, να μας κάνει τα χατήρια.

Τα άλλα είναι για καλημέρες, με όλους συνεννοημένους. Η δεξιά να ψηφίζει αριστερά παρέα με την δημιουργική ασάφεια. Την ίδια που απλά έχει καταργήσει την ελληνική
βουλή. Την ίδια που απλά έχει μπερδέψει τον μαλάκα του όχι, που αυτήν την στιγμή δεν ξέρει και τον νικητή. Την ίδια του ναι, που βάσει Καθημερινής, ευτυχώς που υπήρξε
ο Τσίπρας που απέτρεψε το grexit. Φυσικά όλο το θέμα θα πάει στην Κωνσταντοπούλου. Τρίχες και πολιτικές αρλούμπες, που τις μάχεται η Μπακογιάννη. ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΥΡΙΟΙ. ΚΙ
ΑΓΓΟΥΡΙ ΓΙΑ ΓΟΥΡΙ.

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ σηκώθηκε στο blog του Στήβεν Αβραμίδη, το φως του φεγγαριού

Διαβάστε ακόμα:

Γιατί ο Τατσόπουλος δεν είναι καραγκιόζης