ΠΩΣ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΟΝ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟ

Ήταν ο εφηβικός μου ήρωας. Το Φορτηγό ήταν ο πρώτος δίσκος 33 στροφών που αγόρασα ποτέ στην ζωή μου. Μέχρι τότε έπαιρνα δισκάκια 45 στροφών, των Beatles, του Sinatra, του Presley. Κλεισμένος στο δωμάτιο μου, τον έβαζα και έπαιζε συνέχεια. Μπρος-πίσω και άντε πάλι απ’ την αρχή.

Το έμαθα όλο απ’ έξω. Η Συννεφούλα, Οι παλιοί μας φίλοι, το Βιετνάμ γιε-γιε, Οι Μάγοι, Τα πουλιά της δυστυχίας, Τα κορίτσια που πήγαιναν δυο-δυο… και βέβαια το Μη μιλάς άλλο γι΄ αγάπη... η αγάπη είναι παντού. Στην καρδιά μας, στην ματιά μας, τρώει τα χείλη, τρώει το νου… Από τότε αγόραζα όλους τους δίσκους του-τους μάθαινα όλους απ’ έξω, και έτρεχα να τον ακούσω live όποτε μου έφτανε το χαρτζιλίκι και μπορούσα.

Μεγαλώνοντας μπήκα στην δισκογραφία, και κάποια στιγμή στα τέλη της δεκαετίας του ’80, έπεισα τον διευθυντή μας να αλλάξουμε την εικόνα της εταιρίας και να πάρουμε καλλιτέχνες μεγάλους και σοβαρούς: Την Γαλάνη, τον Σπανουδάκη, την Αλεξίου… και φυσικά τον Σαββόπουλο. Συμφώνησε. Τηλεφώνησα στο σπίτι του, και το σήκωσε η σύζυγος του, η Άσπα. Έτσι τους οργάνωσα το ραντεβού.

Η συνέχεια στο www.nikosonline.gr