ΜΝΗΜΟΝΙΛΑ, ΣΗΜΑ ΚΑΤΑΤΕΘΕΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ

του Ανειδίκευτου Συνεργάτη

Καθιερώνω μία νέα λέξη στο ελληνικό λεξιλόγιο. Μνημονίλα. Επεξηγώ.

- Η μνημονίλα ως αίσθηση είναι η ανυπόφορη μυρωδιά νέων μέτρων που αναδίδεται από τις δηλώσεις των δανειστών. Κάτι σαν χωματίλα. Ή σκορδίλα. Παράδειγμα «σκέτη
μνημονίλα οι δηλώσεις Τόμσεν». Ή « μυρίζεις μνημονίλα », άρα «έχεις μπει μέχρι τα μπούνια στο μνημονιακό μπλοκ».

-Η μνημονίλα ως φυσικό περιβάλλον. Είναι η υποβάθμιση της ζωής συνεπεία των μνημονιακών μέτρων. Βούρκος ή σκατίλα. «Έχεις κατέβει στο τελευταίο σκαλί της μνημονίλας»,
άρα «είσαι φανατικός Μερκελιστής».

-Η μνημονίλα ως ψυχική νόσος. Είναι η εμμονή στην τήρηση των μέτρων και ενδεχομένως στη λήψη και άλλων συμπληρωματικών. «Πάσχει από μνημονίλα πρώτου βαθμού».

-Η μνημονίλα ως ρυθμός υλοποίησης του μνημονίου. «Μνημονίλα του κερατά από το Μάρτιο» ή «Μνημονίλα και των γονέων».

-Η μνημονίλα ως κοινωνική τάξη και ως ιδεολογία. Κάτι σαν την παλιά καμαρίλα. Απαρτίζεται από τους θιασώτες των σκληρών μέτρων. Τους νέους αυλικούς της εξουσίας.

Διαβάστε ακόμα:

Οταν ο ηλεκτρισμός κάνει βόλτα στον κόσμο...