Η ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΑΡΜΑΤΑ ΜΑΧΗΣ
Σκοτώθηκαν 750.000 άνθρωποι, τόσο μεγάλο και τόσο σκληρό ήταν το πολεμικό επεισόδιο στο Κουρσκ της Ρωσίας. Δεν καταγράφηκε το σύνολο των νεκρών ζώων, σκυλιών, γατιών, πουλιών, λύκων, λαγών, αλεπούδων, φιδιών, χελώνων... Μπαίνει στο ίδιο ζύγι η αξία της ζωής του ανθρώπου και ζώων; Γι' αυτούς που αποφασίζουν να κάνουν πόλεμο, αν ληφθεί υπ' όψιν ότι δεν στοχεύουν να κατακτήσουν πτηνά και ψάρια, ποντίκια και ασβούς, τίποτα γιδοπρόβατα, ασφαλώς η ανθρώπινη ζωή τους περισσεύει.
Έπαθε την καταστροφή στη Μάχη του Στάλινγκραντ ο Χίτλερ και σα σήμερα 5 Απριλίου, το 1943, έδωσε την εντολή. Ορμάμε για το Κουρσκ. Νέα ήττα, καταστροφική κι αυτή, μισό εκατομμύριο υπέρ Χίτλερ, άλλοι λένε υπέρ πίστεως και πατρίδος. Οι υπερασπιστές του Κουρσκ Ρώσοι, πιο σωστά Σοβιετικοί, αρνήθηκαν να γνωστοποιήσουν στη διεθνή κοινότητα τον αριθμό των θυμάτων της κορυφαίας στην Ιστορία σύγκρουσης με άρματα μάχης. Χρειάστηκε να διαλυθεί η Σοβιετική Ένωση, 50 χρόνια αργότερα από το Κουρσκ, για να παραδεχθούν οι Ρώσοι ότι είχαν 250.000 νεκρούς και 600.000 τραυματίες.
Ο υποψήφιος αξιωματικός του στρατού το γνωρίζει. Σε όποια σχολή πολέμου φοιτά, όπου γης, είναι απίθανο να μην αποτελεί αντικείμενο μαθήματος και μελέτης η Μάχη στο Κουρσκ, για την οποία έχουν γραφεί δεκάδες, εκατοντάδες βιβλία. Ο μαθητής Σχολής Πολέμου, λοιπόν, σήμερα που η διαδικασία πολέμου έχει αλλάξει, η εξέλιξη της τεχνολογίας των οπλικών συστημάτων άλλαξε τον πόλεμο, όπως αυτός πλέον επιχειρείται, αισθάνεται χειριστής τηλεπαιχνιδιού στο κινητό, με απλωμένες στο «γήπεδο» τις εχθρικές δυνάμεις.
-Οι Γερμανοί με 900.000 άνδρες, 2.700 άρματα, 10.000 κανόνια και 2.000 μαχητικά αεροπλάνα της Λουφτάβε. Περίεργο θα πεις. Ο Χίτλερ είναι ο επιτιθέμενος , ο μέγας στρατηγός Γκεόργκι Κουτούζωφ ο αμυνόμενος. Άρα, οι Γερμανοί δεν βγαίνουν από τα αποδυτήρια αν δεν έχουν τουλάχιστον τριπλάσιες δυνάμεις.
-Καλά πληροφορημένος ο Ρώσος Κουτούζωφ για το τι συμβαίνει στο αντίπαλο στρατόπεδο, και πότε οι Γερμανοί θα ξεκινήσουν τις επιθέσεις, έχει προλάβει να οργανώσει τον Κόκκινο Στρατό με 1,3 εκ. άνδρες, 3.300 άρματα μάχης, 20.000 κανόνια και 2.400 αεροσκάφη.
Στόχος του Χίτλερ να ξεμπερδεύει με το Κουρσκ, με το Ανατολικό Μέτωπο, για να μετακινήσει στη συνέχεια όσους περισσότερους μάχιμους και να ενισχύσει το μέτωπο της Ιταλίας, εκεί όπου αναμένει την απόβαση των Συμμάχων. Ο σχεδιασμός προβλέπει να ξεκινήσει η επίθεση αρχές Μαΐου 1943, όλοι οι Γερμανοί στρατηγοί είναι πανέτοιμοι και πράγματι υπάρχει εμπιστοσύνη στο χιτλερικό στρατό διότι συγκροτήθηκε με ό,τι πιο επίλεκτο.
Ο Κουτούζωφ επιστρατεύει τους πάντες από κάθε χωριό και θάβει 1.800 νάρκες σε κάθε χιλιόμετρο. Δεν σταμάτησε επί τρεις μήνες να ενισχύει τον στρατό του με όσο το δυνατόν περισσότερα τανκ. Ο Χίτλερ καθυστερεί, διότι περιμένει την εργοστασιακή παραγωγή αρμάτων μάχης τελευταίου τύπου.
Μπήκε το καλοκαίρι αλλά η ρωσική γη είναι παγωμένη. Δεν έχουν λοιώσει οι πάγοι. Ζόρι για το γερμανικό ντου. Τελικά, νύχτα 3 Ιουλίου οι μηχανές των ναζί ξεκινούν να «καθαρίζουν» τα ναρκοπέδια με οργάνωση, με σύστημα, με επιτυχία. Οι Ρώσοι δεν κάθονται με χέρια σταυρωμένα. Κάνουν τσακωτούς κάποιους Γερμανούς σκαπανείς, και απ' αυτούς, με την απειλή να μη τους «χειρουργήσουν», έμαθαν συγκεκριμένα πράματα σχετικά με την επίθεση του εχθρού.
Στις 4 και 5 Ιουλίου αρχίζει το πάρτυ. Γερμανικά αεροπλάνα βομβαρδίζουν προχωρημένες ρωσικές γραμμές και επιτόπου ακολουθεί με τα κανόνια ορχηστρικό πυρ της κολάσεως. Ήταν επόμενο να απαντήσει το ρωσικό πυροβολικό. Ο Θεός είχε κρυφτεί.
Στις 12 Ιουλίου οι Γερμανοί προχωρούν, όχι τόσο γρήγορα σύμφωνα με το σχεδιασμό τους. Τους καθυστερούν οι νάρκες. Κάποια στιγμή οι Ρώσοι έκαναν την έκπληξη, βγήκαν στην επίθεση. Δεν ξανάγινε αυτό, 700 γερμανικά τεθωρακισμένα κόντρα σε 850 ρωσικά και σε απόσταση λίγων μέτρων(!) οι αντίπαλοι. Άρματα, και από τις δύο πλευρές, μένουν από πυρομαχικά, αλλά συνεχίζουν τη μάχη προσπαθώντας να εμβολίσουν εχθρικά τεθωρακισμένα.
Στις 17 Ιουλίου οι Ρωσοι περνάνε στη γενική αντεπίθεση, όταν τα περισσότερα άρματα και από τις δύο πλευρές έχουν αχρηστευθεί. Όποια είναι επισκευάσιμα τα καθιστούν πάλι λειτουργικά οι Ρώσοι, όσο διαρκεί η αντεπίθεση τους. Ο Χίτλερ διέταξε υποχώρηση. Ο Θεός βγήκε πάλι από την κρυψώνα του.
Διαβάστε ακόμα: