ΟΙ ΠΑΡΘΕΝΕΣ ΤΟΥ ΡΑΦΑΗΛ

Δεκαεπτά χρονών ανέλαβε να φιλοτεχνήσει, δηλαδή να ζωγραφίσει το ιερό εκκλησίας. Και στη συνέχεια αμέσως πήρε τις πρώτες παραγγελίες από άλλους ναούς. Δάσκαλός του πρώτος ο επίσης ζωγράφος πατέρας του, τον οποίον έχασε σε ηλικία 11 χρονών. Τι να κάνει ο δάσκαλος, ο καλύτερος στον κόσμο, όταν ο μαθητής δεν το έχει. Το χάρισμα. Το ταλέντο. Το δώρο από την κούνια.

Λεονάρντο ντα Βίντσι, Μιχαήλ Άγγελος και ο Ραφαήλ. Ιταλός κι αυτός. Γεννήθηκε και πέθανε σα σήμερα 6 Απριλίου, ο θάνατος του το 1520, σε ηλικία μόλις 37 χρονών. Πότε, αλήθεια, πρόλαβε να υπογράψει τόσα πολλά έργα; Υπεράνω του χρόνου είναι το ταλέντο. Και ο έρωτας ο δυνατός γι' αυτό που έκανε ο Ραφαήλ ή Ραφαέλο Σάντι ή, Σάντζιο.

Αρχιτέκτων, γλύπτης, μείζων ζωγράφος, ένας θρύλος ο Ραφαήλ, της «σχολής Αθηνών», της κλασικής γραμμής. Έργα του, αριστουργήματά του υπάρχουν σ' όλα τα διάσημα μουσεία, Λούβρο, Ερμιτάζ, Φλωρεντίας κ.α. «Η Παναγία του Αγίου Σίξτου» που ξεχωρίζει είναι στο μουσείο της Δρέσδης.

Ζωγράφισε πολύ την Παναγία. Είναι οι «Παρθένες» του Ραφαήλ. Με δικό του, προσωπικό στυλ δημιούργησε τις Παρθένες, περισσότερο γήινες, παρά ουράνιες. Παρουσιάζει την μητέρα του Ιησού πανέμορφη, καλλονή, με ηδυπαθή γλυκύτητα στο πρόσωπο, με παρθενική αγνότητα. Ωραία τα χείλη της. Αγγελικό το μειδίαμα της. Και εύπλαστα τα χέρια της.

Διαβάστε ακόμα:

Ενα αλφάβητο χωρίς γράμματα