ΜΙΑ ΑΣΥΓΚΡΙΤΗ ΑΞΙΑ

Συνολικά κατασκεύασε πάνω από 1100 βιολιά, από τα οποία σώζονται 400 περίπου σ` όλο τον κόσμο και για την καλύτερη ηχητική απόδοση των οργάνων αναζήτησε νέους τρόπους και έκανε πολλές τελειοποιήσεις. Γι’ αυτό και μέχρι σήμερα, δεν έχει βρεθεί ισάξιος του και γι’ αυτό είναι μια ασύγκριτη αξία.

Μιλάω για τον Αντόνιο Στραντιβάρι που καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια και πήρε μαθήματα κατασκευής μουσικών οργάνων από το διάσημο Νικόλα Αμάτι, αλλά γρήγορα ξεπέρασε το δάσκαλό του στην τέχνη. Άρχισε να κατασκευάζει βιολιά από το 1666, επηρεασμένος από την τεχνική του δασκάλου του στην αρχή. Αργότερα απομακρύνθηκε από τα πρότυπα του Αμάτι και αναζήτησε δικά του καινούρια μοντέλα, με καλύτερη ηχητική απόδοση. Ο σχεδιασμός του έδωσε στο βιολί τη γεωμετρική μορφή του. Για το μπροστινό του καπάκι και τα πλευρά διάλεγε ξύλο πεύκου και για το πίσω καπάκι, ξύλο σφενδάμου. Εκτός από βιολιά έφτιαχνε και άρπες, βιόλες, τσέλα και κιθάρες.

Τα όργανα που κατασκεύασε είναι γνωστά με το όνομα "Stradiνari amarizzati", όμως τα καλύτερα βιολιά του, που χαρακτηρίζονται από την άριστη ποιότητα ξύλου, τις τέλειες αναλογίες τους, το περίφημο βερνίκι τους, τα κατασκεύασε μετά από το 1700 και μέχρι το 1725.

Η ανωτερότητα των μουσικών του οργάνων οφείλεται στην εκλογή του κατάλληλου ξύλου, στις τέλειες αναλογίες που πετύχαινε και στο βερνίκι που το έφτιαχνε μόνος του.

Διαβάστε τη συνέχεια στο nikosonline.gr