Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΧΟΛΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΟΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ

Δεν ανήκουν στο ρεπερτόριο του αποδυτηριάκια τα γνωστά και πολυμεταχειρισμένα κλισέ για την κτηνωδία του αρχικαθάρματος Κωνσταντίνου Μανιαδάκη, μιας χαρισματικής κακιάς ψυχής, όπως τον καταγράφει η Ιστορία. Η κουβέντα του αποδυτηριάκια είναι ότι ο ταλαντούχος ιντριγγαδόρος και εκτός συναγωνισμού «δόκτωρ Θάνατος εν Ελλάδι», ιεραπόστολος απάνθρωπων βασανισμών, απλά από τη μοίρα τοποθετείται στη μία από τις δύο πλευρές, την καθεστωτική. Μανιαδάκηδες που ξεπερνάνε τα όρια, αδίστακτοι εγκληματίες, στο όνομα της «ιδεολογίας» τους, θα βρεις και στην άλλη πλευρά...

...Αν, βέβαια, δεχθεί κάποιος, όχι ο αποδυτηριάκιας, ότι ο πατριωτισμός, η ιδεολογία, τα υψηλά ιδανικά είναι πράγματι η αιτία που οι Μανιάδακηδες ανά τους αιώνες υποχρεώνονται να ξεπεράσουν τις κόκκινες γραμμές απ' αυτό που λέγεται ανθρωπισμός, χριστιανισμός και άλλα τέτοια βαρύγδουπα. Σύμφωνα με τη δική μου θεωρία το κτήνος γεννιέται κτήνος, λέω για εκείνα τα ευλογημένα από τον διάβολο τέρατα, των οποίων μάλιστα, σε κάποιες περιπτώσεις, η αντιπαλότητα με τον εχθρό μέχρι και ήρωες τα καθιστά.

Δικτατορία της 4ης Αυγούστου 1936. Νο2 πρόσωπο, μετά τον δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά, ο αντισυνταγματάρχης μηχανικού Κωνσταντίνος Μανιαδάκης, που γεννήθηκε στο Σοφικό Κορινθίας το 1893, σα σήμερα 25 Ιουλίου. Αποφοίτησε από τη Σχολή Ευελπίδων μαζί με τους Θρασύβουλο Τσακαλώτο, Ναπολέοντα Ζέρβα, Παυσανία Κατσώτα, Χρήστο Τσιγάντε. Όλοι αυτοί οι κύριοι, όχι μόνον ως στρατιωτικοί, έπαιξαν ρόλο στη νεώτερη πολιτική Ιστορία της χώρας.

Με προσόντα του αρχέγονου δήμιου ο Μανιαδάκης, κλάση συνωμότη άπαικτη, αποτελεί μέχρι σήμερα το μέγα εφιάλτη του κομουνιστικού κόμματος. Δεν έχουν ξαναγίνει αυτά που διέπραξε ο Μανιαδάκης, ο υφυπουργός ασφαλείας της δικτατορίας

-Έφτιαξε ένα «δεύτερο» ΚΚΕ!

-Ένα δεύτερο Ανώτατο καθοδηγητικό όργανο του παράνομου κόμματος.

-Έβγαζε ένα δεύτερο «Ριζοσπάστη».

Τα παράνομα στελέχη του ΚΚΕ δεν ήξεραν πως να δράσουν. Ποια ήταν η γραμμή, η εντολή του κόμματος. Μπέρδεμα. Ήταν π.χ. πράγματι «προδότης» ο τάδε σύντροφος; Και να σκεφθεί κανείς ότι το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα στην Ελλάδα που είχε ετών εμπειρίες στην συνωμοσία, ασφαλώς για την αυτοπροστασία, την ασφάλεια των μελών του.
Επί Μανιαδάκη, ο οποίος βέβαια δεν παντρεύτηκε ποτέ, η Ελλάδα έγινε ο παράδεισος των ομοφυλόφιλων, αλλά και των ρουφιάνων, γενικά κάθε αντικοινωνικού στοιχείου.

Μόνον δημόσιος υπάλληλος δεν ήταν ο Μανιαδάκης. Δεν αισθανόταν πολιτικός, αλλά υπηρέτης της πατρίδας, ότι θυσιαζόταν για την Ελλάδα. Παθιασμένος, ιδιοφυής, με ανεξάντλητο μίσος στα θύματά του, ένας δάσκαλος στο «είδος» του, στον παρασκηνιακό πόλεμο κατά του εχθρού, αναδείχθηκε αρχιερέας βασανιστής. Έχει μείνει στην Ιστορία η πατέντα του, το βασανιστήριο με ρετσινόλαδο, που το ξεσήκωσε από τους φασίστες του Μουσολίνι.

Το 1941 πέθανε ο Μεταξάς και ο Μανιαδάκης ανέλαβε υπουργός εσωτερικών. Συχαινόταν τους πολιτικούς, και τους ακροδεξιούς, τους δε δεξιούς τους θεωρούσε κρυφοκομουνιστές.
Στα χρόνια του Εμφυλίου πολέμου ο Μανιαδάκης την κοπάνησε στην Αργεντινή. Στην επιστροφή του, στο λιμάνι Πειραιά, επώνυμοι καταδότες του Γερμανού κατακτητή, ένστολοι κι όχι, τον υποδέχθηκαν ως λαϊκό ίνδαλμα. Έφτιαξε δικό του κόμμα, τελικά συνεργάστηκε με την ΕΡΕ του Κωνσταντίνου Καραμανλή και εκλέχτηκε, από τον λαό βέβαια, βουλευτής το 1958, το 1961 στην Κόρινθο και το 1964 στην Αθήνα.

Ο Μανιαδάκης πέθανε στις 28 Ιουλίου το 1972. Ο κεντρικός δρόμος στο Σοφικό φέρει το όνομά του «Κωνσταντίνου Μανιαδάκη». Η πατρίδα και ο λαός... τιμούν τα άξια τέκνα.

Διαβάστε ακόμα:

Σκότωσε πολλά άγρια ζώα, το ένα ήταν ο ίδιος