ΤΑ ΜΑΣΟΝΙΚΑ «ΣΗΜΑΔΙΑ» ΤΗΣ ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ

Η ελληνική Ιστορία έχει σνομπάρει την Φιλική Εταιρεία, σχεδόν την περνάει στο ντούκου. Περισσότερο αναδεικνύει τις σπουδαίες και αποφασιστικές μάχες μετά τον ξεσηκωμό του 1821 και, βέβαια, στέκεται στα πρόσωπα. Στους καπεταναίους.

Οι πρωτεργάτες της «Φιλικής Εταιρείας» που συστήθηκε το 1814, σα σήμερα 14 Σεπτεμβρίου, στην «ελληνική» Οδησσό, στη μικρή ρωσική πόλη που ήταν γεμάτη από Έλληνες εμπόρους, είχαν συμφωνήσει πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τα όπλα. Να αρματωθούν και οι άλλοι ραγιάδες των Βαλκανίων, Σέρβοι, Βούλγαροι, Ρουμάνοι, να ενωθούν με τους Έλληνες, κι όλοι μαζί να επιτεθούν στην Κωνσταντινούπολη.

Αυτό ήταν το σχέδιο, που βέβαια δεν περπάτησε ποτέ. Και πως να προκόψει η συνωμοτική πατριωτικού χαρακτήρα κίνηση της Φιλικής Εταιρείας όταν στη οργάνωση μυήθηκαν και συνεργάτες των Τούρκων, πρώην προσκυνημένοι στον κατακτητή, και πράκτορες των Άγγλων. Το επαναστατικό και κοινωνικό όραμα του Ρήγα Φεραίου που ήταν ο φάρος του πρώτου πυρήνα, δηλαδή των Σκουφά, Ξάνθου, Τσακάλωφ, πήγε περίπατο. Μέλη της Φιλικής Εταιρείας έγιναν κοτζαμπάσηδες, αντιδραστικό παπαδαριό, ακόμα οι Μαυροκορδάτοι, Κουντουριώτηδες και σία. Όλο το κατεστημένο που αιώνες έτσι κι αλλοιώς στην πραγματικότητα είχε συμβιβαστεί με τους οθωμανούς.

Η Ρωσία στεκόταν φιλικά απέναντι στην πιθανότητα να ξεκινήσουν στα σοβαρά ένοπλο αγώνα οι Έλληνες. Μέχρι που είχε επιτρέψει να χρησιμοποιούν οι ''φιλικοί'' το διπλωματικό ταχυδρομείο της τσαρικής κυβέρνησης από Μόσχα στην Πόλη, εκεί όπου είχε αναπτυχθεί μεγάλο παράνομο δίκτυο των Ελλήνων.

Πρωταρχικό, θεμελιώδες της οργάνωσης ήταν ο τρόπος επικοινωνίας ανάμεσα στους μυημένους. Η Φιλική Εταιρεία απλωνόταν γοργά και δεν ήταν δυνατόν να γνωρίζει κανείς αν είχε να κάνει με σύντροφο, και σε ποιο βαθμό μυημένος ήταν ο άλλος. Ασφαλώς δεν ήταν όλοι ίσοι και όμοιοι, έπαιζε ιεραρχία. Απαραίτητη η μυστικότητα, λοιπόν, και σ' αυτό βοηθάει ο διανοούμενος φλογερός πατριώτης και κάργα προοδευτικός Αθανάσιος Τσακάλωφ, που ζούσε στη Γαλλία, μασόνος, γνώστης των συμβόλων των τεκτόνων και των αποκρυπτογραφημένων κωδικών επικοινωνίας τους.

Ευτράπελο. Ο ιστορικός Παπαρηγόπουλος, πρόξενος της Ρωσίας στην Πάτρα, συναντιέται στα Γιάννενα με τον Αλή Πασά και μένει ξερός. Ο Αλβανός μία πιάνει το αυτί του, μία βάζει το δάκτυλο στο μέτωπο με... νόημα και πονηρό χαμόγελο. Ο Αλή Πασάς ήθελε να γίνει μέλος της Φιλικής Εταιρείας, διότι επεδίωκε να φτιάξει το ελληνοαλβανικό κράτος, και ο κερατάς είχε μάθει κάποια μασονικά «σημάδια» των φιλικών.

Διαβάστε ακόμα:

Ηταν και «ρουφιάνικη» η φιλική εταιρεία