Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΤΩΝ ΜΟΙΚΑΝΩΝ ΖΕΙ ΣΤΟ... ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ
Τεράστια ταινία. Δουλειά ζωής του πολύ σπουδαίου Αμερικανού σκηνοθέτη Μάικλ Μαν. Τα τελευταία λεπτά του έργου τα έχω «ξεχωρίσει» και συχνά πυκνά τα βλέπω στο video. Λειτουργούν μία συνταρακτική υπενθύμιση της γήινης ύπαρξής μας, και συνάμα ένα ξαναζωντάνεμα της γέννησης εκείνων των δυνάμεων που κράτησαν τον πρωτόγονο άνθρωπο, δεν τον εξαφάνισαν. Τι να σου πω. Άλλο να το βλέπεις, άλλο να σε βυθίζουν στο άπειρο οι ατάκες του πατέρα Μοϊκανού που χάνει τον γιο του.
Ο Μάικλ Μαν, αληθινός δημιουργός, αναδεικνύει κάποιες «στιγμές» στον «Τελευταίο των Μοϊκανών» με τέτοιο τρόπο και ο ψαγμένος θεατής επικοινωνεί με το προαιώνιο υλικό που κτίστηκε το δίποδο. «Διάβασε» ο καλλιτέχνης τη ψυχή του μυθιστορήματος και στη μεταδίδει με την ταινία του.
Το The Last of the Mohicans έγραψε το 1826 ο μέγας Αμερικανός συγγραφέας Τζαίημς Φένιμορ Κούπερ που γεννήθηκε και πέθανε την ίδια ημερομηνία, σα σήμερα, 15 Σεπτεμβρίου, το 1789 και το 1851. Τον ευγνωμονώ γι' αυτά τα τελευταία λεπτά της ταινίας του 1992, με πρωταγωνιστή τον Ντάνιελ Νταίη Λούις.
Ο συγγραφέας που με τα βιβλία του «ζωγράφισε» την «μέσα» Αμερική, το «μέσα» της Αμερικής και την γνώρισε στην Ευρώπη είναι ο James Fenimor Cooper. Ενδέκατο παιδί κουακέρου δικαστή μεγάλωσε σε περιοχή με δάση, ινδιάνους και άγρια ζώα. Υπηρέτησε 4 χρόνια δόκιμος στο Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ και μετά το γάμο του πήρε πρέφα ότι είχε φλέβα γραφιά.
Διάβαζε ο Κούπερ ένα μυθιστόρημα, έτσι από τύχη, δεν είχε τίποτα άλλο να κάνει, και μετά από λίγες σελίδες έκλεισε το βιβλίο και το πέταξε δίπλα του. «Εγώ μπορώ να γράψω καλύτερη ιστορία...» σκέφθηκε. Κι έγραψε αριστουργήματα. «Κατάσκοπος» «Αετομάτης». «Ελαφοκυνηγός». «Ανιχνευτής». Κι άλλα, κι όλα «δίνουν» την Αμερική του αιώνα του, την Αμερική της υπαίθρου.
Διαβάστε ακόμα: