ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Ο ΑΓΙΟΣ

Έχω ψάξει πολύ τη λέξη «Αγάπη». Άσε το νόημα της και το περιεχόμενο, που δεν το δέχομαι. Τι θα πει «Αγάπη»; Δεν υπάρχει αυτό το πράμα. Δεν υπήρξε ποτέ. Σ' αυτό έχω καταλήξει. Ότι ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να αγαπήσει. Ο άνθρωπος απλά αρέσκεται. Του αρέσει αυτό κι εκείνο. Τον γεμίζει συναισθηματικά και ψυχικά τούτο και το άλλο. Κι αυτό είναι αρκετό, υπεραρκετό ένας άνθρωπος να είναι σωστός και ισορροπημένος, τόσο με τον εαυτό του, όσο και με τους άλλους.

Δεν αγαπάει ο άνθρωπος. Έχει την ανάγκη να νοιώσει αγάπη, για οτιδήποτε, κι αυτό καλύπτει τον εαυτό του, όχι διότι ανταποκρίνεται στον άλλον, διότι εμπνέεται από τον άλλον, διότι θέλει να κάνει καλό στον άλλον. Δική μου σκέψη είναι αυτή, μετά από προσωπική φιλοσοφική αναζήτηση.

Η λέξη «Αγάπη». Δεν υπάρχει τίποτα τυχαίο. Για να το είπαν έτσι, έχει τη σημασία του. Περιλαμβάνεται το «γά», ίσως από το γαμάω-γαμώ, που κάκιστα το έχουν ενοχοποιήσει. Το ρήμα που δίνει τη λέξη «γάμος».

Ύστερα υπάρχει το στερητικό, το αρνητικό «Α» στη λέξη «Αγάπη», που την στήσανε θηλυκού γένους. Καλύτερα να το κόψω.

Αρκετοί άγιοι, όσιοι, μάρτυρες με το όνομα Αγάπιος κυκλοφορούν στο εορτολόγιο της θρησκείας της αγάπης. Υπερέχει με διάφορα ο Αγάπιος που γιορτάζει σήμερα 17 Σεπτεμβρίου, ένα καλογεροπαίδι που τον άρπαξαν οι πειρατές και τον πούλησαν δούλο στα 12 του χρόνια.

Καμία σχέση με αγάπη ο αφέντης του Αγάπιου, τον είχε με αλυσίδες και τον υποχρέωνε να κάνει σκληρές δουλειές. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι είχε τίποτα προσωπικά με τον χριστιανόπουλο ο αφέντης του, ούτε θα τον πεις κακό άνθρωπο. Δεν ήταν η... κακία που τον έκανε να έχει απάνθρωπη συμπεριφορά, αλλά το συμφέρον του. Και, βέβαια, ίσως η... κακία του να οφείλεται και στο ότι ο ίδιος αισθανόταν ευχάριστα όταν ο άλλος υπέφερε. Πάλι, δηλαδή, για λόγους προσωπικούς.

Την κοπάνησε ο Αγάπιος, ο μετέπειτα άγιος από το σκληρό αφεντικό του και επέστρεψε στον γέροντα πνευματικό του στη μονή. «Α, δεν έκανες καλά, παιδί μου, που εγκατέλειψες την εργασία σου στον κύριο που σε τάιζε» του είπε ο παπούλης καλόγερος. Και του συνέστησε να επιστρέψει στον παλιάνθρωπο.

Είπαμε. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Η θρησκεία, κι όχι μονάχα η χριστιανική, σε θέλει υπάκουο. Όχι μόνον! Και να βασανίζεσαι. Να είσαι αφοσιωμένος και στον καριόλη. «Δεν έπρεπε να φύγεις χωρίς τη συγκατάθεση του αφέντη σου...» είπε ο γέροντας στον Αγάπιο.

Το κλείνω. Μεγάλωσε, παντρεύτηκε ο Αγάπιος, έκανε δύο αγόρια και κάποια στιγμή οι τρεις μαζί κλείστηκαν σε μοναστήρι. Να υποταχθούν στην αγάπη του Κυρίου.

Διαβάστε ακόμα:

Αγία η μαμά, άγιος και ο γιος