Ο ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ

Ο Έλληνας μετανάστης Elia Kazan, δημιούργησε τέτοιες θεατρικές παραστάσεις και τόσο σπουδαίες ταινίες που τον έκαναν έναν από τους κορυφαίους σκηνοθέτες του 20ου αιώνα.

Ο Έλληνας εξ' ανατολής Ηλίας Καζαντζόγλου, στη χειμαρρώδη αυτοβιογραφία του, «Μια ζωή», μιλάει για πάντα και φυσικά για τα θέλω του: «Τι ήθελα από τη ζωή μου; Τίποτα σπουδαίο. Ήθελα μόνο να είμαι Αμερικανός, να έχω και εγώ εκείνα τα πράγματα που είχαν τα Αμερικανόπουλα, μια καθημερινή ζωή σαν τη δική τους, να με δέχονται στις παρέες τους, να χαίρομαι ό,τι χαίρονται κι αυτά. Αναζητούσα τα πιο συνηθισμένα και ταυτόχρονα τα πιο πολύτιμα πράγματα».

Στην Αμερική έφτασε με υπερωκεάνιο το 1913, ήταν τεσσάρων χρόνων όταν πρωτοαντίκρισε το Άγαλμα της Ελευθερίας. Ο πατέρας του είχε αφήσει πίσω του την Κωνσταντινούπολη - εκεί γεννήθηκε ο Καζάν - παίρνοντας μαζί του τον φόβο και τη νοοτροπία του Έλληνα που είχε μάθει να επιβιώνει στην τουρκοκρατούμενη Ανατολία. Φυλαγόταν, πρόσεχε, απέφευγε να μιλάει πολύ στους δρόμους και έδειχνε σε όλο τον κόσμο το συμβιβαστικό του χαμόγελο. Έμαθε να εκμεταλλεύεται την εξυπνάδα του και κατάφερε να επιβιώσει χάρη στις πονηριές του και στα τεχνάσματα του. Και η ζωή του νεαρού Ηλία ήταν μια διαρκής κόντρα με τον πατέρα του, που τον ήθελε έμπορο χαλιών στο οικογενειακό τους μαγαζί. «Έμαθα να κρύβω τις επιθυμίες μου. Ο,τι αγαπούσα και ήθελα πιο πολύ έπρεπε να το παίρνω γρήγορα και χωρίς να με καταλαβαίνουν. Σιγά σιγά έγινα σκληρός».

Διαβάστε τα πάντα γι’ αυτήν την μεγάλη μορφή στο nikosonline.gr