ΟΤΑΝ ΛΕΙΠΕΙ Η ΓΑΤΑ

Γράφει ο Στήβεν Αβραμίδης

Όταν λείπει η γάτα, χορεύουν τα ποντίκια, έλεγε παλιά ο Πλάτων. Τι; Ο λαός το έλεγε; Λάθος αγαπητοί. Η συνέχεια του νεοέλληνα με τους αρχαίους, κατά Ζουράρη, μας επιτρέπει την σκέψη αυτή: Ό,τι λέμε σήμερα εμείς οι θυμόσοφοι, στην ουσία είναι αντιγραφή παλαιών σοφισμάτων. Και πράγματι έτσι είναι. Εν απουσία γαλής, οι μύες χορεύουσι.

Ποιός είναι η γάτα και ποιοί οι μύες; Είναι απλό. Ο Ομπάμα ήταν εδώ, και δεν άνοιξε μύτη από τους τύπους που καθοδηγούνται από τον Τσίπρα, τον Λαφαζάνη και την Κωνσταντοπούλου. Έφυγε λοιπόν η γάτα η μαυρούκα; Ξανακλεισθήκαμε στο καβούκι μας, και οι αρχιμύες δώσανε εντολές στους κατώτερους χαπακωμένους μύες, να εκτονωθούν. Οι μύες του Τσίπρα για να δέιξουν οτι είναι παρόντες, και οι μύες των άλλων δύο, για να δείξουν οτι πολεμάνε τον Τσίπρα.

Είμαστε τελικά μια χώρα των μυών, αλλά όχι στην σωματική ή την οικονομική ρώμη. Είμαστε μια χώρα καθ’ όλα δημοκρατική ως αναφορά τα δικαιώματα των μυών. Στην ουσία, κυβερνώμεθα από μύες, και στην ουσία έχουν ανοίξει οι υπόνομοι κι έχουν αναλάβει τα πάντα οι μύες. Μύες βέβαια, που μόλις κάνει την εμφάνιση της, μία και μοναδική γάτα, χάνονται στα καταγώγια από τα οποία ξαναβγήκαν και χθες.

Δεν χρειαζόμαστε όμως πένθος και λοιπά βαρύγδουπα που ακούγονται όταν τα κεφάλια κουνιούνται από απόγνωση. Διότι εμείς εκλέγουμε τους μύες ή τις γαλές που κυβερνάνε, κι εμείς γνωρίζουμε πολύ καλά πώς μπορούμε να εξουδετερέσουμε ένα απλό ποντίκι που τρύπωσε στο σπίτι μας. Αν δεν ξέρουμε – ελάχιστη πιθανότητα έχει αυτό -, απλά μπορούμε να παρατηρήσουμε το πώς τα ποντίκια τα κουκουλοφόρα, είχαν εξαφανιστεί όταν οι αμερικανοί πράκτορες είχαν κάνει κατάληψη στην Αθήνα το διήμερο της επίσκεψης του Ομπάμα.

Που αυτό δείχνει και την αλήθεια. ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΝΑ ΑΛΛΆΞΕΙ. Διότι είναι μειονεκτικός όταν βρίσκεται μπροστά σε άριστο. Ενώ στην ουσία, είναι απόλυτα υποταγμένος στον άριστο. Πώς δεν κουνήθηκε φύλλο όταν ήταν εδώ ο πλανητάρχης; Πώς δεν κουνιέται όταν οι ομάδες του παίζουν ευρωπαϊκό παιχνίδι; Γνωρίζει οτι ο πέλεκυς δεν θα κάνει διαχωρισμούς. Όταν όμως είμαστε μόνο μύες, είτε καταληψίες είτε αστυνομικοί που δεν πιστεύουν οτι είναι τέτοιοι, τα πράματα είναι απλούστατα. Ο ένας θέλει να φάει τον άλλον, διότι ακόμα και τα ποντίκια ξέρουν οτι έχουν να κάνουν με ποντίκια. Ίδιοι είμαστε όλοι, κι άρα όλοι έχουμε δικαίωμα στο όνειρο του μπουρδέλου.

Τα επεισόδια στο πολυτεχνείο, στην αντίστοιχη μέρα μνήμης και τιμής, δείχνουν αυτό ακριβώς που λέω. Οτι ποντίκια την λυμαίνονται, ποντίκια την περιφρουρούν, και ποντίκια γνωρίζουν τι έγινε τότε παλιά. Ποντίκια φυσικά, που δεν τόλμησαν να κάνουν τίποτα στον αρχηγό των φονιάδων των λαών, κατά τα λεγόμενα τους. Διότι εκεί θα ήθελα να μου δείξουν την μαγκιά τους . Όρμα ρε μαλάκα αγωνιστή επαναστάτη εναντίον του πλανητάρχη, κι άντε καθάρισε με πραγματικές σφαίρες. Εκεί που τρεις δεκάδες ποντίκια, πέφτουν τέζα με μια απλή σφαίρα του secret service. Τι μου κάνεις τον επαναστάτη με την ελληνική αστυνομία; Το 90 % αυτής, έπρεπε να είναι στα χωρία τους, και να καλλιεργούν πατάτες.

Ποιά είναι η μαγκιά σου ωρέ ποντίκι, όταν ακόμα ζεις με την Ακρόπολη; Οτι εκλέγεις έναν παρανοϊκό, που λέγεται Ζουράρης, που σε πείθει οτι έχεις συνέχεια με τον Μέγα Αλέξανδρο ή τον Αριστοτέλη; Κι άντε κι έχεις. Ποιό είναι το σημείο που θα πας τον Ομπάμα; Διότι εγώ είδα οτι τα ποντίκια τον πήγανε στην Ακρόπολη, φυσικά δεν τον άφησαν να μιλήσει στην Πνίκα αφού δήλωσαν αδυναμία φύλαξης τα ποντίκια – αστυνομικοί, και μετά στο κέντρο πολιτισμού που οφείλεται στην κάβλα και στην διαθήκη κάποιου μεγιστάνα, άσχετα με όσα μπορείς να του καταλογίσεις.

Όταν λοιπόν είσαι ποντικός παγκόσμιος, και στην ουσία ζητάς δανεικά κι αγύριστα για να τα ταίζεις μόνο ποντίκια κι όχι γάτες, αποκτάει μεγάλη σημασία αυτό που πρεσβεύω, χρόνια τώρα : Γκρεμίστε την Ακρόπολη επιτέλους, για να δούμε τι θα έχουν να επιδείξουν τα ποντίκια σε κάποιον επισκέπτη, όχι υποχρεωτικά σε μια αμερικανική γάτα, που έχει φάει Τσίπρες για απλό breakfast, και λόγω κατεστημένου, και λόγω σπουδών, και λόγω ανταγωνσιμού, αλλά και λόγω ρατσισμού. Με γκρεμισμένη την Ακρόπολη, θέλω να δω τι θα έχει να επιδείξει ο νεοέλληνας σαν πολιτισμικό προϊόν, συνέχειας κιόλας κατά Ζουράρη, από τον Περικλή.

Ο χορός όμως των ποντικιών, θα συνεχίζεται εσαεί. Και ο χορός, δεν είναι σαν τον ανθρώπινο, αν ανατρέξουμε σε βιβλία ζωολογίας. Διότι τα ποντίκια, μόλις μείνουν μόνα τους, έχουν την τέχνη να τρώγονται μεταξύ τους. Να γίνονται Isis, και να καίνε και ελληνικές σημαίες, πέραν των όποιων εξοπλισμών υπάρχουν στα πολυτεχνεία, που οι ξένοι είναι υποχρεωμένοι να μας πληρώσουν, αφού διαδηλώσαμε ενάντια στους φονιάδες των λαών, αλλά δεν σκοτώσαμε κανέναν από αυτούς, αλλά μόνο κάτι θρανία. Τα οποία θρανία θα τα πάρουμε από το εξωτερικό, όπως φυσικά και τα δακρυγόνα για τον περιορισμό των ποντικιών. Ειλικρινά θαυμάζεις το εύρος της καθεστωτικής σκέψη των μυών.

Όπως φυσικά θαυμάζεις, το λογικό αλληλοφάγωμα. Ποντίκια με ποντίκια, πού να καταλάβουν τις διαφορές; Μισεί το ποντίκι τον εαυτό του, λογικά θα μισίσει και το απέναντι του. Μισεί την παιδεία, αφού παρασημοφορείται από ένα κράτος, που τιμά τους Τσίπρες και τους Φίληδες. Μισεί την γάτα, που την θεωρεί δύναμη της αντίδρασης. Μισεί τον εαυτό του τελικά, που δεν παίρνει τίποτα από τα ποντίκια που ψήφισε, αφού κι αυτά ποντίκια το θεωρούν. Τρωκτικά, που το μόνο που μπορούν να καταφέρουν είναι ληστείες σε σπίτια γατών. Φυσικά ελληνικές γάτες, που κατάφεραν το ελληνικό χρέος, κλέβοντας ποντίκια, και φυσικά βγαίνοντας από τα σύνορα, να ξαναείναι ποντίκια, αφού οι ξένες γάτες ξέρουν τι είναι οι Έλληνες μεγιστάνες.

Σκοτώστε ρε μαλάκες μύες λοιπόν τον Ομπάμα. Γκρεμίστε ρε πούστηδες κρυφοί, την Ακρόπολη. Μην γαμάτε το πολυτεχνείο, που σας δίνει μισθό. Δείξτε τ’ αρχίδια σας, αν έχετε τέτοια. Αν δεν έχετε, μην ζαλίζετε τα δικά μου τουλάχιστον, που κυκλοφορώ σε παράλληλο σύμπαν, πληρώνοντας σας τις αργομισθίες σας. Διότι αν αποφασίσω να κατεβώ κάτω, εκεί που δεν μπορεί να δράσει η κατευθυνόμενη ελληνική αστυνομία, ειλικρινά γνωρίζω πώς να υπερασπίσω το πολυτεχνείο και τον συμβολισμό της πράξης αυτών που μπήκαν μέσα, παρέμειναν αριστεροί, και δεν εξαργύρωσαν καμία πράξη τους. Άντε λεχρίτες με τον πρωθυπουργό σας.

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ σηκώθηκε στο blog του Στήβεν Αβραμίδη, το φως του φεγγαριού

Διαβάστε ακόμα:

Αγράμματος ο νέος υφυπουργός Βασιλειάδης