ΣΤΑΡ ΣΤΟ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ ΗΤΑΝ Η ''ΜΑΝΤΑΜ''

Με την ευκαιρία ότι σα σήμερα 19 Δεκεμβρίου, το 2015, πέθανε στα 92 της χρόνια η Φερνάντ Γκρυνταί, παγκόσμια γνωστή στους πελάτες της ως ''Μανταμ Κλώντ'', αξίζει να γνωρίσουμε την γυναίκα θρύλος της high society πορνείας. Δούλευε με κορίτσια που δεν ήταν εντελώς πουτάνες, μάλλον που αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν για ένα διάστημα την πορνεία, με σκοπό να πιάσουν την καλή.

Μία ήταν ηθοποιός, άλλη ζωγράφος, χορεύτρια, άλλες φοιτήτριες, κορίτσια με μέλλον και από διάφορες χώρες στο «σπίτι» της μαντάμ . Διαθέσιμες για τον Τζών Κένεντυ, τον Καντάφι, τον Σάχη της Περσίας, τον Μάρλον Μπράντο, τον Ντε Γκωλ, τον Πομπιντού, μερικά τρανταχτά ονόματα.

Ο δεξιός πρόεδρος της Γαλλίας Ζισκάρ Ντ’ Εσταίν έβαλε στο σημάδι τα μπουρδέλα πολυτελείας και η μαντάμ αναγκάστηκε να μετακινηθεί στην ΗΠΑ, στο Λος Άντζελες. Επέστρεψε στο Παρίσι, όταν εξελέγη πρόεδρος ο σοσιαλιστής Φρανσουά Μιτεράν, «επισκέπτης» της κι αυτός, όχι τακτικός. Για να αντιληφθεί κανείς την αύρα της κοσμικότητας, της διασημότητας που κουβαλούσε επάνω της η μαντάμ, αρκεί να σημειωθεί πώς χαρακτηρίστηκε σπουδαιότερη η δίκη της απ’ εκείνη της ''υπόθεσης Ντρέυφους''.

Είχε συλληφθεί επί προεδρίας Μιτεράν όταν την κάρφωσε μία υποψήφια πεταλουδίτσα την οποία η μαντάμ είχε απορρίψει. Δεν την θεώρησε κατάλληλη για τον «οίκο» της. Τιμωρήθηκε με μία ολιγοήμερη φυλάκιση, ποινή περισσότερο συμβολική, κι όταν εξήλθε από τη φυλακή βρήκε το δώρο ενός πελάτη της. Ένα του κουτιού Fiat, από τον Τζιάνι Ανιέλι.

Μία φορά ο Ανιέλι, μετά από βραδιά στης μαντάμ, πήρε όλα τα κορίτσια μαζί του στην Αμερική, στη Μασαχουσέτη. Το πιο ακραίο όργιο λέγεται ότι ήταν εκείνο που ζήτησαν από την Κλώντ ο Αριστοτέλης Ωνάσης και η Μαρία Κάλλας, που επισκέφθηκαν μαζί το «σπίτι» της, στη Rue de Mariguan, αριθμός 18, λίγα μόλις μέτρα από τα γραφεία του προεδρικού “Paris Match”.

Και κρατικές μυστικές υπηρεσίες, πρώτη απ’ όλες η CIA, συνεργάστηκαν με την μαντάμ Κλώντ. Τους προμήθευε κορίτσια για ειδικές περιπτώσεις κάποιων πολιτικών, όταν αυτοί συμμετείχαν σε διεθνή συνέδρια.

Από τη βιογραφία της με τίτλο «Μadam», το 1994, μαθαίνουμε ότι ήταν οργανωμένη στη γαλλική αντίσταση κατά των Γερμανών, ότι κλείστηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ως γυναίκα δεν μετρούσε, ήταν και κοντή, όμως στον τομέα της ήταν ασυναγώνιστη, αυτή που περιφρονούσε τόσο τους άνδρες, όσο και τις γυναίκες. «Άνδρες; Είναι πορτοφόλια! Γυναίκες; Είναι τρύπες!» Το είπε, δεν χρειάστηκε να το χάραξαν και στον τάφο της.