Η ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΙΕΡΑΡΧΗ

«Συγγνώμην που σ’ αγάπησα πολύ!» Υπέροχο τραγούδι του Χατζηνάσιου, αρχές δεκαετίας ’70, με την τεράστια Δήμητρα Γαλάνη.

Συγγνώμην που σ’ αγάπησα πολύ

Μα βρήκα το κουράγιο να φύγω

Το ίδιο το συνάφι του τραγουδιού θεωρεί την μακράν καλύτερη ερμηνεύτρια σε ερωτιάρικα κομμάτια την Γαλάνη. Την ακούς και στη φωνή της βγάζει αλήθεια όταν τραγουδάει…

Συγγνώμην που σ’ αγάπησα πολύ

Δεν ξέρω ν’ αγαπώ όμως πιο λίγο

Γονατιστός, λέει, ζήτησε συγγνώμην από τους πιστούς ο μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος. Παραμύθι, λέω εγώ. Τι θα πει «Συγγνώμην»; Δεν είναι πλάκα, πέρα από το χριστιανικό του πράγματος.

Συγχώρεση, εξομολόγηση, προσευχή, νηστεία και τα λοιπά. Συγγνώμην, λέει, ζήτησε και ο παπάς, αν σας στεναχώρησα. Είπαμε. Παραμύθι. Ασόβαρο πράμα. Γιατί κάποιος να ζητάει σηγγνώμην όταν κάνει καλά τη δουλειά του; Στα τέτοια του αν ο άλλος κακώς θεωρεί ότι στεναχωρήθηκε.

Και το άλλο με την γκράν παραμύθα της Συγγνώμης: «Συγγνώμην για τα λάθη που έκανα…», όμως χωρίς να λέει ποια είναι τα λάθη του.

Τι θα πει «Συγγνώμην, αν έκανα λάθη…». Δεν το ξέρεις, παππού, αν έκανες λάθη; Αν όχι, τότε αέρα πατέρα ζητάς συγγνώμην.

Διαβάστε ακομα:

ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΒΑΛΚΑΝΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ...